اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ٣۰ آبان ۱٣٨۵ -  ۲۱ نوامبر ۲۰۰۶

به فعالین اجتماعی و کارگری در ایران
در مقابل اخراج و تعدی و زورگویی به کارگران و مهاجرین افغانی بایستیم.
دوستان عزیز همه شما در جریان اخراج میلیونها تن از شهروندانمان، مهاجرین افغانی هستید. آنها پس از سالها کار و زندگی در ایران دارند اخراج میشوند و چقدر ناخوشایند و زشت می باشد، وقتی این اخراج به نام فراهم آوردن شغل برای کارگر ایرانی صورت میگیرد. مدارسی که آنها برای تحصیل فرزاندانشان با هزینه خود دایر کرده اند بسته میشود تا آنها و فرزندانشان را به زور و کت بسته اخراج کنند.
همه ما   از وضعیت کار و زندگی افغانیهای ساکن ایران آگاه هستیم. سالها ست که حقوق و حرمت این بخش از شهروندان جامعه ما، به غیر انسانی ترین شیوه لگد مال میشود، نه تنها شهروند بلکه انسان محسوب نمیشوند. نه تنها دولت و هر صاحب منصب دولتی، بلکه کارفرما و هر کسی که عشقش میکشد به خود اجازه میدهد به این شهروندان ما تعدی کند و کسی هم نیست در دفاع از آنها کاری کند، اعتراضی انجام دهد، نهادی دایر کند. دری را بزند، خواهان تغییر قانونی شود و.....
نه تنها کارگران و مردم مهاجر افغانی از هر گونه حق و حقوق در جامعه محروم هستند، بلکه تعدی و زورگوئی به آنها و حتی گاها به قتل رساندن آنها موجب پیگرد و مجازات نمیشود. افغانیهای پناهنده و مهاجر مجبورند مزد کمتری را با ساعات کار طولانیتر تقبل کنند و دم بر نیاورند. آنها محروم از مسکن، تحصیل، حق خرید و فروش چیز و مایملک، ازدواج و مسافرت آزاد و....محرومند... رفتار با آنان در جامعه از رفتار با بردگان عهد باستان بدتر است.
بعید میدانم حاکم شدن فاشیستی ترین و دست راستی ترین احزاب در اروپا و بسیاری از کشورهای جهان، منجر به تحمیل چنین وضعیتی بر مهاجرین آن کشورها شود. نویسنده ای نیست درد آنها را به نگارش در آورد، فیلمی نیست که شقاوت و بیرحمی در حق این انسانها را به نمایش بگذارد. اما همه ما به اندازه صدها کتاب و فیلم از درد و رنج آنها مطلع هستیم. اگر تاریخ زندگی این بخش از انسانها نوشته شود، جزء تکان دهنده ترین بخش تاریخ زندگی انسانها خواهد بود. چند کودک خردسال در خانه از گرسنگی جان دادند، چون پدر و مادرشان توسط پلیس دستگیر و دی پورت شده اند؟ چند خانواده را در هنگام دی پورت به قتل رساندند، چند کارگر در هنگام چاه کندن در زیر خاک زنده زنده مدفون شدند، بدون اینکه اعتراض و یا شکایتی صورت گیرد، چند بار در اتوبوس و در خیابان جوان پر شده از سموم ناسیونالیسم آنها را به باد کتک گرفته است. اینها را ما دیده و یا در روزنامه ها گاها خوانده ا یم.
هر از چند گاه هم این انسانهای محروم از همه چیز را بعد از سالها کار شاق بردگی، با دادن یک کیسه برنج، دسته دسته اخراج میکنند
دوستان، ما باید هر طور است در مقابل اخراج و بی حقوقی کارگران و مردم مهاجر افغانی در ایران بایستیم. نباید بگذاریم کودکان آنها به جای بازی و تحصیل، محروم از همه چیز به جهنمی دیگر روانه شوند. نباید بگذاریم کسانی که مشغول کار و زندگی در ایران هستند به نام خارجی از زندگی و کار محروم شوند. همه فعالین کارگری، همه نهادهای مدافع حقوق زن و کودک، همه نهادهای مدافع حقوق بشر، همه نهادهای دانشجوئی باید دست به کار شوند و در حمایت از مهاجرین و کارگران افغانی کاری کنند.
من از همه شخصیتها و فعالین اجتماعی و کارگری میخواهم که با تشکیل نهادهایی در حمایت از شهروندان افغانی مان به کمک شان بروند. آنها را کمک کنند تا از چنگ پلیس بگریزند، برایشان جا و مسکن فراهم کنند، صندوق های کمک مالی برای حمایت از آنها دایر کنند و خلاصه از هر کاری که از دستشان بر میاید کوتاهی نکنند.
خوشحالم که برخی از فعالین و رهبران کارگری در مصاحبه با رادیو و سایت های خارج از کشور، حمایت خود را   ازمهاجرین افغانی اعلام داشتند و اخراج آنها را محکوم کردند. ما باید از این فراتر برویم و حمایت مادی و معنوی مستقیم در حمایت از آنها را سازمان بدهیم. در قدم اول هر فعال اجتماعی، هر شخصیت و نهاد حقوق بشری و کارگری، هر نهاد حقوق کودک باید هم خود را یاری دادن به آنها قرار دهد. انجمنها و کانونهای حمایت از مهاجرین افغان را باید در همه جا، از مراکز کاری تا دانشگاه و مدرسه و محل زندگیمان شکل دهیم. امروز باید دست به کار شویم و این کار را کنیم و فردا دیر خواهد بود.
من همچنین شما را برای همکاری با کمپین حمایت از مهاجرین افغانی فرا میخوانم.
 
برهان دیوارگر سخنگوی کمپین حمایت از مهاجرین افغانی ساکن ایران
دوشنبه ۲۹ آبان ۱٣٨۵ - ۲۰ نوامبر ۲۰۰۶
Borhandivargar۲۰۰۶@yahoo.com mail :
Teil:۰۰۹۰۵۴٣٨۶٨۲۹۰۴
www.kefghan.blogfa.com