• رهبران اروپا و بنگاه های مالی برای عقب انداختن سرنوشت محتوم سیاست های خویش تلاش کرده اند مردم یونان را قربانی کنند، «سیریزا» را با مخالفت با پیشنهادهای سازنده اش سرنگون کنند و مقاومت مردم یونان را سرکوب کنند. مقاومتی که در دومین حلقه ی ضعیف اروپا، یعنی اسپانیا، با حزب پودِموس سربرداشته و در سراسر اروپا در حال شکل گیری و گسترش است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۵ تير ۱٣۹۴ -  ۶ ژوئيه ۲۰۱۵

با آغاز بحران جهانی سرمایه داری در 2008، ضعیف ترین اقتصادهای اروپایی بیشترین صدمه را متحمل شدند. ضعیف ترین حلقه ها به ترتیب یونان، اسپانیا، پرتقال و ایتالیا بوده اند (اگر از ایرلند و ایسلند صرفنظر کنیم). بانک ها و موسسات مالی امریکایی و اروپایی، با سیاست های قماربازانه ی فروش بسته های مالی غیرواقعی و وام دهی گسترده ی بدون پشتوانه، مقصر اصلی این بحران جهانی بوده اند. ولی به جای آن ها توده های مردم در اروپا و سراسر جهان می بایست ضررهای صاحبان بانک ها را جبران کنند تا به عملکرد مخربشان ادامه دهند. اتحادیه اروپا، برای جلوگیری از ورشکستگی، بلافاصله سیاست های ریاضت کشی را بر مردم عادی اروپا حاکم کرد تا بتواند منابع مالی برای نجات بانک ها از ورشکستگی را تامین کند. اما برخلاف دولت های امریکا و انگلستان که درقبال پرداخت ضرر بانک ها صاحب سهام آن ها شدند (در واقع بخشی از سهام آن ها را ملی کردند)، اتحادیه ی اروپا از جیب شهروندانش به بانک ها کمک های بلاعوض پرداخت. در نتیجه توده های مردم را هرچه بیشتر به سوی فقر و بی خانمانی سوق دادند. در واقع مقاومت مردم یونان، خط اول جبهه ی مقاومت مردم اروپا و جهان در مبارزه با سیاست های ریاضتی برای نجات صاحبان بانک ها و موسسات مالی و سیاست های مخربشان است.
یونان در آغاز بحران مالی با 12% کسری بودجه مواجه بود. در سال 2008، سیاستمداران فاسد، ناکارآمد و دیوان سالار در سیستم سرمایه داری عقب مانده ی یونان نیمی از این کسری را از اتحادیه ی اروپا و همچنین از مردم یونان پنهان کرده بودند. در یک سال بعد از آن، «ژرژ پاپاندرئو» (George Papandreou) نخست وزیر (2011-2009) از حزب سوسیال دمکرات «پاسوک» (PASOK) با وعده های مردم فریب و گفتن آن که پول کافی وجود دارد، هم برای بانک ها و هم برای مردم، در انتخابات پیروز شد. در چنین شرایطی سیاست های ریاضتی اتحادیه ی اروپا سخت ترین تاثیر را بر یونان داشت و سخت گیرانه تر اعمال شد. عملن سیاستمداران یونانی، تا زمان روی کار آمدن «سیریزا»، کورکورانه مجری سیاست های اتحادیه ی اروپا شدند، به واقعیت های اقتصادی کشور خود بی توجهی کردند، ثروتمندتر شدند و با حراج اموال، موسسات و خدمات عمومی به بخش خصوصی ملی و بین المللی، به مردم هم خیانت کردند. آن ها همراه با ترویکا (کمیسیون اروپا، بانک مرکزی اروپا و بانک جهانی) تنها به مجازات دستجمعی مردم عادی با مالیات بستن بی رویه به آن ها، محروم کردنشان از خدمات عمومی ابتدایی و تامین اجتماعی اقدام کردند و در عوض هرچه بیشتر ثروتمندان را از ریاضت معاف کردند و دستشان را برای غارت اموال عمومی باز گذاشتند.
یک قلم فساد افشا شده ی سیاستمداران یونانی قرارداد خرید 4 زیردریایی از آلمان به مبلغ 2 بیلیون یورو در چنین شرایط بحرانی بود. معلوم شده که برای پیشبرد این قرارداد وزیر دفاع و سایر مقامات دولتی رشوه های کلانی (در مجموع 25 تا 35 میلیون یورو) دریافت کرده اند. در شرایط بحرانی کنونی، یونان 97% مبلغ قرارداد را پرداخت کرده درحالیکه تنها یک زیردریایی دریافت کرده است. پرونده ی این فساد در دولت های قبل متوقف شد. (دقیقه ی 19 از فیلم مستند یکم در زیرنویس 1 را ببینید)
برای آنکه بدانیم چرا مردم یونان مقاومت خویش را آغاز کردند، چرا «سیریزا» به قدرت رسید و اثرات نئولیبرالیسم هار در آنجا چیست کافی است به اعداد و ارقام زیر درباره ی اقتصاد و شرایط اجتماعی کنونی یونان نگاهی بیاندازیم:



رهبران اروپا و بنگاه های مالی برای عقب انداختن سرنوشت محتوم سیاست های خویش تلاش کرده اند مردم یونان را قربانی کنند، «سیریزا» را با مخالفت با پیشنهادهای سازنده اش سرنگون کنند و مقاومت مردم یونان را سرکوب کنند. مقاومتی که در دومین حلقه ی ضعیف اروپا، یعنی اسپانیا، با حزب پودِموس سربرداشته و در سراسر اروپا در حال شکل گیری و گسترش است. آن ها حتی حاضر نیستند یک قدم از سیاست های فاجعه بار خویش عقب نشینی کنند. این در حالیست که حتی بانک جهانی و بسیاری نظریه پردازان سرمایه داری معترفند که این سیاست های ریاضتی تنها باعث ورشکستی هرچه بیشتر یونان خواهد شد و هیچ چشم اندازی برآن متصور نیست. قابل توجه است که تولید ناخالص داخلی یونان 25% سقوط کرده است و نسبت بدهی هایش به تولید ناخالص داخلی از 129.7% درسال 2009 به 177.1% در سال 2014 افزایش یافته است. هم اکنون بدهی های یونان بیش از 340 بیلیون یورو شده است که تنها دو درصد آن در خدمت بهبود اقتصاد بوده و بقیه توسط بانک ها، موسسات مالی و ثروتمندان غارت شده است.
وام های موسسات مالی به یونان کجا رفته است؟
مشخص شده است که از هر 100 یورو وام پرداخت شده به یونان تنها 1.8 یوروی آن در خدمت اقتصاد واقعی یونان قرار گرفته است (وام به شرکت های تولیدی، سرمایه گذاری در اقتصاد و تاسیسات زیربنایی و غیره). باقیمانده ی وام ها یعنی 98.2 درصد مستقیمن به بانک ها و موسسات اعتباری و همراه با بهره اش پرداخت شده است.
موضع حزب کمونیست یونان در این مبارزه ی گسترده ی طبقاتی توده های مردم با یک درصدی ها چیست؟
تاسف بار و عملن در خدمت طرفداران سیاست های ریاضتی دیکته شده توسط ترویکا یا کارزار «آری» در رفراندوم پنجم ژولای بوده است. حزب کمونیست از مردم و طرفدارانش خواسته هم به پیشنهاد دولت «سیریزا» نه بگویند، هم به پیشنهاد ترویکا و به «جدایی از اتحادیه اروپا و حاکمیت مردم» آری بگویند. این در عمل به مفهوم آرای باطله یا تضعیف کارزار «نه» (2) است. استاتیس کوولاکیس، عضو کمیته مرکزی «سیریزا» در این مورد چنین می گوید:
«اما مانع بزرگ در اینجا، رفتار حزب کمونیست است که فقط می تواند به مثابه یک "خیانت" توصیف شود. (من کلا این واژه را دوست ندارم، اما در این مورد به نظر می رسد قابل توجیه است) آنها اوراق رأی خودشان را ارائه خواهند داد تا یک "نه دوتایی" را تصدیق کنند (نه به برنامه تروئیکا و نه به دولت و هردوی آنها هم به مثابه "دو روی یک سکه" دیده می شوند) ، یعنی یک ورقه رأی که البته معتبر هم نخواهد بود. احتمالا آنها شمارش خود را خواهند داشت و بعد نتیجه را به مثابه یک نوعی از "موفقیت" خط خود اعلام خواهند کرد.» (3)
«یانیس واروفاکیس» وزیر دارایی یونان می گوید:
«زمانی که به بانک ها ده هزار یورو بدهکار باشید، قدرت مذاکره ی شما هیچ است. اگر 300 بیلیون یورو بدهکار باشید، شما قدرت مذاکره عظیمی دارید به یک شرط: باید آماده باشید بگویید نه! باید آماده باشید اعلام ورشکستگی کنید یا پرداخت هایتان را به تاخیر بیاندازید.»      
هم اکنون که این نوشته را به پایان می برم نتایج مقدماتی رفراندوم امروز نشان می دهد که بیش از 60% مردم به بسته ی ریاضتی دیکته شده ی ترویکا «نه» گفته اند. ترفندها، تهدیدها و جنگ رسانه ای بانک ها و موسسات مالی و سیاستمدارانشان نتوانسته در این نبرد مردم یونان را به زانو درآورد. این یک پیروزی درخشان برای دولت «سیریزا»، مردم اروپا و 99 درصدی های جهان است.

امیرهوشنگ اطیابی
پنجم ژوئیه 2015 برابر با چهاردهم تیرماه 1394


1 . این نوشته علاوه بر ترجمه های ارزنده منتشر شده در اخبار روز، براساس سه فیلم مستند زیر (با گفتار و زیرنویس انگلیسی) درباره ی شرایط یونان تهیه شده است:
یکم. فیلمی مستند: «مقاومت یونان»
A Documentary: The Greek Resistance
www.youtube.com   
دوم. فیلم مستندی در دو قسمت از مستندساز یونانی «یورگوس آوگروپولوس» (Yorgos Avgeropoulos) برای شبکه ی الجزیره:
«"آگورا" از دمکراسی تا [دیکتاتوری] بازار»- نگاهی از درون به اثر ویرانگربحران اقتصادی یونان بر شهروندان عادی
Agora: From Democracy to the Market
An inside look at the devastating impact of the Greek financial crisis on ordinary citizens. www.aljazeera.com
ترجمه ی ترانه ای که دراین فیلم می شنویم:
How many beggars will come to our temples?
چند گدا به معابد ما خواهند آمد،
Sealed off by wires and fences?
که با سیم های خاردار و حصارها بسته شده اند،
Surrounded by seas and mines?
با دریاها و معادن محصور شده اند،
Worshipped as the cradle of wisdom?
و به عنوان گهواره ی خرد پرستش شده اند؟
How many will we be?
چه تعداد خواهیم بود؟
Those who will close our eyes once again
آن هایی که چشم هامان را بار دگر خواهند بست
Bow our heads once again
سرافکنده مان خواهند کرد
Be glad we were not the ones…
شاد باشیم که یکی از آن ها نیستیم...
How many?
چه تعدادی؟
How many?
چه تعدادی؟
How many rivers of blood shall be spilt?
چند رود خون جاری خواهد شد؟
To deepen the sea of our miserable nature?
تا دریای بدبختی ما را عمیق کند؟
To nurture the marshes of conscience?
تا مرداب های وجدان را بپرورد؟
To heal the apnea of oblivion?
تا خفگی آگاهی را درمان کند؟
2 . به وبسایت حزب کمونیست یونان به زبان انگلیسی مراجعه کنید:
inter.kke.gr
3 . به این ترجمه در اخبار روز مراجعه کنید:   www.akhbar-rooz.com