عنوان : عدم پذیرش تکثرگرائی، به بدر کردن دیگران منتهی می شود
دریک زیست جمعی،گروه بندی های مختلفی را بر مبنای اندیشه ای خواهیم داشت که آن گروه ها نیز بر اساس حقانیت اندیشه خویش با هم بر خوردهایی را خواهند داشت که گاها" انواعی از برخوردها و روش بکار رفته در آنان می توانند ریشه در عواملی داشته باشند که در گذشته پی ریزی شده اند. در این مورد قطعا"! بازگو کردن شیوه های بر خورد غلط و نور تاباندن جهت روشنگری و هشدار دادن آنهم ؛بقصد اصلاح روشهای بر خورد با اندیشه های دیگر ،میتواند بجا و حتی درس آموز و مفید باشد. اما چنانچه بازگو کردن یکی از روش های غلط،"همراه با مظلوم نمایی برای نگرش خاص ویا اندیشه ای خاص باشد!"این نوع باز گویی دیگر از دایرهء درس آموزی و پند آموزی خارج می شود وگاها"نتیجه عکس می دهد و حتی می توان ادعا کرد:این باز گو کردن،تشدید کنندهءروشهای غلط نیز خواهد شد.::::::در رابطه با مبارزات در جامعه می توان گفت: در هر زیست جمعی یکی از وظایف هر فرد تقویت روحیه مبارزه گری و تلاش در مبارزه گری است و روند تکاملی هر جامعه به وجود این روحیه در افراد نیازمند است .در دوران جدید در رابطه با تحولات در جامعه،توسط اندیشمندانی تئوری های اجتماعی خاصی عرضه گردیده است اما تعدادی از این تئوری ها یک حق پنداری یگانه ای برای خویش قائل شده اند و در این حق پنداری یگانه خویش چنان پیش می روند که غیر خویش را بر مدار باطلیت می دانند چنانچه بر مبنای این تئوری های اجتماعی حق پندار یکتا پندار تفکرات مبارزاتی سازمان دهی شوند آن حق پنداری،افراد سازمان دهی شده برای امر مبارزه را بسمتی خواهد برد که امر مبارزه را دیگر انحصاری خواهند دید و آن را نیز در انحصار خودشان می بینند و مبارزان دیگر که خلاف تئوری آنان عمل می کنند دیگر مبارز محسوب نخواهند شد. بلکه نیرو های ضد مبارزه وعلیه روند تکاملی جامعه بحساب می آیند و چون بر مدار باطلیت هم قرار داده شده اند آنان مستحق از میدان بدر شدن خواهند بود و در عملِ بدرکردن آنان روشهای مختلفی را هم بکار می گیرند که آ ن روشها را می توان چنین دید:۱)روش حذف فیزیکی ۲)وادار کردن به سکوت ویا به انفعال کشاندن آنان آنهم با روشهای غیر اخلاقی ۳)مطیع کردن و به خدمت گرفتن و یا به خدمت گرفتن اسارت گونه. :::::::::::متاسفانه در جامعه ایران در دوران جدید این روحیه بدر کردن دیگران در نزد اکثر نیرو های مبارز وجود داشته و دارد. اگر جستجو گر مروج واقعی این نوع تفکراتِ بدر کردن باشیم !یافتن آن بسیار سهل وآسان است .که روش های آنان ، بعدا" الگوی دیگران گردید که در شرایط فعلی جمهوری اسلامی با درس آموزی از آن شیوه ها، خود بعنوان مکتب دار روش تخریبی بدر کردن دیگران شده است . که می توان گفت:آنکس و یا آن گروهی که تکثر گرائی در حوزه سیاست و اندیشه را نپذیرد می تواند یکی از مروجین، روشهای بدر کردن دیگران با روشهای ضد انسانی و ضد اخلاقی باشد . که متاسفانه بخش کثیری از نیرو های مبارز با ادبیات چپ در این حیطه می گنجند. چه گفتن این مطلب بر ما خوشایند باشد و یا نباشد.
۶۹۱۱۹ - تاریخ انتشار : ۱۹ تير ۱٣۹۴       

عنوان : نا مفهوم
با سلام و عرض ادب
من با قوچانی میانه خوبی ندارم چون به نظر من ایشان نان را به نرخ روز میخورد و مطلب را طور مینویسد که ضمن ابراز وجود ،برایش ایجاد درد سر نکند ،بهترین پوشش هم حمله به کمونیسم است که مجددآ در حال سر بر آوردن است منتهی اینبا ربا تجربه هایی که در سرتاسر جهان بدست آورده و رسوایی هایی که سرمایه داری لیبرال بجا گذاشته،با نیرو و توان بیشتر و برای توده ها پذیرفتی تر،وارد میدان میشود و طبیعی است که توپخانه ها از همه طرف بغرند.
ولی باید اعتراف کنم که مقاله این دوست برایم گیرا،جذاب و قابل فهم نبود،البته من به محتوای آن ایرادی ندارم ولی اینکه بخواهد همه را نظیرشجونی و رفسنجانی با یک چوب براند،پذیرفتنی نیست . ساده ترین سیاست ها به قول لنین ،نفی مطلق است ولی مشکل کار وقتی است که ما بخواهیم نزدیکترین متحدین خودرا ازبین آن کسانی که ایشان نام برده اند پیدا کنیم.به قول لنین هر متحدی ولو موقت،مردد،مشکوک و...در مبارزه بکار میآید،ایشان به جای طرد همه باید در پی متحدین خود باشند
۶۹۰٨٨ - تاریخ انتشار : ۱۷ تير ۱٣۹۴