اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۴ تير ۱٣۹۴ -  ۱۵ ژوئيه ۲۰۱۵

حکیمه شکری، از مادران پارک لاله و از حامیان مادران داغدار، پس از گذراندن سه سال حبس ناعادلانه، دوشنبه عصر، ۲۲ تیر ۱٣۹۴، از زندان اوین آزاد شد. او با پایداری بر عقایدش که برای آزادی و برقراری عدالت مبارزه می‌کند و بر حقِ دادخواهی پای می‌فشارد، با ایستادگی و سربلندی، سه سال حبس ناعادلانه را گذراند و به خانه بازگشت. در این مدت خانواده‌اش نیز با مهربانی و صبوری و احترام به عقاید او، این بی عدالتی را تاب آوردند و او را همراهی کردند.
حکیمه شکری، نخستین بار در ۱۴ آذر ۱۳۸۹، در مراسم بزرگداشت امیر‌ارشد تاجمیر، از کشته شدگان حوادث پس از انتخابات بازداشت و پس از حدود دو ماه و نیم بازداشت در بند ۲۰۹ زندان اوین به قید وثیقه آزاد شد. وی در تاریخ ۲۳ فروردین ۱۳۹۱ در دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه، به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «اقدام علیه امنیت ملی‌» به تحمل ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد و از آبان‌ماه‌‌‌‌ همان سال جهت تحمل سه سال حبس در زندان بود. حکیمه شکری، در ۲۶ آذر ۱٣۹٣، به دلیل اعتراض به عدم رسیدگی به وضعیت زنان زندانی به زندان قرچک ورامین «شهر ری» تبعید شد و پس از پایداری بر حق خود به عنوان یک زندانی سیاسی، و در نهایت با اعتصاب غذا، در فروردین ۱٣۹۴ به زندان اوین باز گردانده شد.
حکیمه به انسان‌ها عشق می‌ورزد و با خانواده‌های داغدار همدردی می‌کند و به حق طلبی و دادخواهی ارج می‌نهد و با همین «جرم» سه سال حبس را به جان خرید و با سربلندی سختی زندان و دوری از زندگی عادی و خانواده را تحمل کرد. او رویای دنیایی را در سر دارد که از بی عدالتی و تبعیض اثری نباشد تا همه‌ی انسان‌ها بتوانند با هر عقیده‌ای در کنار هم، در آرامش و با امکانات برابر و آزادانه زندگی کنند.
جمهوری اسلامی باید پاسخ گوی این بی عدالتی‌ها باشد که چرا انسان‌ها را برای ساده ترین خواست انسانی، با حکم‌های واهی "اقدام علیه امنیت ملی" و در حقیقت، برای "حفظ نظامش"، به زندان می‌اندازد. اگر این حکومت ادعا می‌کند که هم اکنون نیز با رای و اراده‌ی مردم بر سر کار است، باید به مردم و عقایدِ مختلف و دگراندیشان احترام بگذارد و پاسخ گوی تمامی بی عدالتی‌های ناشی از قوانین ناعادلانه باشد. هم چنین ضرورت دارد که قوانین خودساخته را با احترام به تمام عقاید تغییر دهد و دیگر چیزی به نام قانون مجازات اسلامی و قوه قضاییه غیر مستقل نداشته باشیم و انسان‌ها بتوانند با آزادی بیان و اندیشه، عقاید خود را بیان کنند و دیگر زندانی سیاسی یا امنیتی یا عقیدتی نداشته باشیم.
به حکیمه شکری و پایداری‌اش برای کسبِ حقوق انسانی درود می‌فرستیم و بازگشت افتخار آفرین او را به خانه، به خانواده‌اش و همه دادخواهان تبریک می‌گوییم.

مادران پارک لاله ایران
۲٣ تیرماه ۱٣۹۴