عنوان : تکثرگرائی-دمکراسی- چپ دگر
هر فرد در گذر زندگی ، با توجه به دریافت داده هایی،نظام فکری خاصی را برای خویش سازماندهی میکند و برپایه آن نظام فکری مسائل را تحلیل و در پی تحلیلش،گاها" گفتار و کرداری را از خود بنمایش می گذارد که آن گفتار و کردار می تواند به واقعیت نزدیک باشد و یا نباشد . اما تجربیات بشری گروهی را به این امر، باورمند کرده است که : تکثر گرائی درحوزه اندیشه و درک آن وپذیرش آن می تواند راه گشای بسیاری ازمسائل فراروی انسانها باشد و ره جویی آنان منتهی به راهِ راهور خواهد بود . و پذیرش تکثر گرائی و ملکه ذهن کردن آن در انسانها می تواند: منجر به تقویت روحیه مدارا وروخیه پذیرش دیگران و سبب چیرگی خصلتهای دمکراتیک گردد . وپذیرش تکثر گرائی در حوزه اندیشه: فرد را در حوزه سیاست بسمت پذیرش تشکل های دیگر می برد و بازی بقدرت رسیدن را در رقابتی سازنده با دیگران خواهد دید. که این بازی رقابتی در حوزه سیاست همان چیزی است ،که دمکراسی نام نهاده اند که فرد پذیرای تکثرگرائی از این ابزار متعهدانه استفاده و حفاظت خواهد کرد . او به این ابزار فقط برای سوار بر کار شدن نگاه نخواهد کرد بلکه فرد پذیرای تکثر گرا،خود را متعهد به تقویت تفکر دمکراسی خواهی خواهد دید چون او می داند این دمکراسی و بازی آن یکی از ابزارهای توانای تحول خواهی در جوامع است. که این ابزار توانا باید از گزند پلیداندیشانِ تمامیت خواه دور بماند و استفاده پلیدانه ازآن هم غیر ممکن گردد.:::::::: جناب شیدان وثیق نظراتی را ارائه داده اند که آن نظرات با عکس العمل هایی مواجهه شده اند و هر کس با توجه به نگرشش به مسائل ، مواردِ مطروحهء وی را نظاره گری و مورد نظر دهی نیز قرار می دهد. در رابطه با ورود به حوزه سیاست و کسب قدرت نظری چنین می گوید: هر فرد یا گروهی وقتی وارد حوزه سیاست می شود آن فرد وآن گروه به قدرت خواهد اندیشید. چون حوزه سیاست معطوف بقدرت است !. حال کسی بگوید من وارد سیاست می شوم اما کاری بقدرت ندارم این حرف نمی تواند پایه ای درست داشته باشد . آن فرد زمانی می تواند ادعای عدم ورود به بازی قدرت را داشته باشد : که فعالیت های اجتماعیِ خاصی که در تعریف جامعه مدنی و ان جی او ها ها می گنجند را از خود بنمایش بگذارد. در رابطه با ورود افراد و گروه ها به حوزه سیاست و کسب قدرت در بسیارانی ایجاد نگرانی شده و خواهد شد آنهم: از بابت ورود افراد و گروه هایی که برای کسب قدرت هر وسیله ای را جایز می شمارند و رسیدن به هدف ،وسیله را برای آنان توجیه می کند . که در این سیاست ورزی و سیاست مداری و رسیدن به قدرت جایی برای تکثر گرایی و دمکراسی خواهی وجود نخواهد داشت و دمکراسی وسیله ای می شود :برای فریب کاری و چیرگی بر اریکه قدرت . که پایان دادن به این نوع تسلط یابی چیزی نخواهد بود جزءشیوه های قهر آمیز!.شاید بر همین اساس و وجود همین نگرانی از بقدرت رسیدن باشد که جناب شیدان وثیق که خود را یکی از وراث ادبیات چپ در ایران می بیند و با توجه به شناختی که از خصلتهای تمامیت خواهی گروه هایی از وابستگان به ادبیات چپ دارند ، نظراتی خاص را برای بازیگران چپ ارائه می دهد. که این نظر و عمل کردن به آن از خدشه دارکردن ادبیات چپ با توجه به تجربیات تاریخی جلوگیری شود. تجربیات تاریخی که می گوید : گروهی از بازیگران چپ وقتی با شیوه های غیر معقول و حق بجانب بقدرت می رسند در اقداماتی محدود، عدالت خواهی را بر بستری غیر واقعی تحمیل می کنند اما در ادامه کار با خصلت تمامیت خواهی که دارند همان دستاوردهای ظاهری خویش را هم به زیر سئوال می برند و در نهایت برای حذفشان باید از قوه قهریه استفاده کرد و ویرانه های آنان بیشتر از سودشان خواهد بود . با توجه به تجربیات تاریخیِ بازیگران چپ در جهان ،بنظر می رسد؛ جناب شیدان وثیق حامل پیامی است که می گوید:چپ فعالیتهای اجتماعی معطوف به نهادهای جامعه مدنی را داشته باشد و وارد به حوزه سیاست نشود ، آنهم تا زمانیکه روحیه تکثر گرائی و پذیرش دمکراسی در وابستگان به چپ ایجاد و تقویت و نهادینه شود.
۶۹۴۴۷ - تاریخ انتشار : ۹ مرداد ۱٣۹۴