عنوان : دیالکتیک دردآور واقعیت
یاد انقلابی کردستان، فوآد مصطفا سلطانی گرامی باد. یکی از نقشهای بر جسته این انقلابی بزرگ، سازماندهی دهقانان و مردم مبارز کردستان در کوچ مردم مریوان، برای ستیز با بقایای فئودالیسم و فئودالها، و هموار کردن راه مبارزه برای پایان دادن به سیستم ارباب و رعیتی، و سیستم قبیله ای-عشیره ای بود. در همین روزها ، انقلابی کرد دیگری، بهروز آلخانی را ،فاشیسم شیعه حاکم بر کشور به جوخه اعدام سپرد. از قتل فوآد تا قتل بهروز، و بیش از سه دهه است که دایناسورهای باقیمانده از دوران جاهلیت، به کشتار زنان و مردان این سرزمین مشغولند.

کجایند یاران بازمانده فوآد، که پژواک صدای او، در اعتراض به تداوم قتل بهروزها باشند؟

امروز خبری را خواندم که در زیر ظاهر شیرین و زندگی بخش آن، واقعیتی تلخ موج میزند، که نشان از یک عقبگرد در جامعه، و بویژه در کردستان دارد.

خبر این است که : «پسر رئیس عشیره» روستائی در اشنویه عروسی کرده، هشت هزار مهمان داشته، میلیاردها تومان هدیه گرفته، و حکومت «اقلیم کردستان عراق» هم گویا حدود صد و پنجاه هزار دلار هدیه تقدیم عروس و داماد کرده است.

به مادر بهروز گفتند حق ندارید در مورد اعدام فرزندتان اطلاع رسانی کنید.

بعد از چند دهه از قتل فوآد، هنوز بساط رئوسای قبایل و عشایر بر قرار است. و رئیس قبیله و عشیره آنور کوهها، که حکومتش هم مینامند، برای رئوسای همزبان خود، حاتم بخشی هم میفرماید.

یک پرسش «احمقانه» دارم. آیا اگر چند میلیون تومان از این هدیه های عروسی به قاضی جنایتکار پرونده بهروز داده میشد، از مرگ نجات نمی یافت؟

و ما
همچنان
دوره میکنیم
شب را
و روز را
هنوز را

خبر نامبرده را جداگانه میفرستم
۶۹۹۱۱ - تاریخ انتشار : ۶ شهريور ۱٣۹۴