عنوان : نظر بر مطلب
ضمن سلام و خسته نباشید و عرض ادب و همچنین پسندیدن مطلب
اینجانب که خود یکی از سازماندهندگان حرکتها و تحصن فرهنگیان طی زمستان و بهر گذشته بودم و به حق از اولین آغاز کنندگان آن بودم به طور کل با علل اصلی بی نتیجه ماندن این تحصنها و فعالیتها آشنا هستم که به حق در این مقاله هم به آنها اشاره شده است.
یکی از علل اصلی عبارت بود از گنجاندن شعارها و خواسته و مطالباتی که هیچگاه مطالبات اصلی معلمان و اهداف این تحصنات که از طریق شبکه تلگرام سازماندهی شده بود نبود از جمله آزدی زندانیان سیاسی از قبیل رسول بداقی
این خواسته های را افرادی از جمله بخشتی لنگرودی که سالهاست در کانون تهران نام بزرگ کانون معلمان ایران را به یدک می کشند و نتوانسته اند کمترین اقدامی برای معلمان و مطالباتشان انجام بهند را در میان تحصنات گنجاندند که بنده به هر طریق ممکن و با آگاه کردن همکاران به این اهداف شوم به مبارزه با انها برخاستم و آنها دیکتاتورتر از نظام به تحریب بنده و همکاران پرداختند
خواسته های معلمان همیشه سیاسی بوده است چون معلم بیشتر از هر قشری درگیر سیاست است و در این سیستم هر امری و هر مطالبه ای سیاسی است چرا که سرو کار با نماینده خدا است اما معلمان هیچگاه چیزی فراتر از مطالبات قانونی نخواستند اما همین اعضای کانون معلمان تهران و در راس آنها بهشتی لنگرودی همه چیز را به یغما فرو بردند اما معلمان هیچگاه از پای نخواهند نشست
زنده و پیروز باشید
۷۰۰۰۶ - تاریخ انتشار : ۹ شهريور ۱٣۹۴