اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۲ شهريور ۱٣۹۴ -  ٣ سپتامبر ۲۰۱۵

احمد امیری کارگر ٣۲ ساله در معدن زغال سنگ هشتون در استان کرمان در اثر جراحات وارده به علت ریزش معدن، پس از سه روز اغما در تاریخ ۷ شهریورماه دربیمارستان باهنر کرمان درگذشت. واکنش های اولیه به این اتفاق ناگوار مطابق معمول این گونه بوده است که کارشناسان ذیربط پس از بررسی علل حادثه اعلام خواهند کرد که این مرگ به دلیل عدم رعایت موارد فنی و ایمنی، توسط کارگر مربوطه بوده است و یا اینکه کارفرمای معدن به دلایل مختلف در این حادثه مقصراصلی است.

خبرگزاری شبه کارگری ایلنا ( طی خبر با کد ٣۰۱۷۵٣ مورخ ۹۴/۶/۱۰) اما از قرار معلوم به این شرایط و این اظهار نظرهای مقدماتی نیز پایبند نمانده و مطابق ادعای خودش ـ پیشاپیش از زبان به اصطلاح برخی کارگران معدن- اعلام می کند که عدم رعایت مسائل فنی توسط کارگر آسیب دیده و فوت شده علت اصلی حادثه بوده است. این خبرگزاری البته در ادامه می افزاید : نتیجه بازرسی اداره کار هنوز معلوم نشده است. ؟!!!

قابل توجه اینکه در ارتباط با این حادثه، یکی از کارشناسان عضو سازمان نظام مهندسی صنایع و معادن، در تماس با کمیته هماهنگی اظهار می دارد که : " این نخستین بار نیست که این چنین حوادث دلخراشی در مراکز و محیط های معدنی برای کارگران رخ      میدهد. ریزش معدن زغال سنگ اتفاقی نیست که توسط کارگر معدن قابل کنترل باشد و اصولا این موضوع هیچ ارتباطی با وظایف کاری کارگر و سرکارگر معدن ندارد. برای جلوگیری از ریزش معادن ِ زیرزمینی ای که امکان ریزش آن ها وجود دارد باید قبل ازحفاری و استخراج، مطالعات مفصل زمین شناسی، ژئوتکنیکی و مکانیک سنگ انجام گیرد. و پس از مطالعات نیز باید برای شیوه و ابزار حفاری و سپس برای نگهداری فضای زیرزمینی ایجاد شده، طراحی و پیشنهاد فنی مناسب ارایه شود.
ابزار و امکانات حفاری و سپس روش و ابزار و وسایل نگهداری فضای زیرزمینی نیز به طور کامل باید کارشناسی و بررسی و سپس به مورد اجرا گذاشته شود. در تمامی این مراحل کارگر معدن هیچ نقشی ندارد. تمامی این مراحل مستلزم هزینه هایی است که صاحبان معادن و کارفرمایان باید آن را پرداخت نمایند. اما از آن جا که صاحبان معادن و سرمایه داران به لحاظ بالا بردن میزان سود و سرمایه، حاضر نمیشوند در این مراحل هزینه های لازم را جهت ایمنی سازی این قبیل مراکز تقبل نمایند و محیط های کار کارگران را ایمن سازند و . . . لذا کلیه عملیات طراحی، حفاری و استخراج مواد معدنی با کمترین هزینه ی ممکن انجام میگیرد. تا آن جا که تحقیقاً و بر اساس بررسی های انجام شده می توان گفت که علت اصلی اکثریت قریب به اتفاق این قبیل حوادث فقط و فقط هزینه نکردن کارفرمایان جهت ایمن سازی محیط های کار بوده و کارگران علی العموم هیچ تقصیری در بروز این حوادث ندارند"

این کارشناس معدن همچنین در رابطه با قصور در بازرسی و کنترل فنی در معادن به کمیته هماهنگی میگوید : " معمولاً در این گونه موارد همان طور که گفته شد : اولاً به خاطر پایین نگه داشتن هزینه های تولید و بهره برداری، جهت سود بیشتر، در اساس ایمنی ای برای کارگر وجود ندارد که شخصی بخواهد بر آن نظارت داشته باشد! و ثانیا در مواردی هم که به هر دلیل حادثه به تحقیق و بررسی می انجامد به طور معمول کارشناسان و ناظران فنی و ایمنی معادن، از کارفرمایان و صاحبان صنایع مستقل نیستند و در اغلب موارد توسط خود آنان انتخاب می شوند و هزینه های کارشناسی خود را نیز از طریق خود آنان دریافت می کنند که معمولاً به اندازه ی چند ساعت کار بابت نظارت های ماهانه ی آن هاست. نتیجه اینکه به طور معمول گزارش های ماهانه ی کارشناسان فنی و ایمنی کار در اصل یک گزارش صوری است و نهایتا هم در پرونده ی معدن مربوطه در سازمان معادن بایگانی می شود"
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، با تکیه بر گزارش های کارشناسی منابع مستقل و کارگری، به دفعات به علت اصلی اینگونه حوادث در مراکز و محیط های مختلف کاری، از جمله معادن مختلف کشور پرداخته و همواره - همانگونه که کارشناسان مستقل نیز آن را تایید میکنند- علت اصلی اینگونه حوادث را در حرص و آز سیری ناپذیری کارفرمایان و صاحبان صنایع و سود جویی هر چه بیشتر آنان و در همین رابطه بی اهمیت قلمداد کردن جان و زندگی کارگران در محیط های کار ارزیابی کرده است.

کمیته هماهنگی، ضمن محکوم کردن این حادثه دلخراش و ابراز همدردی با خانواده گرامی و همکاران این کارگر جان باخته، اعلام می دارد که یگانه راه کاهش حوادث و اتفاقات کارگری و کنترل نسبی آن ها در محیط های کار، از طریق نظارت و دست اندرکاری نمایندگان واقعی کارگران و تشکل های مستقل کارگری است و تنها زمانی اینگونه حوادث قابل پیشگیری و در صورت وقوع، قابل بررسی و اعلام نتیجه واقعی هستند که کارشناسان و تشکل های مستقل کارگری در محیط های کار حضور داشته باشند. این "کمیته" همچنین از تمامی کارگران معدن و سایر کارگران در دیگر مراکز کار و تولید میخواهد تا در راستای ایجاد و تقویت تشکل های مستقل و طبقاتی خویش،خارج از اراده و نفوذ کارفرمایان و دولت، تلاش نموده و همه ی هم و غم خود را مصروف ایجاد این گونه تشکل ها و بهم پیوستن آن ها بنمایند. چرا که تنها از طریق تشکل یابی و همبستگی کارگری و طبقاتی است که می توان بر مشکلات فائق آمد و معضلات و نابسامانی های کارگران را به مثابه یک طبقه تقلیل داده و از میان برداشت.



کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
۱۰ شهریورماه ۱٣۹۴