• همچنین تصمیمات اخیر حکومت آلمان بخوبی نشان میدهند که آنها به هیچ وجه حاضر نیستند در پروسه آشتی پ ک ک با دولت ترکیه نقشی بعهده بگیرند. پ ک ک همچنان از فعالیت قانونی در آلمان محروم است و ارسال سلاح و مهمات جنگی به ارتش ترکیه ادامه خواهد یافت ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۰ شهريور ۱٣۹۴ -  ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۵

چند سالی بود که امیدها برای یک زندگی صلح آمیز برای کوردها در ترکیه شکل گرفته بود. این امیدها اما از جانب رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه به نابودی کشیده شد.
ظرف چند روز بمباران شدید مناطق کورد نشین ترکیه، همه چیز به وضعیت اوایل سالهای دهه ۹۰ میلادی برگشت.
سالهایی که جنگ علیه مبارزه حق طلبانه مردم کورد به اوج خود رسیدند.
این منازعه در اینجا هم به حیطه سیاست و رسانه ها کشیده شده وآنها را سخت بخود مشغول داشته، تا جایی که نیروهای نظامی ارتش آلمان همراه با راکت های پیشرفته (Patriot-Raketen ) مستقر در "کارامان مارش" کردستان را مجبور به ترک آنجا و بازگشت به آلمان نمود.
حکومت ترکیه مقاصد معینی را در منطقه دنبال میکند و از آنجمله سیادت سیاسی بر کل منطقه است. در اثنایی که امریکا و متحدینش به کوبیدن دولت اسلامی (داعش) مشغولند، ارتش ترکیه به بمباران مناطق کردنشین پرداخته و به کشتار مبارزین کرد اعم از گریلاها و شهروندان سیویل ادامه میدهد.
نقش تعیین کننده کمکهای اهدایی دولت آلمان در طی سالهای متمادی به رژیم ترکیه را صد البته نمیتوان از نظر دور داشت و همین کمکها موجب شد تا ترکیه بتواند جنگ علیه مردم مبارز کرد را ادامه بدهد.
گفتنی است که ارتش ترکیه بعد از ارتش امریکا، دومین ارتش قدرتمند در پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) بشمار می آید. نیز به عنوان عضو ناتو از کمکهای مالی، سیاسی، تسلیحاتی و لجستیکی همه کشورهای عضو ناتو و منجمله آلمان برخوردار است.
با قاطعیت میتوان گفت که حکومت آلمان در هیچ منازعه نظامی و در هیچ کجای دنیا به اندازه کردستان ترکیه و جنگ ترکیه علیه کردها درگیر نبوده است. این کشور در طی سالیان متمادی بعد از امریکا یکی از مهمترین تامین کنندگان سلاح و مهمات نظامی به ارتش ترکیه بوده است.
از جمله سلاحهای ارسال شده میتوان از انواع مسلسل، سلاحهای ضد تانک با مهمات مربوطه، راکتهای دفاع ضد هوایی، انواع تانک و ناوهای جنگی به ارزش میلیاردها یورو نام برد.
بطور مثال میتوان از ساخت یک کشتی جنگی در موسسه کشتی سازی (Blohm & Voss) در هامبورگ در اواخر سالهای ٨۰ میلادی نام برد. در مراسم به آب انداختن این کشتی ژنرالهای ترک دعوت شده و پرچم ترکیه بر روی عرشه به اهتزاز در آمد.
براساس گفته های یکی از مسئولان حوزه آموزشی این مرکز، کارگران ترک این کارخانه در حین اجرای مراسم به آب انداختن کشتی، این افتخاررا می یافتند تا بر دستان کنسول ترک بوسه زنند.
پس از ۱۹۹۰ میلادی ترکیه و یونان بطور مساوی از تسلیحات و مهمات بجا مانده از "ارتش خلقی" جمهوری آلمان دموکراتیک سابق برخوردار شدند.
زمانیکه موسسه صنعتی "Thyssen" آلمان دچار بحران مالی شد، چرا که فرآورده های صنعتی اش را نمیتوانست بفروش برساند خط تولید خود را عوض کرده و ارتش آلمان را با تانکهای مدرن خود تجهیز ساخت . آن کشور تانک های از رده خارج شده خود بنام "لئوپارد" را به ترکیه اهدا نمود. تازه دست و دلبازی را به آنجا رساند که تانکهای اهدایی را قبل از ارسال به ترکیه نزد شرکت " Blohm & Voss" تعمیر اساسی نمود.
بارها و هراز چندگاهی عکس و فیلم های مستند تانکهای "Leopard-۱" حین اجرای عملیات جنگی در مناطق کرد نشین ترکیه علیه مردم عادی کرد در میدیای جهانی به نمایش در آمدند.   
در اطراف شهر "Hannover" سگهای آلمانی نژاد " Schäferhunde" به زبان ترکی آموزش داده میشدند. همچنین در آکادمی علوم و فنون نظامی وابسته به ارتش آلمان، در "Hamburg – Blankenese" هامبورگ نظامیان ترک آموزش میدیدند.
از زمان ممنوعیت احزاب و سازمانهای کردی در ۱۹۹٣، هزاران نفر از کردتباران مقیم آلمان در مظان اتهام پلیس آلمان قرار گرفته اند. بازرسی و تفتیش بدون دلیل منازل و محل کار، تعطیل کردن مراکز و کانونهای فرهنگی و علمی وهنری به بهانه های واهی، دستگیری فعالان سیاسی و فرهنگی، فشار بر آنان و وادار کردنشان به اقرار امری عادی و روز مره تلقی میشوند. انتقال یک "Grillwagen" از نقطه ای به نقطه دیگر، کافی است که مورد ظن دادستانی قرار بگیری. سردادن شعار، به اهتزاز درآوردن پرچم کردستان یا پرچم حزب پ ک ک، فروش روزنامه و جمع آوری کمکهای مالی میتوانند از زمره کارهای خلاف قانون شمرده شوند.   
اولین اقدام اجرایی دولت تازه بقدرت رسیده سوسیال دموکرات ها و حزب سبزها در اواخر سال ۱۹۹٨، تحویل ناو جنگی " Sailhreis" به نیروی دریایی ترکیه بود. گویا دیگر راهی باقی نمانده و باید به اجرای قردادهای دولت قبلی وفادار بود.
این حسن نیت آلمانیها به شرکای ترک به اینجا خاتمه نیافت و زمانیکه عبدالله اوجالان در سال ۱۹۹٨ از دولت ایتالیا درخواست پناهندگی سیاسی نمود، " Gerhard Schröder" سوسیال دموکرات و صدر اعظم آنزمان آلمان بجای آنکه از این فرصت استفاده کرده و نقش میانجی را در گفتگوهای آشتی میان اوجالان و دولت ترکیه بازی کند، در عوض حکم بین المللی دستگیری اوجالان را باطل و حکم استرداد وی را علم کرد.
همچنین تصمیمات اخیر حکومت آلمان بخوبی نشان میدهند که آنها به هیچ وجه حاضر نیستند در پروسه آشتی پ ک ک با دولت ترکیه نقشی بعهده بگیرند. پ ک ک همچنان از فعالیت قانونی در آلمان محروم و ارسال سلاح و مهمات جنگی به ارتش ترکیه ادامه خواهد یافت.

Birgit Gärtner