• As you were passing through little azure depths of death
No dolphins crossed your path.
And fearing the sharks ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ٨ مهر ۱٣۹۴ -  ٣۰ سپتامبر ۲۰۱۵

 For the little refugee-seeker little boy
Aylan Kurdi


A Persian poem by: Esmail Khoi
Translated into English by: Faramarz Aslani

As you were passing through little azure depths of death
No dolphins crossed your path.
And fearing the sharks
The ocean carried your home-abandoned body
On the cradle of its waves
And placed it, as if a gift,
At the threshold of children of Adam.
-O, tiniest limb in the body of mankind-

And now,
It is Sa'adi's tormented soul
That hastily rides the horse of his fury and impotence
Through the ruins of Damascus
Towards the United Nation
In order to cry out his demand, that
Before they sit down for yet another session on Human Rights,
They should scratch out his famous poem
From the brow of their resplendent palace.



"بنی آدم اعضاء یک پیکرند"؟!

برای پسرکِ پناهنچو،
آیلان کُردی

"بنی آدم اعضای یک پیکرند :
که در آفرینش زِ یک گوهرند.
چو عضوی به درد آورد روزگار،
دگر عضوها را نماند قرار.
تو کز محنتِ دیگران بی غمی ،
نشاید که نام ات نهند آدمی."
سعدی


چو می گذشته ای از ژرفه های نیلی ی مرگ،
نبوده در گذرت دُلفینی؛
و، از هراسِ کوسه،
                         خود، اقیانوس
به روی هودجِ موج ات به ساحل آورده ست؛
و تن، تنِ رمیده از وطن ات را،
به پیشگاهِ بنی آدم ارمغان کرده ست:
آهای،
       آی،
       تو، دردآشناترینِ عضوهای کوچکِ این پیکر
                                                          در روزگارِ ما!

وآنک، آن جانِ ترسخورده ی سعدی ست که،
                                        از بازارِ شام،
                                       که دیگر نیست،
بر اسبِ خشمِ جگرسوز و ناتوانِ خویش،
به سوی سازمانِ ملل می تازد:
                         تا غریو کشد
که، پیشتر ز نشستی که باز هم درباره ی حقوقِ بشر دارند،
سروده ی عبث اش را
                از پیشانی ی مُجلّلِ آن بارگاه بردارند.


اسماعیل خویی
هفدهم شهریور۱٣۹۴،
بیدرکجای لندن