اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۲ مهر ۱٣۹۴ -  ۱۴ اکتبر ۲۰۱۵

کانون نویسندگان ایران در تبعید برگزاری ی پنجمین مجمع عمومی کانون نویسندگان ایران در دوره ی سوم را که در تاربخ ٧شهریور ١٣٩٤ برگزارشد گامی موفقیت آمیز، در خور یاد آوری و شایان هر گونه حمایت صمیمانه در راستای هدف های منشور این نهاد دمکراتیک می شمارد.
این برگزاری که نمایان گر تلاش های پی گیر کانون نویسندگان ایران در دفاع از آزادی بیان و قلم و مخالفت با هر گونه سانسور است، علیرغم ارعاب و تضییقات دستگاه های امنیتی جمهوری اسلامی برای ممانعت از تشکیل آن انجام گرفته است.
دستگاه های امنیتی اجازه ی گرفتن هیچ محلی برای برگزاری ی این نشست را نداده بودند و نشست در پارکینگ محل سکونت یکی از اعضای کانون تشکیل شد. علیرغم تهدید های مکرر حکومتی و فشار بر اعضای کانون، بنا به گفته ی یکی از اعضای هیات دبیران،   تعداد شرکت کنندگان در نشست بالا تر از حد نصاب برای تشکیل مجمع عمومی جهت انتخاب هیات دبیران بوده است
نشست با اعلام یک دقیقه سکوت در احترام به جانباختگان راه آزادی و آزادی ی بیان و قلم از سوی رئیس سنی ی جلسه پرویز بابائی که مترجم و از فعالان جنبش کارگری است آغاز شد. با آن که هر آن احتمال یورش ماموران به جلسه می رفت ولی مجمع با دل آگاهی وصمیمیت کار خود را پیش برد و پس از گزارش هیات دبیران که موردتائید قرارگرفت انتخاب هیات دبیران جدید را به انجام رساند.
چهارمین مجمع عمومی ی کانون در سال ١٣٨١( یعنی بیش از ١٢سال پیش ) برگزار شده بود و از آن پس به دلیل تشدید فشار های حکومتی هیچگاه امکان برگزاری ی مجمع عمومی ی دیگری فراهم نیامد.
٦ سال پیش هیات دبیران وقت که می دید امکان هیچگونه گردهمایی نیست، تصمیم گرفت یک انتخابات مکاتبه ای انجام دهد که البته برگزار کنندگان آن از یورش های گماشتگان امنیتی حکومت در امان نماندند. اعضای آن هیات دبیران به زندان افتادند و صاحب نشانی ی پستی هم که آرای مکاتبه ای به آن فرستاده شده بود مورد به بازجوئی های مکررقرار گرفت.
فشارهای حکومتی در تمام این مدت به ممانعت از تشکیل مجمع عمومی بسنده نکرده است. آزارها به اشکال گوناگون همراه دائمی اعضای کانون به ویژه هیات دبیران آن بوده است. برای نمونه چندی پیش نشستی که در آن قرار بر بحث و فحص پیرامون ترجمه بود پیش از تشکیل مورد یورش ماموران واقع شد و اجازه ی تشکیل نیافت. در اردیبهشت گذشته خانه ی دو تن از اعضای هیات دبیران بکتاش آبتین و رضا خندان مهابادی مورد حمله و غارت ماموران قرار گرفته و خود آن ها مکرر مورد بازجوئی قرار گرفته اند.
با همه سرکوب و خفقانی که حکومت پیوسته در کار گسترش و تشدید آن است، این که کارگران تلاشگر در راه حقوق حقه و دمکراتیک خود مانند شاهرخ زمانی در زندان کشته می شوند ( و حکومت ادعا می کند که سکته کرده است ) و تلاش ها ی آنان ادامه پیدا می کند، این که معلمان برای رسیدن به ابتدایی ترین خواست های خود زندانی می شوند ودست از مبارزه نمی کشند و این که تجمعات پرستاران بر رسیدن به خواست های خود این گونه پایداری می کند همه نشان از آن دارد که کوشش های حق طلبانه ی مردم ما، در اشکال گوناگون از جمله تشکل های صنفی و دمکراتیک هرگز خاموشی نخواهد گرفت.
در چنین راستا و شرایطی برگزاری مجمع عمومی ی کانون نویسندگان در ایران و حضور پر شور قلم به دستان در آن، نشانگرهشیاری هایی است که سرکوب و اختناق را به چالش می کشد و مبشر بیداری ها و آگاهی ها برای اعتلای تلاش های مُحق مردمی می شود.

١٣ مهر ١٣٩٤ ، ٥ اکتبر ٢٠١٥
کانون نویسندگان ایران در تبعید