اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۰ آذر ۱٣٨۵ -  ۱ دسامبر ۲۰۰۶

شاید گزاف نباشد که اگرعنوان شودازدیرباز گروههای دانشجویی هرماه مهررا چشم براه آذرآغازمی کنند. آبان رادرتدارک آذرپشت سرمی گذارند ودرآذر، گویی همه آنچه ازالتهاب این بغض فروخفته فریاد آزادی وعدالت که سالها درسینه جای داده اند را به شراره های آذرمی سپرند. شایدازآنروکه این ودیعه ای است که تاریخ به دستشان نهاده و ازهمان شانزدهم روزی که" سه قطره خون"صحن دانشگاه رارنگین ساخت آن میعاد به ثبت رسید. نسلهایی که دسته دسته آمدند ورفتند دست به دست وسینه به سینه آن راحفظ کردندواین پیمان راهمچون روحی که می بایست در کالبد دانشگاه حفظ شود به آیندگان سپردند.
  وشاید سینه آن معلم ازاین آذرآکنده بود که کلام درحنجره اش چنین" گر" می گرفت که:" اگراجباری که به زنده ماندن دارم نبود خودرا دربرابردانشگاه آتش می زدم همانجایی که آذرمان درآتش بیداد سوخت"
اکنون اما چند صباحی است که دیگرمویه کردن برجان دادگان طلوع صبح راهم تاب نمی آورند. دیگراکنون تنها خاوران مزارممنوعه زاری برستمدیدگان نیست. داغداران کوی دانشگاه راهم حق دادخواهی بلکه سوگواری نیست.حکم کردند که اکبرمان را باجسم مجروح وقلبی مالامال ازعشق باید درسکوت وتنهایی درخاک سرد نهند. برفروهرهای به خون تپیده حق سوگواری درخانه شان هم نیست. و... دراین مرگ آباد چه عجب که دانشجو را به خانه اش هم راه ندهند. اگرسال گذشته به بهانه آلودگی هوا دانشگاه رادرروز۱۶ آذرتعطیل کردند وبردرب آن زنجیرزدند ( شاید ازآن رو که مبادا این هوای تصفیه نشده ازدرورودی به فضای گورستانی دانشگاه رخنه کند وسکوت سنگین آنرا برهم زند.) اکنون دانشجورابه خانه اش راه نمی دهند تا هم دربیرون مجوزفریاد نداشته باشد وهم درخانه اش امکان ناله سردادن . دانشجورابه خانه اش راه نمی دهند تا اگربا اشغال مکان فعالیت امکان بالندگی افکارراازاوستاندند جایی برای آه کشیدن هم نداشته باشد. دانشجورابه خانه راه نمی دهند تا اگردرزندان گوهردشت زندانبان به دربند شدگان عقیده ونظربگوید شما درچشم من بدتراززندانیان موادمخدرومرتکبان به قتل هستید . دانشجو جایی نداشته باشد که براین ظلم فاحش مویه سردهد.دانشجو را به خانه راه نمی دهند تا اگردشنه تحجروارتجاع سینه اورادرید مامن وپناهی نیابد. دانشجو را به خانه اش راه نمی دهند تا اگردیگری را به نام دانشجو به مجیزه گویی وسرسپردگی به خداوندگاران زروزوروتزویرواداشته اند . دانشجونتواند ازکیان وعزت وشرف خود دفاع کند.
دانشجو را به خانه راه نمی دهند تا دیگر۱۶ آذری راشاهد نباشند. اماتوسن آزادی با چکمه وتازیانه رام نخواهد شد. این خاکسترسردی که برچهره دانشگاه پاشیده اند برباد خواهد رفت وشعله های آزادی وعدالت بازسربرخواهند کشید . این آتشی است که درنام این ماه   هم نهفته است شاید بتوان آنرا چندی درپس خاکسترنهان ساخت اما خاموشی آن هرگز.
 
http://rozane۱.blogspot.com