اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۰ آذر ۱٣٨۵ -  ۱ دسامبر ۲۰۰۶

در چند روز اخیر حوادث گوناگونی در دانشگاه های کشور روی داد. نخست یک دانشجوی دانشگاه سبزوار به ضرب دشنه ی دانشجویی دیگر کشته شد. سپس دو دانشجوی دانشگاههای علامه و علم و صنعت به دلیل کوتاهی مسوولان در فضای دانشگاه جان خود را   از دست دادند. از سویی دیگر پس از بازنشسته کردن اساتید دانشگاه تهران چند استاد دانشگاه علم و صنعت نیز بازنشسته شدند . به تمامی این وقایع ناآرامی های دانشگاه های فردوسی مشهد ، علامه و امیرکبیر و نیز دانشگاه لرستان را که بیفزایید درخواهید یافت فضای دانشگاه های کشور در آستانه ی برگزاری انتخابات ناآرام است .
آنچه که در وقایع اخیر بیش از همه قابل توجه است تقابل فعالین دانشجویی با گروه های مورد حمایت حاکمیت از قبیل بسیج و نهاد نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه است نکته ای که چه بخواهیم آنرا بپذیریم و چه آنرا رد کنیم آن است که به نظر می رسد پس از اجرای پروژه ی دانشجویان ستاره دار و تصفیه اساتید که بسیاری آنرا انقلاب فرهنگی دوم نامیدند اینک ۱٨ تیر دوم نیز در راه است .حضور نیروهای امنیتی و تقابل مستقیم ایشان با دانشجویان فعال در برخی دانشگاه ها از یک سو و برهم زدن و ایجاد التهاب در فضای برخی دانشگاه های دیگر توسط عوامل دست نشانده آنها، همگی دست در دست هم داده تا فضای عمومی دانشگاه ها در آستانه ی روز دانشجو فضایی ناآرام باشد.
به نظر می رسد تحریکات گروهی که عزم خود را برای پیروزی در انتخابات خبرگان ( ولو به هر قیمتی ) جزم کرده اند سرمنشا این حوادث باشد . اگر بخواهیم گریزی تاریخی به حادثه ۱٨ تیر بیندازیم درمی یابیم که در آن دوران نیز تحریکات گروه های فشار باعث برانگیخته شدن احساسات دانشجویان شد و آنان را به مقابله واداشت اما در نهایت امر گروهی که توانست از آن جریان بهره برداری کنند گروه های فشار بودند که به بهانه ی دفاع از ارزش ها به مقابله و تصفیه ی دانشجویان فعال و دگر اندیش در فضای دانشگاه پرداختند ، امری که تاکنون نیز تبعات آن بر فضای جنبش دانشجویی قابل احساس است . اکنون و پس از سپری شدن هفت سال از آن واقعه می توان گفت همان گروه ها دوباره برای تصفیه ای دیگر پای به عرصه ی دانشگاه نهاده اند با این تفاوت که جامه ی   اینان به رنگی دگر درآمده است .اما آنچه که هنوز در عملکرد آنان تغییر نکرده است تلاش آنها برای تحریک احساسات دانشجویان و بهره برداری از آب گل آلود است .
از سویی دیگر نباید از این واقعیت غافل شد فشاری که بر فعالین دانشجویی در طی یکسال اخیر وارد آمده و آنان را به نوعی بغض فروخفته دچار ساخته است، امری که باعث شده هر زمان احتمال وقوع کاری غیرعادی از سوی ایشان وجود داشته باشد مساله ای که در صورت وقوع می تواند تبعات بسیار نامطلوبی بر روند دموکراسی خواهی کشور ایفا کند.
بی شک در این میان نقش فعالین دانشجویی و دانشگاهی در کنترل فضا غیر قابل انکار است در واقع آنان باید با درایت هم از وقوع حوادث ناگوار که به نوعی   در ایجاد بهانه برای گروه های فشار در جهت تقابل با دانشجویان کمک می کند جلوگیری کنند و هم در مقابل تلاش های این گروه ها برای به انحراف کشیدن جنبش دانشجویی آن هم در آستانه ی ۱۶ آذر ایستادگی نمایند . از یاد نبریم ایجاد دموکراسی در کشور امری بس خطیر است که درس گرفتن از تجربه ی گذشتگان می تواند از تکرار اشتباهات بسیاری پیشگیری کند .