• هر نتیجه‌ای که روز اول نوامبر توسط دولت حاکم بر ترکیه اعلام شود حاصل آن عقب رانده شدن بیش از پیش دولت اردوغان و کل جریان اسلامی در منطقه خواهد بود. سرزنده بودن اعتراضات در ترکیه علیرغم بمب گذاری ها و ترورها و نیز بمباران و سرکوبگری اسلامگرایان حاکم در چند ماه گذشته موید چنین واقعیتی می‌باشد . ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۶ آبان ۱٣۹۴ -  ۲٨ اکتبر ۲۰۱۵

 روز یکشنبه اول نوامبر بار دیگریکی از مهمترین نمادهای دمکراسی بورژوایی یعنی صندوق های رأی در ترکیه به کار گرفته می‌شوند و جریانات مختلف هرکدام سعی می‌کنند با تبلیغات، آرای بیشتری را کسب کنند. اما بازهم، دوجریان در دوسوی این انتخابات خود را نمایان تر خواهند نمود از یک سوی حزب حاکم «عدالت وتوسعه»   و از سوی دیگر حزب اپوزسیون «دمکراتیک خلق ها». حزبی که در انتخابات قبل توانست علاوه بر جلب آراء کردها، آرای برخی از ترکهای درون شهرهای بزرگ نیز به دست آورد . علیرغم خط ونشان کشیدنها، ترورها، دستگیری ها، تضییقات و فشارهایی که از طرف حزب حاکم و جریانات راسیست پان ترکیست و اسلامی صورت گرفته چنانچه وضعیت خاصی همچو ن لغو انتخابات در برخی مناطق یا ترور و آدم ربایی گسترده صورت نگیرد نتایج به دست آمده تفاوت چندانی با نتیجه انتخابات قبلی نخواهد داشت. در چنین صورتی بازهم حزب حاکم به آنچه مورد نظرش بوده دست نخواهد یافت و در نتیجه یا باید به نتایج بدست آمده تمکین کند و از آن سیاستهایی که مد نظر داشته دست بشوید یا اینکه فراخوان دیگری به انتخابات بدهد و ترکیه را در دوری ازتسلسل بی فرجام قرار داده و بر شدت سانسور ، تهاجم و سرکوبگریهای خود ادمه دهد . چنانچه اسلامگرایان حاکم نتایج را بپذیرند با هر نوع سیاستی که پس از آن بکار گیرند و با هر جناحی که برای تشکیل دولت ائتلاف کنند تأثیری مشخص در سیر مبارزات درون ترکیه خواهد داشت و می‌توان گفت مبارزات اجتماعی در ریل بهتری قرار خواهد گرفت، چرا که خود نفس پذیزش نتایج نشان دهنده این خواهد بود که شرایط برای سرکوبگری های گسترده که تا کنون صورت گرفته است تغییر یافته و سرمایه داری حاکم در موقعیت جدید و در برخورد با جریانات مختلف ناچار است منعطف تر عمل کند. بر چنین بستری تشکل های مختلف کارگری ، زنان ، آزادیخواهان و معترضین اجتماعی منسجم تر و بهتر از قبل حرکت خواهند نمود . در عرصه منطقه نیز مبارزانی که در سوریه وعراق مسیری متفاوت از آنچه مورد نظر دولت ترکیه هست پیگری نموده اند وضعیتی به مراتب مناسبتر از گذشته پیدا خواهند کرد، کانتونهای ایجاد شده در موقعیت بهتری قرار خواهند گرفت ودر مقابل جریاتی همچون داعش و حتا حکومت اقلیم در کردستان عراق شکننده تر از گذشته خواهندگردید. در ایران نیز کمترین تأثیر آن این خواهد بود که راه بند وبست های حکومت با دولت حاکم بر ترکیه برای سرکوب مبارزان کرد درون ترکیه یا داخل ایران وسوریه دشوارتر می شودو شرایط درون جامعه برای جریاناتی که خواهان تغییرات هستند خصوصا در مناطق غرب وشمال غرب همچون کردستان و آذربایجان مساعد تر خواهد گردید. چنانچه حزب حاکم و شخص اردوغان وضعیتی رقم بزنند که در مناطقی که انتظار پیروز شدن در آ‌ن مناطق را ندارند با سرکوبگری وبه بهانه‌های مختلف از رأی گیری جلوگیری کنند و یا با تقلب گسترده بخواهند نتیجه مورد دلخواه خود و از جمله از به پارلمان راه یافتن حزب دمکراتیک خلق ها جلوگیری نمایند پیامد آن رودرویی بخش وسیعتری از مردم کرد و همچنین مبارزان ترک علیه سیاست های سرکوبگرانه حکومت که تقلب هم به آن اضافه گشته خواهد بود. از آنجا که جامعه ترکیه مانند ایران ۱٣٨٨ نیست که با سرکوبهای عنان گسیخته بتوان آن را به عقب نشینی وادار نمود در نتیجه اعتراضات اجتماعی گسترده‌تر از هر زمان خواهد گردید . اوج گیری اعتراضات و گسترش یابی آن منجر به این می‌شود که بسیاری از آن امکان گرایانی که دل درگرو پارلمان بسته بودند راههای دیگری برای اهداف خود جستجو نمایند، درنتیجه جنبش اجتماعی بر بستری رادیکال سیر خواهد نمود و ضرورتاً آن تشکل هایی رشد می یابند که پاسخگوی چنین رادیکالیسمی باشند. تأثیر چنین وضعیتی بر بیرون از ترکیه نیز نمی‌تواند چیزی جز به حاشیه رفتن بازهم بیشتر آن جریاتاتی باشد که یا در ارتباط با دولت ترکیه خود را قرار داده‌اند همچون دولت اقلیم در کردستان عراق و ارتش آزاد سوریه و یا بخشی از اپوزیسیون ترک وغیر ترک درون ایران که راههای مشابه از جمله رفرم درون رژیم جمهوری اسلامی را مد نطر قرار می‌دهند . به این ترتیب هر نتیجه‌ای که روز اول نوامبر توسط دولت حاکم بر ترکیه اعلام شودحاصل آن عقب رانده شدن بیش از پیش دولت اردوغان و کل جریان اسلامی در منطقه خواهد بود. سرزنده بودن اعتراضات در ترکیه علیرغم بمب گذاریها و ترورها و نیز بمباران و سرکوبگری اسلامیهای حاکم در چند ماه گذشته موید چنین واقعیتی می‌باشد . این واقعیت در کنار واقعیات دیگری همچون بن‌بست جاری در سوریه علیرغم دخالت مستقیم روسیه ونیز بحران اقتصادی فزاینده در ترکیه، عراق و ایران ترسیمگر چشم اندازی است متفاوت از آنچه نیروهای سرمایه داری جهانی در سر می پرورانند. چنین چشم اندازی می تواند گویای این باشد که موقعیت کل منطقه از آنچه تا کنون بوده فراتر رفته و مبارزه نه تنها تشدید گردد بلکه در مسیری قرار گیرد که خنثاگر توطئه ها و سیاستهای ضد انسانی همه دولتها و جریانات منطقه ای وبین المللی گردد. وجود کانتو نهای مردمی در کردستان سوریه   و هماهنگی آنها با آزادیخواهان سکولار در جهت منسجم نمودن هر چه بیشتر صفوف مبارزان علیه جریانات ارتجاعی اسلامی و حکومت اسد، اعتراضات اجتماعی و رادیکال در کردستان و دیگر مناطق عراق، تشدید مبارزه نیروهای آزادیخواه و سکولار درون ترکیه که حتابخشی ازنیروهای نظامی اعزام شده برای سرکوب را نیز دربرگرفته است موجب شده بسیاری از   
سیاستهای اردوغان و حزب حاکم نا کار آمد وخنثی گردد، در مسیر حرکت خود خواهد توانست
نقشه های نیروها، جریانات و محافل سرمایه داری جهانی را نیز نقش بر آب نماید. نقش بر آب شدن سیاستها از نکات مهمی است که محافل سرمایه داری از جمهوری اسلامی گرفته تا عربستان و از اروپا تا آمریکا از آن وحشت دارند چرا که این واقعیت که مبارزه مردم علیرغم انتخابات ونتیجه آن به پیشروی خود ادامه خواهد داد را نمی‌توانند نادیده گیرند.