اکتبر در همین نزدیکی ها!-ترجمه ی اردشیر قلندری



اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۶ آبان ۱٣۹۴ -  ۷ نوامبر ۲۰۱۵


 اکتبر در همین نزدیکی ها!
این درست نیست که "انقلاب دارای آغازیست، ولی بی پایان". هر چیزی که آغاز شود، ناگزیر به پایان می رسد. اما واقعیت در جای دیگریست: انقلاب سوسیالیستی اکتبر بزرگ تمام نشده، تازه به نیمه راه مسیر تاریخی خود رسیده است. و امروز اکتبر در پشت درها است.   
اهمیت انقلاب سوسیالیستی اکتبر بزرگ بر پایه سنجارهای سده گذشته، ودر مقیاس خود بسیار عظیم می باشد. در هر چرخش تازه دوران، خطوط تازه تری در آن برجسته می گردد. در میان بسیاری از ویژه گی های آن مطابق نظر لنین و سایر اندیشمندان بزرگ مارکسیست و مطابق اسناد حزب کمونیست کشور ما و جنبش کمونیستی جهان، امروزه اهمیت اصلی اندیشه لنین دراین مورد را که این انقلاب یکی از خلقی ترین انقلابات تاریخ جهان است تبیین می نماید.
خلقی بودن این انقلاب در فراگیرشوندگی آن تبیین شد. ویژه گی اصلی آن، آشکار شدن در بروز آمد زندگی روزمره، ریشه کن کردن بی سوادی در طی ۱۰ الی ۱۵ سال که به همت مشارکت داوطلبانه جامعه و دولت شوروی صورت گرفت. اکتبر بزرگ در زندگی روزمره بیش از هر چیز بر دو تمایز بنیادی تاکید نمود.
نخست، اکتبر گشاینده راهی برای دانش همه کودکان گردید. سبب شادی روستاییان در راستای اموزش اجباری شد. در مدتی کوتاه از دوران اکتبر کارگران و دهقانان دانشمند و مهندس پروش یافتند که آسمانها و قطب های زمین را درنوردیدند، سرافرازان کار و زندگی به سبک شوروی شدند. دوم، همان روستایان بی سواد، اقرار کردند که انقلاب اکتبر موجب ممنوعیت خشونت مردان بر زنان شد. شاید این گفته برای جوانان امروزی سبب خنده گردد. این خنده مسرت اور است: چراکه، انقلاب سوسیالیستی روسی نه تنها بخشی از اصالت مردم شد، بل که برخی از سنجارها و ارزشهای خود را بطور کامل به پیروزی رساند.
عادی شدن این تغییرات در زندگی روزمره، جدی ترین، ژرفترین، پایدارترین نهادینه گی این انقلاب می باشد. برای شوندگی آن، اکتبر انبوهی از امور کوچک و بزرگ را به سرانجام رساند. بزرگترین دستاوردی که اکتبر به بالاترین جایگاه رساند کار بود، اکتبر کارگر را به اصلی ترین شخصیت جامعه شوروی تبدیل کرد. می بینیم ، که پس از یک ربع سده پس از ضد انقلابیون مخالف اکتبر خلق ما، از نجارو رفتگر، از چوپان تا آکادمیسین – کینه و عصیان خود را نسبت به اقدامات رسمی دولت و رسانه ها در رابطه با عدم کاربرد واژه کار و کارگر را ابراز می دارند. آیا دهقان ونجار آمریکایی یا مونتاژکار کارخانه "جنرال موتورز" به این موضوعات معترض خواهند شد؟! در کدام کشور سرمایه داری کار محک افتخار، شکوه و عظمت، شهامت و قهرمانی گشته است؟ آنچه که محک است رنگ سکه میباشد. انقلاب سوسیالیستی اکتبر بزرگ غنای اندیشه کار هر روزه گشته، سیمای گونه گون آن را وادار به درخشش نمود و انسانی ترین حقیقت آن را بروز داد.
اگر از دموکراسی بگویم، اکتبر بزرگ "حکومت مردم بر مردم" (لنین) را برای کشور به ارمغان آورد. در سالهای نخست اعلان دولت شوروی، پنچ (!) کنگره سراسری شوراها برگزار گردید. حتی برای راه یافت چنین مسئله حساسی، مثل عقد قرارداد صلح برست، کنگره فوق العاده نمایندگان شوراهای کارگران و دهقانان برگزار گردید. اینک در تمام دومای (مجلس) کشور به سختی می توان ده کارگر یافت. اما دهها نفر میلیاردر های نهان و آشکار و در مورد تعداد وکلای آنها بهتر است سکوت شود، که اکثریت قریب به اتفاقند.
در کل، اگر سطحی به اطراف بنگریم، بنظر می رسد از انقلاب اکتبر چیزی نمانده است. ولی اولا، بسیار از ارزشهای اجتماعی که به اصالت مردم تبدیل شده اند، هنوز موجودند. دوم، کسیه سنگینان، که همه چکادهای اقتصاد وسیاست را فتح کرده اند، در تمام این سالها جایگاه خود را موقت می بینند. ترس از اکتبر انقلابی شدت می یابد، که خروج ثروت فزاینده آنها به خارج گواهی براین ادعا می باشد. اگر خوف خاطره اکتبر بزرگ نزد عمود سیاسی دولت زنده نمی بود، سبب بدگویی علیه جبهه خلقی نمی شد، و با نیروهای چپ جامعه لاس نمی زد. و اگر ترس از تداوم انقلاب سوسیالیستی اکتبر بزرگ نمی بود، بورژوازی "نوین" وادار به برگشت دوباره تبلیغات کش آمده "استالین زدایی" می شد؟.
لنین در اثر داهیانه خود "بیماری چپ روی کودکی در کمونیسم" انقلاب ۱۹۰۵ را تمرین اکتبر بزرگ نامید. امروز می توان با اطمینان گفت: انقلاب سوسیالیستی اکتبر بزرگ تمرین قطعی حکومت پایان نیافته مردم بر مردم بر مالکیت خصوصی در روسیه می باشد.
اکتبر در پشت درها است. در پشت درهای طبقه کارگر است. چراکه، بیش از ٨۰% افراد بالغ جامعه در زیر خط حداقل (فیزولوژیک!) بسر می برند،- اینها کارگران کشور هستند. اکتبر پشت در پرولتاریا است. چندی پیش سازمان نظر سنجی اعلان کرد، که بر سر بیشترین کارگران روزمزدی شمشیر دموکلس بیکاری آویزان گشته است. اکتبر در پشت در دهقانان است. باز سازی سرمایه داری بیشترین زحمتکشان روستایی را به نیمه پرولترتبدیل نموده است. همزمان دستمزد کارگران صنایع کشاورزی، مطابق آمار روس استات (سازمان آمار سنجی روسیه) کمی بیش از ۴۰% دستمزد میانگین در فدراسیون روسیه میباشد. اکتبر پشت در زحمتکشان شهر و روستا است. مردمان کار که همه ارزشهای مادی و معنوی، را ایجاد می کنند، بورژوازی و خدمه آنها گستاخانه به آنان "دام" می گویند. باز سازی سرمایه داری مانع احساسات انسانی، شایستگی و غرور زحمتکشان است.
یکی از شعارهای کمیته مرکزی حزب کمونیست فدراسیون روسیه چنین است: اکتبر بزرگ تنها تمرینی بزرگ در راستای انحلال جامعه استثماری بود. هیچ تاریخی با تمرین به فرجام نمی رسد.

منبع: پراودا    kprf.ru