عنوان : ناتو، و نه ترکیه
ترکیه، بدون دستور و اجازه ناتو، جسارت چنین کاری را نداشته است، به علل و دلایل زیادی که، فرصت پرداختن به آن، به درازا میکشد. این عمل، سیاست ناتو، بعنوان بازوی نظامی سرمایه داری غرب است، تا کل سرمایه داری غرب را هماهنگ کرده، و در مقابل روسیه بکشانند. سفر اولاند به آمریکا، و رایزنی هائی که این روزها در دولت ها و پارلمانهای غرب صورت میگیرند، در همین راستاست. واقعیت اینست که آزاد شدن شهر ژنگال(سنجار) از دست داعش، که بحاطر موقعیت جغرافیائی آن، لجستیک داعش در بین عراق و سوریه را مختل کرده است، و حملات کوبنده روسیه به تانکرهای نفتی داعش، غرب و بویژه عضو ناتوئی آن، یعنی ترکیه را بشدت عصبانی و غضبناک کرده است. این تانکرهای نفتی، نفت ارزان تحویل غرب و حکومت ترکیه میداده اند. شلیک به سوخوی روسی را میبایستی در این رابطه دید. هیج دل خوشی از شوونیسم روسی پوتین ندارم، اما این واقعیت دارد که از زمانی که روسها حملاتی را به داعش شروع کرده اند، ضرباتی کاری به آن وارد کرده اند، و این برای غربی که تا حالا در حال «بازی کردن» با این جریان ویرانگر بوده است، اصلن خوشایند نبوده است. از پرداختن به نقش روسیه در این مورد، در حال حاضر میگذرم.
۷۱۲۷۱ - تاریخ انتشار : ٣ آذر ۱٣۹۴