پیام به مثابه واقعهای مبتنی بر انگیزه - شاهو حسینی
تحلیل نوروپسیکولوژیک توهین خبرگزاری ایرنا به پوشش کردی
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
چهارشنبه
۲۵ آذر ۱٣۹۴ -
۱۶ دسامبر ۲۰۱۵
مقدمه:
امروزه رویکرد نوروپسیکولوژیک با تلاش در جهت الفت میان سیستم عصبی و فرایندهای ذهنی با سیستم اجتماعی و فرهنگی فرد در حوزه زبان بر تاثیر غیرقابل انکار فرایندهای چند بعدی بر زبان تاکید میکنند. در این رویکرد زبان به مثابه واقعهای در چارچوب زمان و مکان فرض میگردد. که به دلیل خصلت انعطاف پذیری و زایش کم نظیر سیستم عصبی و سیستم اجتماعی و فرهنگی فرد پویایی و زایایی کم نظیری به خود میگیرد. این رویکرد معتقد است که فرد تحت تاثیر دیالکتیک سیستم عصبی و حواس از یک سو و سیستم اجتماعی و فرهنگی از سوی دیگر زبان را برای رساندن پیام به خدمت گرفته یا به تحلیل و بررسی پیام میپردازد و از آنجا که افراد تحت تاثیر سیگنالها و متغیرهای مختلف و گاه متضاد میباشند، طبیعی است که فهم و برداشتشان از پیام و به همین ترتیب از مفاهیم نیز متفاوت خواهد بود.
پوشش و زبان به مثابه ابزارهای مبارزه:
خصلت فراگیر سیاست و هژمونی سیاست در جامعه ایران منجر به سیاست زدگی تمام ابعاد و شئون زندگی فرد شده. از فرهنگ، هنر، ورزش و زبان گرفته تا پوشش فرد، کردها به عنوان اقلیت همواره در تلاش بودهاند برای بازتعریف بودگی خود به مثابه انکاردگربودگی با زمینههای زبانی، فرهنگی و اجتماعی مستقل اگرچه در مواردی هم مشابه، پوشش در خودآگاهشان انگارهای سیاسی بوده و با احترام به آن به مبارزه با استحاله خودبودگی و تحمیل دگربودگی برخواستهاند. پوشش در کردستان بخشی از مختصات عملی و عینی گفتمان ناسیونالیسم انقلابی را تشکیل میدهد. پیشمرگان و نیروهای انقلابی کرد از آن به عنوان یونیفورم انقلابی خود استفاده میکنند، مردم عادی در جشنها و مراسمات ملی خود از آن به عنوان پوشش ملی استفاده میکنند و برخی از رهبران کرد نیز در سفرهای خارجی و در مناسبات دیپلماتیک از آن به عنوان ابزار انکار دگربودگی (ترک، عرب، فارس) استفاده میکنند و این چیزی نیست جز تبلور و عینیت یافتن درگیری و تعارض سیستم اجتماعی و فرهنگی فرد کرد با هژمونی و تهاجم سیستم اجتماعی و فرهنگی دیگران در همه ابعاد، به عبارتی بهتر واکنشی در برابر کنش برای استحاله و از میان برداشتن هویت و موجودیت کرد.
زبان در این میان همواره ابزاری برای تثبیت سلطه و هژمونی دیگران بر کردها بوده، و استفاده از آن به دو صورت به خدمت گرفته شده، اول با جلوگیری از یادگرفتن زبان مادری، زبان پرورش، زبان اندیشه و زبان اجتماعی فرد کرد تلاش میکنند تا او را از خودبودگی دور و در برابر دگربودگی تسلیم کنند. دوم با استفاده از زبان به صورت ابزار تحقیر و توهین به فرهنگ، پوشش و کردار او درصدد استحاله فرد برمیآیند، مهاجمان به خوبی از مختصات برخی مفاهیم که از آن برای ترسیم و عینیت بخشیدن به برخی پدیدهای ذهنی استفاده میشود البته که آگاهند، استفاده از شبه جمله "مرد شلوارکردی پوش شمال عراق" به عنوان تحقیر و توهین به پوشش، کردار، شعور و هویت دربرگیرنده این مختصات دقیقا در راستای سیاستهای استبدادی و انکار هویت و بودگی فرد کرد مورد استفاده قرار میگیرد. اول اینکه بجای نام بردن از مسعود بارزانی به عنوان رئیس اقلیم کردستان و یا دبیرکل حزب دمکرات، از او با اصطلاح مرد شلوار کردی پوش شمال عراق یاد کرده، دوم با نام بردن ناقص پوشش کردی بجای استفداه از لباس کردی نویسنده تنها به ذکر شلوار بسنده کرده، سوم بجای نام بردن از اقلیم کردستان به مثابه ساختاری حقوقی و قانونی در قانون اساسی عراق از اصطلاح شمال عراق استفاده کرده، نویسنده خبر تحت تاثیر سیگنالهای عصبی که آن هم به نوبه خود تحت تاثیت محیط فرهنگی و اجتماعی ایران تحت سیطره حکومت دیکتاتوری مذهبی است با استفاده از ابزاری با نام زبان به تخلیه نفرت و خشم خود پرداخته و ژرف ساختار شعور و اندیشه خود را به شکل کاملی نمایان کرده.
|