ایست‌گاه‌هایِ تروریست
زرتشت خاکریز
•
آن که خُرده‌اخگری را می‌کارد کاروانی ویران کننده از آتش را می‌درود
و آن که آمپولِ هوا را به رگی تزریق می‌کند
خون‌اش به رنگِ رِزق و روزی‌یِ دروازه‌بانانِ قبرستان خواهد بود
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
آدينه
۲۷ آذر ۱٣۹۴ -
۱٨ دسامبر ۲۰۱۵
برایِ قربانیانِ حمله‌یِ تروریستانِ اسلامی در پاریس(۱٣ نوامبر ۲۰۱۵)
در این هفته یک هم‌بسته‌گی‌یِ روشن‌فکرانه و بلند از دریایی زیبا
سر درآورد و ۶ گُلِ جورواجور و ۵ چکامه‌یِ تازه را
بر گورِ ۱۲۹ قربانی‌یِ بمب‌گذاری و گلوله‌پراکنی‌یِ تروریست‌هایِ اسلامی
در سرزمینِ هنرپرورِ فرانسه گذاشت
توهُمِ تکه‌ابری را از رویِ سرِ ما برداشت
تکه‌ابری که فکر می‌کرد تارِ عنکبوت
آرشه‌یِ به‌ترین رهبرانِ ارکسترِ جهان را می‌طلبد
و رقص و طرب و ترانه درخارزاران حضورِ پاهایِ کشیده‌یِ آهو را /
آن که خُرده‌اخگری را می‌کارد کاروانی ویران کننده از آتش را می‌درود
و آن که آمپولِ هوا را به رگی تزریق می‌کند
خون‌اش به رنگِ رِزق و روزی‌یِ دروازه‌بانانِ قبرستان خواهد بود
عمرِ هم‌بسته‌گی‌هایِ زیبا بیگانه با هفته و ماه و ستاره
با دستانی سرشار از شعر و پروانه‌هایِ گُل‌باره راضی از سرنوشت
پای‌کوبان به جانبِ بهشتی می‌رود که در آن بر خاک
ابرها غزالان و نت‌هایِ عشق را می‌بارانند و خارشِ پوستِ وجدان‌ها
سخن از گناهِ هسته‌ها بر زبان می‌رانند
ای دریایی که یکی از امواجِ بلندِ هنرت فرانسه است
ای که کرانه‌هایِ فروتن‌ات را آرشه‌یِ پاک‌باخته‌یِ ماه
خَم‌شوان و مریدانه می‌بوسد ما ۱۲۹ پروانه‌یِ در خاک خفته
تهی از توهُم ما ۱۲۹ نتِ گرم و امیدوار سرشار از قیام و تلاطم
می‌دانیم که آن آمپول‌به‌دستانِ خود را پزشک معرفی کرده
آن معروفان به داشتنِ قلبی رئوف مغروقانِ نادانی
حاضرند که دریا و همه‌یِ خیزابه‌هایِ هنرمندش را قربانی کنند
در قبالِ کسبِ خزانه‌یِ خرافه‌ای سفره‌یِ پُر از آبی و نانی
در قبالِ هم‌بستر شدن در بهشت با فاحشه‌گانی
اما کی‌ست که حالا دیگر نداند که روز و ماه و ستاره‌گان
یکی‌یکی از زیرِ توهُم و ملحفه بیرون می‌آیند
به احترام کلاه از سر برداشته و اشک‌ریزان
از برابرِ هم‌بسته‌گی‌هایِ خُرد و درشتِ در خاک خفته می‌گذرند
و بی‌اعتنا به ایست و هشدارهایِ ایست‌گاه‌هایِ تروریست
با انگشتِ امیدوارشان در فضا می‌نویسند:
آن عنکبوتی که خون و خرافه و حباب را در دلِ دریا می‌کارد
برایِ تبارِ خویش و خویشاوندانِ آبزی‌اش نهنگان
جز بمب و نفرین و جهالت هیچ چیزِ دیگری را نمی‌درود
|