• جمهوریخواهان برای مسائل کلان آمریکا و سیاست های منطقه ای و داخلی آن، برنامه های منسجمی ندارند. برای لاتین تباران - برای سیاهپوستان و حتی برای فرودستان و حقوق بگیران جامعه، طرح هایی قابل قبول ارایه نداده اند. تمام بحث ها حول امنیت و مبارزه با داعش و محدود کردن مهاجرین جدید به آمریکا و بیرون کردن دموکرات ها از کاخ سفید، دور می زد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲٨ آذر ۱٣۹۴ -  ۱۹ دسامبر ۲۰۱۵

دیشب ساعت ها وقت گذاشتم و همراه فرزندم، بابک و همسرم منیژه، مناظره کاندیداهای حزب جمهوریخواه آمریکا را برای ریاست جمهوری ، از طریق CNN مشاهده کردم. ۹ کاندید اصلی در این مناظره دو ساعته شرکت داشتند.
یکی جوانی بود ۴۴ ساله که پدر مادرش از مهاجرین کوبا بودند و اکنون سناتور فلوریداست. جوانی تیز هوش مسلط. و نماینده دلواپسان حزب جمهوریخواه از (Tea Party). درست نقطه مقابل باراک اوباما. دیگری یک سرمایه دار غیرسیاسی ۶۹ ساله که برای اولین بار با پول خودش وارد این مبارزه انتخاباتی شده است. از بعضی جهات شبیه ریگان است.
او دانلد ترامپ است که تا حالا از همه جلو افتاده است. ایشان خیلی از آمریکایی ها را نیز خوشحال و خیلی ها را نیز عصبانی کرده است. او همان کسی است که شدیدا مخالف ورود مسلمان ها به آمریکاست.
نفر بعدی دکتر بن کارسون همان دکتر معروف سیاهپوست است که جراح مغز است و سالها در دانشگاه معروف Hopkins در بالتیمور تدریس و عمل جراحی مغز انجام داده است و من قبلا مقاله کوتاهی در موردش نوشته ام. دکتر بن کارسون را راست های افراطی حزب جمهوریخواه حمایت می کنند و او را در مقابل اوباما گذاشته اند.
یکی دیگر از کاندیداها، برادر جرج بوش معروف است که سالها فرماندار ایالت فلوریدا بوده است. او طرفداران پولدار و سرمایه داران توانایی دارد. ولی تا حال نتوانسته توجه زیادی را به خود جلب کند. گرچه از هر فرصتی برای کوبیدن اوباما استفاده می کرد. بیشتر امریکایی ها دیگر مایل نیستند تا از خاندان بوش نفر دیگری عنان امور را بدست گیرد. می گویند همان جورج بوش برای هفت جدشان کافی است.
یک کاندید نسبتا بزرگسال دیگر از ایالت اوهایو (با ۱۵ ملیون جمعیت) می آید که در زمان حملات ماه سپتامبر ۲۰۰۱ به نیویورک، شهردار نیویورک بوده است. مردی است پخته با تجربیات زیادی در چنته. نسبتا صلح جو و متعادل. او John Kesik است که ۶٣ سال دارد و شانس زیادی در هماهنگ کردن پراکندگی حزب جمهوریخواه را ندارد.
اما شخصیت اصلی و تک خال حزب جمهوریخواه Ted Crooze است که ۴۵ ساله است او هم سناتور نسبتا جوانی است از ایالت تگزاس. که فوق العاده با هوش، حاضر جواب و جاه طلب. Tea Partyو بخش های بزرگتری از جمهوریخواهان از او حمایت می کنند. برنامه های بسیار خطرناکی دارد. او از پدری کوبایی است که که کشیش بسیار تندرویی است تقریبا مثل جنتی خودمان. او متولد کاناداست. او معتقد به Carpet Bombing سوریه و سایر نقاط تروریست پرور است. سخت مخالف قراداد (برجام) بین ایران و ۶ کشور دیگر.
ایشان به دنبال قدرت دادن بیشتر به ایالت ها و کم کردن نقش دولت فدرال آمریکاست. سخت شیفته نتانیاهو و اسراییلی هاست. در تمام مواضع خود حدنهایی را می گیرد . اهل مباحثه و همکاری بین المللی نیست . او از بعضی جهات به احمدی نژاد خودمان شبیه است.
در بین این کاندیداها، فقط یک خانم میانسال کار آفرین شرکت داشت که رئیس یک شرکت بزرگ چند ملیتی است که در ۷۵ کشور دیگر شعبه بزرگ دارد. حرف جدیدی نداشت جز این که ده ها بار بر علیه برنامه های بیمه های اجباری و همگانی اوباما حرف زد و چندین بار هم هیلاری کلینتون را مسبب اصلی شکست سیاست های خارچی آمریکا قلمداد نمود.
کاندید بعدی، یک پزشک داخلی متخصص است که سناتور ایالت کنتاکی می باشد. بسیار متین و خوش فکر فرهیخته که مخالف جنگ و لشکر کشی آمریکا به خاور میانه است او رند پاول (Rand Paul) است. او روش های دیپلماتیک را برای حل مشکلات در بین کشورها را تقویت کرد و حتی از تعامل سازنده با روس ها - ایران و سوریه سخن گفت. او در بین جمهوریخواهان شنوندگان زیادی ندارد. به همین جهت، تقریبا در آخر صف قرار دارد. شخصی میانه رو و معتدل که با تفکرات و برنامه های امروزی جمهوریخواهان جور در نمی آید.
آخرین و شاوغ ترین کاندیدا Chris Kristy فرماندار ایالت نیوجرسی است . که بسیار از خودش تعریف کرد که بزرگترین مخالف اوباماست. که اوباما لیاقت رئیس جمهور شدن ندارد و هزار و یک بد وبیراه دیگر که همگی تبلیغات انتخاباتی برای بدست آوردن دل آمریکایی های جنگ طلب بود. او هم در صف آخر ایستاده است . فکر نمی کنم کسی او را جدی بگیرد...
مهمترین بحث های مناظره روی چند موضوع اصلی دور می زد.
۱- تروریزم اسلامی به رهبری داعش و چگونگی بر خورد آتی با آن.
۲- مسئله مهاجرین کشورهای خاورمیانه به آمریکا
٣-شناخت دشمنان آمریکا و چگونگی برخورد با آنها ( روسیه- داعش - ایران و اسد)
۴- وضعیت اقتصادی آمریکا و چگونگی برتر نگهداشتن آمریکا به عنوان تنها قدرت اول جهانی. از مباحث داخلی: (آموزش و پرورش - شغل، حمایت از بازنشستگان، بیمه های پزشکی، کنترل اسلحه در دست افراد نابهنجار، تقویت سازمان ملل، مهار زدن به گسترش برنامه های اتمی، محیط زیست،گسترش راههای ارتباطی و ساختن پل- مدرسه بیمارستان و دانشگاه و راه حل برای درگیری های جدید سیاهان با پلیس و غیره) خبری نبود.
به نظرم رسیدکه جمهوریخواهان از یک تشتت و ناهماهنگی در برنامه های راهبردی در عذابند. و برای برنامه های کلان آمریکا و سیاست های منطقه ای و داخلی آن، برنامه های منسجمی ندارند. برای لاتین تباران - برای سیاهپوستان و حتی برای فرودستان و حقوق بگیران جامعه، طرح هایی قابل قبول ارایه نداده اند. تمام بحث ها حول امنیت و مبارزه با داعش و محدود کردن مهاجرین جدید به آمریکا و بیرون کردن دموکرات ها از کاخ سفید، دور می زد.
راه حلهای پیشنهادی اکثریت این کاندیداها، نشان از عدم آگاهی آنها از جهان امروز به خصوص خاورمیانه و اسلام بود. من این مناظره را بزرگترین فرصت تبلیغاتی به نفع داعش و اسلامیست های (شریعتمدار و تندرو) ارزیابی کردم. این کاندیداها آگاهانه و یا ناآگاهانه چنان امنیت را عمده می کردند و چنان با حربه ( ترس و وحشت پراکنی) به دنبال رای گرفتن بودند که دستگاه رئیس جمهور اوباما و هیلاری کلینتون کاندید حزب رقیب را عامل اصلی این اوضاع وخیم قلمداد می کردند. بیشتر این کاندیداها، اوباما را مسئول گسترش داعش می دانستند که چرا به سوریه حمله نکرده و دمشق و رقه را با تمام انسان های به گروگان گرفته شده اش را با خاک یکسان نکرده است؟ بیشتر حمله ها و ملامت را متوجه اوباما می کردند.
حتی یکی شان فریاد می زد که جای جرج بوش خالی است که به این اسلامیست ها درسی عبرت آموز بدهد.
نفرت از انسان، تقدیس جنگ و مداخله نظامی، احساس عمیق برتری طلبی و مستثنا بودن، تحقیر مذاکره و صلح طلبی و ترس و وحشت از اسلام، محورهای اصلی این مناظره بودند.
من در بین این سخنان بظاهر شسته و تمیز آمریکا مرکز، صدای پای فاشیسم را از درون این گروه می شنیدم و لرزه بر بدنم می نشست. دانلد ترامپ که بیشترین رای را از بین بخشی از جمهوریخواهان را بدست آورده، از دیوارکشی در مرزها به سبک اسراییلی ها سخن می گوید و از غیرقانونی کردن ورود مسلمان ها به آمریکا که البته طرفداران نسبتا زیادی هم دارد. اکثرا از برنامه ممنوعیت پرواز بر فراز سوریه حرف می زدند . درست همان برنامه ای که روی لیبی انجام دادند. حتی چند نفرشان معتقد بودند که هواپیماهای روس را باید شامل این ممنوعیت کنند و گرنه آنها را سرنگون خواهند کرد. متخصصین سیاست آمریکا و تحلیلگران بیطرف توضیح خواهند داد که چه مقدار از این مباحث جدی هستند و چه مقدار برای مصرف تبلیغاتی است .
این ها نکات مخاطره انگیزی بودند که شنیدم که سخت نگران کننده می نمایند. ولی نکات آموختنی و تکنیکی مثبتی هم داشت. پاره ای نکات مثبت این مناظره جنجالی را که گویا صدها ملیون نفر در جهان بطور زنده آن را تماشا کرده اند، بر می شمارم.
۱. کاندیداها فقط در وقت تعیین شده ۲ دقیقه ای صحبت کردند نه بیشتر.
۲. هر کدام به نقطه نظرات دیگری به دقت گوش می کردند و حتی یادداشت بر می داشتند.
٣- در تمام این دو ساعت و اندی هیچکدام دیگری را متهم به جیره خواری اسراییل و روس و ایران و داعش نکردند.
۴- از ترور شخصیت و تهدید و اتهام زدن و پرخاشگری به همدیگر تقریبا خبری نبود. ولی تا بخواهی پرخاشگری و اتهام به اوباما- هیلاری کلینتون و حزب دموکرات فراوان بود. یعنی بر پایه همان روان شناسی WE and You که فارسی ساده اش می شود: خودی و ناخودی.
۵- همگی امروز سر کار حاضر شدند و هیچیک به اتهام توهین به رئیس جمهور و یا نفوذی دشمن و یا تهدید امنیت کشور، به حصر خانگی و کهریزک فرستاده نشدند.
۶- در چهره همگی لبخند بود و در آغاز و انجام مناظره به طرف یکدیگر رفتند - دست دادند و حتی چند تایی هم همدیگر را به آغوش کشیدند.
۷- پس از تمام شدن این مناظره، هریک از کاندیداها در برنامه های زنده تلویزیونی دعوت شدند تا نقطه نظرهای خود را بیشتر بشکافند.
٨- نشست های زیادی با شرکت متخصصین مختلف با زمینه های فکری و سیاسی و تعلقات خزبی متفاوت بلافاصله پی گرفته شد تا روی نقطه نظرات هر یک از کاندید ها بحث و ارزیابی شود و گروهی هم مشغول چک کردن راستی و درستی آمار- ارقام و داده های ارایه شده هر یک از کاندیداها بودند . Facts checking.
سوال: چند سال و یا چند دهه و چند قرن طول خواهد کشید که ما ایرانیان هم به این مرحله برسیم؟ و بتوانیم با خیال راحت با هم به گفتگو بنشینیم بدون ترور شخصیت و اتهام زدن و حذف دیگری؟ ... شما بگویید.پ

سیز ساغ ومنده سالامت- اشکبوس ۱۶ دسامبر ۲۰۱۵- مریلند