اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۶ دی ۱٣۹۴ -  ۶ ژانويه ۲۰۱۶

آیا می‌توان گفت از میان ما رفته است؟ آیا می‌توان اندیشید که دیگر نیست؟
نه، ماندنیست. ماندنیست تا طلوع خورشید آزادی ورهایی انسان.
مادر بهکیش نماد یک اندیشه پویا وجوشان است. چگونه می‌توان اندیشه را خاموش کرد؟ چشمان پر فروغی که یک دم از نظاره وتفکر باز نایستاد وهمواره بر ما می‌نگریست ومی‌نگرد تا یادمان باشد: باید به پیش رفت. نباید لحظه ای درنگ کرد.
او یادمان داد که همیشه می‌توان خندید. می‏‌توان برای ذره ای آگاهی ،برای اندکی نزدیکی وتفاهم، برای قدمی ولو کوچک به سوی رهایی، دست و پایکوبی به راه انداخت.
او برگور نا پیدای عزیزانشان مویه وزاری نکرد. او خم نشد تا ما ایستادن را بیاموزیم.
آنقدر بزرگ زندگی کرد که حتی رفتنش هم هراس بر دل ناپاکان انداخت. چرا که آنان هم هراسشان از نرفتنی‌هاست.
زند بال و پر ز نو آن کبوتر و سوی میهن آید... آوایی که او را بدرقه کرد بی آن‌که رفته باشد. راهشان پر رهرو.

تریبونی برای زنان چپ
۱۵ دی ۱۳۹۴