مردم و بساط تحمیلی "انتخابات" - رحمان حسین زاده



اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ٣ بهمن ۱٣۹۴ -  ۲٣ ژانويه ۲۰۱۶


سناریوی "انتخابات" مجلس دهم جمهوری اسلامی و کمپین سران و جناحهای آن در پایان راه است. از میان مشتی مرتجع اسلامی و نورچشمی های نظام عبور کرده از فیلترهای متعدد قرار است عده ای به مجلس اسلامی راه یابند. مثل دفعه های قبل و اینبار حساب شده تر، خامنه ای و ابزار دستش شورای نگهبان ترکیب مجلس آتی را تعیین کردند. سهم جناحهای وفادار نظام تعیین شده و همانطور که قابل پیش بینی بود، "اصلاحیون و اعتدالیون" نزدیک به رفسنجانی و دولت روحانی به موقعیت اقلیت به شدت ناچیز تحقیر شده رانده شده اند. شکواییه ها و رایزنی های جناب رئیس جمهور و رئیس مجلس با رهبر و شورای نگهبان تغییر اساسی در این معادله درون نظام ایجاد نمیکند. اکنون برنده و بازنده درون نظام دسته جمعی جای دیگری را نشانه گرفته اند. قرار است همه باهم کارگر و مردم را قانع کنند، که همین سناریوی زشت و تحمیلی عین "انتخابات " است و باید در آن شرکت کنند. تجربه ٣۷ ساله اکثریت عظیم مردم از مانورهای "انتخاباتی" جمهوری اسلامی این را به ثبوت رسانده که در جمهوری اسلامی "انتخاباتی" در کار نیست. این به فهم و شعور همگانی تبدیل شده و هیچ درجه از مجبور کردن بخشی از مردم و شهروندان جامعه با اهرمهای اجبار اقتصادی و تهدید و سرکوب به شرکت در این مضحکه، خدشه ای بر این آگاهی و تشخیص عمومی جامعه و مردم وارد نمیکند.   
جمهوری اسلامی یک حکومت مستبد و مرتجع و تحمیلی طبقه سرمایه دار ایران است. به نام "انقلاب" انقلاب واقعی کارگران و مردم ایران را سرکوب کرد. با اتکا به صد هزار اعدام و صدها هزار زندانی و شکنجه و ترور و کشتارو نسل کشی و هالوکاست اسلامی ، با اتکا به بی اراده کردن سیستماتیک اراده کارگران و مردم و شهروندان جامعه، با اتکا به خرافه و تحمیق و سرکوب، نزدیک به چهار دهه حاکمیت سیاه اسلامی را بر جامعه تحمیل کرده است. هیچگاه و هیچ زمانی کوچکترین منفذی نه تنها برای انتخابات آزاد بلکه برای "انتخابات" همانند دیگر کشورهای بورژوایی چه بسا سناریویی شبیه بساط انتخابات در ترکیه و پاکستان و ... را فراهم نکرده است. برپایی هر چند سال یکبار بساط معماری شده ای که در آن تنها خودی ترین خودیهای مرتجع و متحجر اسلامی، وفادارترین مهره های امتحان پس داده و متعهد به "نظام" در میان خود و با رد شدن از انواع صافیها و فیلترهای نظام شانس رقابت را پیدا کرده، قالب کردن آن به نام "انتخابات"، توهین به شعور مردم است. کارگران و مردم این بساط ضد مردمی را نباید بپذیرند. سردمداران این نظام آنگاه از ترس فشار از پایین جامعه میخواهند رویه اعتدال را در پیش گیرند، همچون مهره های هفت خط سیاسی چون رفسنجانی و روحانی و خاتمی "انتخابات " را عرصه حضور "تمامی جناحها و افراد معتقد به نظام و قانون اساسی" معرفی میکنند. واضح است در "انتخابات" اینها نه تنها کارگران و تشکلهای مستقل کارگری، زنان و نهادهای حق طلب آنها ، نسل جوان خواستار خلاصی فرهنگی، اومانیستها، سکولارها و بی دینها، آزاد اندیشان و دگر اندیشها، لیبرالها، چپها و به طریق اولی کمونیستها حضوری ندارند و نمیتوانند داشته باشند، برعکس صحنه "انتخابات" کسب مشروعیت برای نظامی بوده که همه این گروهبندیهای سیاسی و اجتماعی را سرکوب کرده است. این بساط دروغ و فریب و تحمیق و به اسارت گرفتن اراده انسان را به نام "انتخابات" نباید گذاشت به جامعه بفروشند. بخشهایی از اپوزیسیون راست و چپ بورژوایی مستاصل،ملی اسلامیها، اکثریت و توده و شاخه هایی از جمهوریخواهان و ملی گراها، و فدرالیستها و قوم پرستان و ابن الوقتهای امید بسته به دولت اعتدال روحانی که شرکت در این مضحکه را فراخوان داده اند، بیش از پیش باید افشا و رسوا و منزوی شوند. رسالت طبقه کارگر و کمونیستها، جنبشهای اجتماعی رادیکال، آزادیخواهان، سکولارها و نیروهای مترقی حکم میکند محکم و رسا این مضحکه به نام "انتخابات" را افشا و ناکام کرد. باید اعلام کرد بساط "انتخاباتی" جمهوری اسلامی و جناحهای آن نقطه مقابل منافع طبقه کارگر و حقوق اولیه مردم و صف آزادیخواهی است و در آن شرکت نمیکنند. شرط پیشروی، بیرون کشیدن نیروی توده کارگرو مردم از چارچوب سناریوی "انتخاباتی" جمهوری اسلامی و شکل دادن به صف خود آگاه اجتماعی و گسترش مبارزات برحق و رادیکال کارگران، زنان و جوانان و مردم تشنه آزادی برای بهبود زندگی و سرنگونی جمهوری اسلامی است.