عنوان : تحریم انتخابات ومقاومت دربرابرفاشیسم
باسلام به آقای روزبه وباتقدیرازتوضیحات ایشان.بنده انتقادشماازدیدگاه اکادمیک نسبت به جامعه مدنی رادرست میدانم.فکرمیکنم شمامنظورمن ازاستفاده ابزاری ازجنبش زنان رامتوجه شده اید.زیرابرای تشکیل فراکسیون زنان درمجلس نیازبه حزب سیاسی زنان می باشدنه یک نهادمردمی مستقل ازدولت وجناح های حاکمیت.نهادهاوسازمان های حقوق بشری یاجنسیتی می توانندگرایشات سیاسی وحتی مطالبات مشخص سیاسی داشته باشندامابه محض واردشدن به نهادهای سیاسی،دچاردگردیسی شده وکارکردمردمی خودراازدست می دهند(درکل نهادهای دولتی چون بامفهوم قدرت واعمال قدرت سروکاردارندنمی توانندپذیرای نهادهای مستقل ومنتقدقدرت باشندوبرعکس).
امادراینجامی خواهم نقل قولی ازابوالفضل قدیانی رابیآورم که به روشنی نشان می دهدکه بخشی ازجناح چپ اصلاح طلبی تاچه حدازگروه های جمهوریخواهی وحتی بعضی ازسازمان های مدعی چپ ،می تواندمترقی تروپیشروترباشد.به همین دلیل است که حاکمیت وجودآنهارابه هیچ عنوان تحمل نمی کند.
بی دلیل نیست که امثال قدیانی هادرزندانندوعارف هاشده اندرهبراصلاحات...
ابوالفضل قدیانی:
در انتخابات پیش رو اگر دیدند انتخابات آزاد نیست و کاندیداها مورد تهاجم شورای نگهبان قرار گرفته و تیغ استصواب همه را قلع و قمع کرده و مجلس رقابتی نیست، یک صدا اعلام کنند انتخابات آزاد نیست و انتخابات را تحریم کنند.
اگر طیف وسیع اصلاح طلبان همه بایستند هزینه آن برای حاکمیت سنگین خواهد بود. اگر بنا باشد که استبداد هرچه خواست به آنها تحمیل کند، اگر پذیرفتند معلوم است که می شود پذیرش ظلم و جور و زور.
مقاومت از اینجاها شروع می شود. نپذیرفتن امر خلاف، قانون مقاومت است، نباید هیزم تنور استبداد شد.
۷۲۴۲۲ - تاریخ انتشار : ۱۰ بهمن ۱٣۹۴       

عنوان : حد پرواز مرغ خانگی
لنین در جایی گفته است : حد مبارزه بعضی ها در حد پرواز مرغ خانگی است که فقط تا لبه دیوار می پرند. محدود کردن فعالیت و مبارزه بر علیه یک رژیم جهنمی و آدمخوار، توسط بعضیها به رای دادن و یا درخانه نشستن و منفعل ماندن مصداق دقیق همان افراد مورد نظر لنین است. همانگونه که در نظر قبلیم در پایین گفتم این افراد اصولا درکی از پیوند بکار گیری سلاح تحریم و یا هر اهرم دیگری توسط مردم با تداوم و پیوستگی مبارزه ندارند و همچون آقای مرعشی (نوچه رفسنجانی) :هستند تا فقط رای بدهند و دیگر به تحلیل طبعات و نتایج آنچه که انجام داده اند کاری ندارند. اینها به قول فرج سرکوهی : همان گربه مرتضی علی هستند.
۷۲۴۰۹ - تاریخ انتشار : ۹ بهمن ۱٣۹۴       

عنوان : ادامه,
چرا راه دور برویم. مصر پس از هزاران سال حکومت شاهی و استعماری و ۷۰ - ۶۰ سال دیکتاتوری نظامی, انقلاب کرد و پای صندوق رفته " اخوان المسلمین " را انتخاب نمود ولی با آگاهی از سرنوشت انقلاب ایران, سکولارها راه خود را از مذهبیون جدا کردند و اجازه داند که تیمساران فاتحه انقلاب را بخوانند. این درس و مشق بزرگی برای آنهاست و زمانی که فرصتی دیگر بیابند احتمالا در این چاه نخواهند افتاد.
۷۲٣۹۲ - تاریخ انتشار : ٨ بهمن ۱٣۹۴       

عنوان : دمکراسی رویایی
جناب ایکاروس,
فرمودید " آیا اگر همین امروز حکومت رفراندوم و انتخاباتی برای نوع رژیم گذاشته و فقط چند نوع حکومت ا سلامی را همانگونه که سئوال کذایی سال ۵۸ را به انتخاب مردم بگذارد بازهم به پای صندوق رای می روند "تمرین دموکراسی" می کنند و اگر نروند و تحریم کنند ناشی از سوپر انقلابی بودن و یا انفعالی بودن است؟ ".

ما یا به دمکراسی معتقدیم و برای آموختن و اجرای آن مشق و تمرین میکنیم و بها میدهیم و یا نیستیم و کنج خانه می خوابیم که شاید مولا علی و یا صاحب الزمان خودشان اصلاح امور فرمایند. " دمکراسی سلبی " یعنی پای صندوق انتخابات و یا رفراندم رفت و رای سفید خط خورده به صندوق انداخت و پای صندوق خوابید تا آرا شمرده شود. کروبی که خود از ارکان نظام است گفت نیم ساعت چرت زد و تمام رای ها عوض شد.

اگر معتقد به دمکراسی نیستیم باید راضی به دیکتاتوری باشیم چه از نوع " سرهنگی " و یا " مذهبی " و یا هر نوع دیگر آن. با خانه نشستن و نقش مرده بازی کردن, یا به یکی از اینها خواهیم رسید و یا بدون تمرین, مانند ۳۷ سال پیش که حتی الفبای دمکراسی را هم نخوانده بودیم به حکومت " عمامه " رای میدهیم. در این راه موفق باشید".
۷۲٣۹۱ - تاریخ انتشار : ٨ بهمن ۱٣۹۴       

عنوان : شرایط بحرانی‌!
۱.در کودتای انتخاباتی علیه موسوی "رهبر" گفت"برگ برنده!" :

یک میلیون رای تقلبی قابل پذیرش است ،ولی‌ ۱۳ میلیون رای تقلبی را کسی‌ باور نمیکند و مخالفان "مردم" را قلع و قم کرد.

۲.قبول روحانی نه فقط بخاطر ترس از مردم بود، بلکه بیشتربه خاطر ترس از تحریمها بود.

۳.اکنون که سنگ تمام گذاشته"در ضعیف‌ترین موضع است" و مخالفان را به رای دادن نصیحت می‌کند و تقلبی علنی شورای نگهبان را قبل از آنتخابات تأیید می‌کند و بسیج و نیروهای انتظامی را هم آمادباش داده است. .

این به این معنی‌ است که چه شرکت کنید و چه شرکت نکنید ،همین است .

یعنی‌ اولتیماتوم و اعلام جنگ به مردم.

ما چه بخواهیم و چه نخواهیم مورد حمل قرار خواهیم گرفت!

و اصلاحطلبان با نیروی بالایشان،اگر سکوت کنند ،بیشتر ضربه خواهند خورد.

تحریم آنتخابات جواب متناسب از طرف اپوزیسیون و اصلاحطلبان میباشد!
۷۲٣٨۶ - تاریخ انتشار : ٨ بهمن ۱٣۹۴       

عنوان : سلاح تحریم
کسانی که از منظر سیاسی معتقد به شرکت در انتخابات هستند و مخالف تحریم بر دودسته اند:
کسانی که درون دایره نظام بوده و به قول خودشان نظام را قبول دارند همچون "اصلاح طلبان" و "کارگزاران" و....... و به قول خودشان "اگر هستند باید رای بدهند وگرنه نیستند و منفعل". اینان اصولا از آنجا که قرار نیست جنایات رژیم را نزد مردم افشا کنند و کار آگاهی بخشی به مردم و بسیج آنها بر علیه نظام را انجام دهند لذا فقط دو گزینه شرکت یا عدم شرکت و به قول خودشان "انفعال" را مد نظر داشته و آن را به بود و نبود خود پیوند میزنند و به حمایت مردم از خود برای جلب توجه و گوشه چشم از جانب جناح غالب نیاز داشته و به همین جهت شرکت در انتخابات و عدم قهر با آن در هر شرایطی را تبلیغ می کنند.
دوم کسانی هستند که مخالف حکومت بوده ولی به دلایل مختلف: "تمرین دموکراسی" و یا "ایجاد شکاف در جناح های حکومت" و... قصد شرکت در انتخابات را دارند. باید از این دوستان پرسید که اصولا به سلاحی به نام تحریم معتقد هستند یا نه؟ آیا مانند دسته اول معتقد به شرکت در رای گیری و رفتن در پای صندوق در هر شرایطی هستند؟ آیا اگر همین امروز حکومت رفراندوم و انتخاباتی برای نوع رژیم گذاشته و فقط چند نوع حکومت ا سلامی را همانگونه که سئوال کذایی سال ۵۸ را به انتخاب مردم بگذارد بازهم به پای صندوق رای می روند "تمرین دموکراسی" می کنند و اگر نروند و تحریم کنند ناشی از سوپر انقلابی بودن و یا انفعالی بودن است؟ آیا این "تمرین دموکراسی" همان احترام و تبعیت از "قانون"ی نیست که خامنه ای خواستار آن است و اصلاح طلبان نیز در دام آن افتاده اند؟ آیا باید از این "قوانین" تبعیت کرد تا تمرین قانون گرایی بکنیم؟ پس نافرمانی مدنی که این همه تبلیغ می شود دیگر چه صیغه ای است؟
آیا این دوستان به شیوه های دیگر مبارزه اعتقاد دارند؟ آیا این دوستان سلاح تحریم را در قالب یک مبارزه تداوم دار می بینند و یا همچون سطحی نگرها عدم قبول شرکت در انتخابات را بلافاصله به مبارزه مسلحانه و اعتصاب و تظاهرات در خیابان تفسیر می کنند؟
نوشته ها و نظرات این دوستان نشان می دهد که اینان اصولا درک درستی از یک مبارزه مداوم و پیوند شیوه های مختلف مبارزه ندارند و زرادخانه جنبش مردم را از سلاح های مختلف مبارزه و از جمله تحریم تهی کرده و آن را محدود به رفتن به پای صندوق رای و "تمرین دموکراسی" می کنند.
اتفاقا این نگاه یک نگاه "سوپر انقلابی" است که نتایج مبارزه را همین فردا و یک شبه می خواهند وگرنه چیزی به جز انفعال و خانه نشینی نیست.
۷۲٣٨۵ - تاریخ انتشار : ٨ بهمن ۱٣۹۴