• برنی سندرز به عنوان رقیبی که تا به امروز در حاشیه قرار داشته است با توجه به حضور قدرتمند خود در آیوا از این پس از "حاشیه به متن" خواهد آمد و به همین دلیل هم افکارعمومی و هم رسانه ها بر روی وی متمرکز خواهند شد که این برای کسی که تا به امروز تنها متکی بر رای حامیان بی تریبون بوده است فضایی را ایجاد می کند که هیلاری را در تنگنای بزرگی قرار خواهد داد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۴ بهمن ۱٣۹۴ -  ٣ فوريه ۲۰۱۶

انتخابات مقدماتی درون حزبی آمریکا در اولین ایستگاه خود در ایالت کوچک "آیوا" در مرکز کشور تا حدودی چهره رقبای اصلی در هر دو حزب و هم چنین میزان گرایش عمومی به آنان را روشن تر از قبل کرده است. با توجه به سیستم انتخاباتی منحصر به فرد آیوا که در چارچوب انجمن های حزبی موسوم به (کاکس) انجام می گیرد تا اینجای کار می توان گرایش حزبی به کاندیدا را تا حدودی حدس زد هر چند که این نتایج برآیند واقعی گرایش عمومی حتی در بین توده های حامی احزاب رقیب نخواهد بود. از طرف دیگر به لحاظ بافت سیاسی – اجتماعی متفاوت (بافت سنتی – مدرن، کشاورزی – صنعتی، شهری – روستایی) ایالت های پنجاه گانه و دو منطقه مستقل، نتایج در هر یک از این ایالت ها نمی تواند نشاندهنده تمایل کلی رای دهندگان به حساب آید. انتخابات مقدماتی در آیوا بیش از آنچه نشانگر فضای عمومی آمریکا تلقی شود بیشتر از زاویه سمبلیک و "شوک استارت" دارای اهمیت است و به همین دلیل بدنه حزبی، حامیان سمپاتیک دو جناح رقیب و افکارعمومی کشور با استناد به داده های نتایج این انتخابات برای اولین بار و گام اول می توانند به صورت نسبی وزن کاندیدای رقیب را فراتر از چارچوب پیش بینی های قبلی در یک فضای عینی تر رصد کنند. از آنجا که میزان لازم کسب رای کاندیدای نهایی حزب جمهوریخواه در کنوانسیون ملی حزبی ۱۲٣۷ رای از ۲۴۷۲ رای می باشد و تعداد ٣۰ رای آن از آیوا اخذ می شود و در کنگره ملی دمکرات ها برای پیروز کاندیدای نهایی به کسب ۲٣٨٣ رای از ۴۷۶۴ رای نیاز است که تنها ۴۴ رای آن به این ایالت تعلق دارد، وزن ایالت آیوا بیش از آنچه در فرجام کارزار کلیدی باشد، بیشتر ناشی از موقعیت سمبولیک آن خواهد بود.
با روشن شدن بیش از ۹٨ درصد از آرای ایالت آیوا هم اکنون مشخص شده است که در بین بدنه حزبی جمهوریخواهان سناتور "تد کروز" با کسب حدود ۲۷,۷ درصد توانسته است از میلیاردر پوپولیست "دونالد ترامپ" با ۲۴,٣ درصد پیروز این رقابت باشد، ضمن اینکه نباید از رای ۲٣,۱ درصدی سناتور "مارک ربیو" نیز به راحتی گذشت. نتایج مقدماتی این حزب نشان می دهد که پیشتازی عمومی ترامپ در نظرسنجی ها یک تفاوت معنادار نسبت به گرایش بدنه حزبی داشته و در گام اول این بدنه حزبی کروز را بر وی ترجیح می دهد و هم چنین بخش بزرگی از این گروه به تدریج به سمت کاندیدای آینده داری چون روبیو که بیشترین بخت را برای شکست دمکرات ها دارد، تمایل پیدا کرده است. اما شاید "زلزله سیاسی" را باید در انتخابات مقدماتی حزب دمکرات در این ایالت مشاهده کرد که هر چند در طی یک رقابت فشرده "هیلاری کلینتون" از جناح راست این حزب، با کسب ۴۹,٨ درصد موفق شد رقیب خود سناتور "برنی سندرز" از جناح چپ حزب را با ۴۹,۶ درصد آراء و تنها با دو دهم درصد شکست دهد اما از هم اکنون طبل پر طنین هشدار رقیب زیر گوش کمپین هیلاری به صدا در آمده است. شاید حتی بتوان پیروز اصلی را با توجه به روند امور، نه هیلاری که سندرز تلقی کرد که هر چند با اختلاف یک رای از رقیب خود عقب ماند اما توانست در بین بدنه ی حزبی که تا چند هفته پیش هیچ شانسی برای وی وجود نداشت یک توازن و هم وزنی را ایجاد کند. نباید فراموش کرد که اکثریت اصلی رهبران و کادرهای پرنفوذ حزب دمکرات و اصولا اشرافیت حزبی در پشت سر هیلاری صف بسته اند در حالی که نقطه قوت سندرز در حامیان سمپاتیک دمکرات ها می باشد که در سیستم انتخابات مقدماتی ایالت آیوا از نقش آفرینی و رای تعیین کننده خود محروم بوده اند. به همان نسبت که بخت مساعد ترامپ در فاصله یی که بین خود و دیگر رقیبان ایجاد کرده بود با نتایج آیوا بیش از پیش به خطر افتاده است به نظر می رسد که از این پس دوربین خبرنگاران و زوم رسانه ها بیشتر بر روی سندرز متمرکز خواهد شد. شوکی که آرای سندرز به حزب دمکرات و افکارعمومی بخش لیبرال – سوسیال جامعه آمریکایی وارد کرده است موجب می شود که از این پس با نقض ذهنیت قبلی در خصوص حتمی بودن کاندیداتوری هیلاری در بین دمکرات ها، بسیاری از حامیان مالی حزبی و جنبش های حاشیه یی از جمله جوانان، روشنفکران، ضدسیستمی ها، سندیکاهای کارگری و فعالین جنبش ضد وال استریت با عزم جدی تری به کمپین پیرمرد مورد تحسین جوانان بپیوندند.
هر چند که هیلاری کلینتون بعد از مشخص شدن نتایج انتخابات مقدماتی ایالت آیوا گفته است "نتیجه به دست آمده باعث شد تا نفس راحتی بکشد" اما واقعیت کاملا خلاف این امر را نشان می دهد و چنانچه در هفته های آتی موضوع غیر منتظره یی پیش نیاید از هم اکنون باید ستاره اقبال وی را در حال افول دید. سه شنبه هفته آینده که قطار انتخابات مقدماتی به ایستگاه ایالت "نیوهمشایر" می رسد با توجه به سیستم متفاوت رای دهی در این ایالت که فراتر از بدنه حزبی این بار حامیان حزبی هم وارد گود رای گیری می شوند و در این وضعیت جنبش عمومی حامی سندرز نیز امکان نقش آفرینی دارند، از هم اکنون می توان پیش بینی کرد که پیرمرد دمکرات شکست نزدیک خود در آیوا را با یک پیروزی بزرگتر جبران خواهد کرد. برنی سندرز به عنوان رقیبی که تا به امروز در حاشیه قرار داشته است با توجه به حضور قدرتمند خود در آیوا از این پس از "حاشیه به متن" خواهد آمد و به همین دلیل هم افکارعمومی و هم رسانه ها بر روی وی متمرکز خواهند شد که این برای کسی که تا به امروز تنها متکی بر رای حامیان بی تریبون بوده است فضایی را ایجاد می کند که هیلاری را در تنگنای بزرگی قرار خواهد داد. در گام اول سندرز توانسته است که در بدنه حزب دمکرات یک توازن مثبت را ایجاد کند و از این پس با توجه به نقطه قوت وی در بین حامیان حزبی و افکارعمومی جامعه، بیش از پیش رقیب خود را به گوشه رینگ خواهد برد. نتایج آیوا هم چنین به رهبران و متنفذین حزب دمکرات نیز نشان داد که پتانسیل سندرز برای جلب افکارعمومی و کسب رای بیش از هیلاری بوده و می تواند بخش بزرگی از آرای مردد را که معمولا از اریستوکراسی حزبی و لابی های سیاستمداران اشرافی سرخورده می باشند به سمت کاندیدای دمکرات بکشاند. از طرف دیگر با توجه به حضور قدرتمند تد کروز و مارک روبیو در انتخابات آیوا شرط بندی بر روی دوگانه هیلاری – ترامپ تا حدودی کم رنگ تر شده است و به همین دلیل دمکرات ها بیش از گذشته به یک کاندیدای معتبر در طبقات زیرین و رادیکال جامعه نیاز دارند. چنانچه در دوقطبی کلینتون – ترامپ حزب دمکرات بر روی انزجار بخش بزرگی از جامعه و به خصوص مهاجران و رنگین پوستان از اظهارات میلیادر پوپولیست حساب باز کرده بود که در صورت افول ترامپ این سرمایه گذاری چندان نتیجه مطلوب نمی دهد. بدون تردید کاندیدایی که بتواند بخش های زیرین اجتماعی و خرده جنبش های رادیکال را جذب کند نه هیلاری که سندرز خواهد بود و در چنین شرایطی بابا بزرگ مورد حمایت نسل جوان کاندیدای مطلوب تری در معادلات انتخاباتی خواهد بود.