عنوان : سپاس از البرز و علی گرامی
علی اردلان عزیز، سپاس فراران از بابت دقتتان و تکمیل نوشته من. خلاصه نویسی اکثرا موجب میشود آدم مسائل کلیدی را از قلم بیاندازد. در زمینه مسائلی که شما طرح کرده اید، من فقط به جمله (. البته همه این دوستان بدون استثنا نمیتوانند کلامی از عدالت اجتماعی در این انتخابات بر زبان بیاورند. علت این امر پر واضح است که "اصلاح طلبان"، اعتدالیون" و دوستانشان قرابتی با عدالت اجتماعی نمیتوانند داشته باشند. ) کفایت کرده ام.

البرز عزیز، سپاسگزارم از توجه همیشگی شما به نوشته های من.
۱- تقویت جبهه چپ بعنوان مرکز ثقل دموکراسی و عدالت اجتماعی.
۲- تمرین و تقویت دموکراسی و همکاری میان نیروهای سیاسی دموکرات، مدرن، آزادیخواه و عدالت جو
۳- چالش در عرصه های پیوند نیروهای جبهه های ۱ و ۲ با چالش های دموکراتیک مردمی ( زنان، کارگران، روشنفکران، .......) و NGO های دموکراتیک ایرانی
۴- کشاندن بخش های کنده شده از حکومتیان ( اصلاح طلبان) به دنبال نیروهای بخش های ۱ و ۲
۵- ایزوله کردن نیروهای جبهه ارتجاع، خفقان، فساد اقتصادی ، سرکوب.

بدون اولویت دادن به بخش های ۱ و ۲، و ۳ عملا ما در خدمت حکومتیان قرار خوایهم گرفت و توسط آنها مورد سوءاستفاده قرار خواهیم گرفت.
۷۲۹۲٨ - تاریخ انتشار : ۴ اسفند ۱٣۹۴       

عنوان : برای رسیدن به آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی.......
آقای ایشچی گرامی، فرض را بر این می گیرم که نقد شما در باره ی گفتار دوستانی که نقدشان کرده ای کاملا درست و بجا باشد، آنگاه به نقطه ی "پس چه باید کرد؟" می رسیم. در باب این موضوع اشاراتی مستقیم نداری، ولی تلویحا میشود درک کرد، که شما معتقدی در اثر وجودِ وحدت در چپ سوسیالیستی یا کمونیستی پیرامون خواستهایش، مشکلات کشور حل خواهد شد.

اما نکته ای که در این میان در نظر ارائه شده ی شما از نوشتارت غایب مانده، این است که، چپ سوسیالیستی متفرق کشور، حتی در اثر وحدت(یکی و یگانه شدن!!!) هم، تنها بخشی از نیروهای کشور را شامل میشود.
برای دست یافت به صلح و آرامشی دموکراتیک در جامعه که پیش زمینه ی ترقی، آزادی و عدالت اجتماعی پایدار در کشور است، لازم است راهی برای همکاری همه ی نیروهای جامعه یافت.

میتوان فصل انتخابات را تبدیل به فصل استبداد زدایی از کشور کرد، به عنوان نمونه سازمان فدائیان خلق ایران(اکثریت) شاید میتوانست بجای طرح مستقل اعلامیه ی اخیرش در باره ی انتخابات هفت اسفند، این اعلامیه را در معیت نحله های گوناگون جنبش فدایی، حزب توده ایران، بقایای جنبش سبز، بقایای جبهه ی ملی، عناصر خوشنام خارج شده از حاکمیت فعلی و... صادر می کرد.

آقای ایشچی گرامی، برای رسیدن به آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی، ما مردمان ایران نیازمند آنیم که در مشارکت با یکدیگر تمرین دموکراسی نموده و دموکراسی ایرانی را پی بریزیم.
۷۲۹۰٣ - تاریخ انتشار : ٣ اسفند ۱٣۹۴       

عنوان : کجای این حضرات به چپ میخورد؟
آقای دنیزایشچی ضمن تائیدمطالب شمامی خواستم دونکته راهم من بیافزایم.نکته اول اینکه این حضرات بهیچ عنوان درکاتاگوری چپ نمی گنجند.اگرچپ رافقط درمحدوده باورهای عدالت خواهانه معنی کنیم وکاری به باورهای مارکسیستی یاسوسیالیستی نداشته باشیم،پس خیلی ازسلطنت طلبان ولیبرال های داخل اپوزیسیون که ژست عدالت خواهی میگیرندنیزبایدادعای چپ بودن داشته باشند.نه مسئله دقیقااین است که چپ اردوگاهیست ازانسان های باورمندبه مبارزه طبقاتی.هرکسی که به صف چپ می پیونددناگزیراست که پیوندهای خودراباانواع واقسام بورژوازی قطع کندزیراموظف است بخاطرمنافع کارگران وزحمتکشان بااین طبقه اجتماعی بجنگد.اگرنیروئی فکرمیکندکه به صرف رسیدن به دموکراسی میتوان بابورژوازی ازنوع زالوصفت ومافیائی آن پیمان همکاری بست وهمچنان سوسیالیست باقی ماندسخت دراشتباه است.اینهاعمیقالیبرالندقربان.هیچ نسبتی باچپ ندارند.امکان نداردکسی سوسیالیست باشدوبانیروهای ارتجاعی معتقدبه کثیف ترین نوع سرمایه داری لجام گسیخته همکاری کند.باورهایش چنین اجازه ای به اونمی دهد.این هابه هیچ اصل وپرنسیپی اعتقادندارند(همانطورکه به حرمان مردم زحمتکش ومبارزه طبقه کارگراعتقادی ندارند).پس برای چپ هابودونبوداین هانبایداهمیتی داشته باشدولی ازمبارزه سیاسی وعقیدتی بااین محفل دورهمی نبایدغافل شوند.این مبارزه تاآنجابایدپیش برودکه این هاخودشان رسمابگویندکه چپ نیستندوکاری هم باسوسیالیست هاندارند(بروندپی گیم تئوری خودشان تادردهلیزهای قدرت بیشترمستحیل شوند).
نکته بعدی درموردانتخابات ونظرات مشعشانه این دوستان است.من مطمئنم که این آقایان آنقدرتجربه سیاسی دارندکه ازسه ماه قبل متوجه عاقبت کار شده باشند.چطورمامیتوانیم روندهاراتشخیص دهیم ونتیجه این بازی راپیش بینی کنیم،ولی این علمای سیاسی که خودرادربالای کوه المپ تصورمیکنند،این موضوع رامتوجه نشده اند؟نه دوست گرامی.این مسئله بیشتربه آلودگی های سیاسی وبه بازی های پنهانی پشت پرده برمیگردد. به وضوح میتوان تشخیص دادکه مشکل ازنفهمی نیست،مشکل ازجای دیگراست.هرکسی می داندکه نتیجه این دورازانتخابات چه خواهدبودوتلاش جناح مثلامیانه رو برای استفاده ازمنفذهابه چه معناست.یامثلااختراع مثلث جیم وایجاددوقطبی به شدت کاذب درجامعه چه معنائی دارد.به اعتقادمن تمام این بازی برای پنهان ساختن ورشکستگی سیاسی واقتصادی کل نظام است وچون جناح اقتدارگراورشکسته ترازجناح روبروی خوداست،کمپین گرم کردن زوری وتصنعی انتخابات رابه اصلاح طلبان واین دوستان به ظاهرچپ ماسپرده اند.ابعادخیانت بارکارهائی که درایندوره ازانتخابات انجام شده به مرورافشاخواهدشد.
۷۲٨٨۴ - تاریخ انتشار : ۲ اسفند ۱٣۹۴