• پیکتی می گوید "در مواجهه با ماشین انتخاباتی هیلاری کلینتون و محافظه کاری رسانه های مهم، برنی ساندرز احتمالا برنده دور مقدماتی نخواهد بود" اما اضافه می کند: " اثبات شده است که ساندرز دیگری ، احتمالا جوان تر و اندکی سفید می تواند در آینده نزدیک برنده انتخابات ریاست جمهوری امریکا شود و چهره کشور را دگرگون نماید ". ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲ اسفند ۱٣۹۴ -  ۲۱ فوريه ۲۰۱۶

برنی ساندرز بعنوان پدیده این دوره از رقابت های مقدماتی حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری امریکا نه تنها توجه مردم و محافل گوناگونی را در خود امریکا ، بلکه در میان سیاست مدارها واندیشمند های سایر کشورها نیز به خود جلب کرده است . این که آیا ساندرز به فرض پیروزی در حوزه های مختلف موفق خواهد شد از دروازه گزینش "سوپردلیگیت ها" (سران منتخب حزبی در حوزه های رای گیری) ، که تعیین کننده نهایی نامزد حزب هستند عبور کند یانه ، به زمان و واکنش توده های مردمی که از ساندرز حمایت می کنند بستگی خواهد داشت . اما ساندرز به عنوان پدیده ای که با آرم سوسیالیست در جامعه امریکا به رقابت برخاسته است ، و توانسته است در کمتر از یک سال رای قابل توجهی از بدنه رای دهنده ها به حزب دموکرات امریکا را جلب نماید می تواند مورد بررسی میدانی قرار گیرد و به شناخت بیشتر خواسته ها ، شکاف ها و سیاست ورزی مردم امریکا کمک نماید . در نوشته زیر نظر دو نفر از افراد معروف اروپایی ، یانیس واروفاکیس و توماس پیکتی را در باره ساندرز می خوانید.

             مبارزه مقدماتی دموکراتیک آشکار می سازد : انقلابی پوپولیستی در راه است

لورن مکولی ، عضو تحریریه کامون دریم می نویسد:
توماس پیکتی اقتصاد دان تاثیر گذار آخرین ناظر آن سوی آتلانتیک است که خاطر نشان می سازد" موفقیت باور نکردنی برنی ساندرز سوسیالیست حاکی از جنبش پوپولیستی ژرف تری است که در سراسر ایالات متحده امریکا در حال جوشیدن است ."

پیکتی در مقاله ای در روزنامه فرانسوی لوموند استدلال می کند صرف نظر از آن که خواه ساندرز نامزدی حزب دموکرات را کسب نماید یا نه، " ما شاهد پایان دوره سیاسی – ایدئولوژیک آغاز شده با پیروزی رونالد ریگان در انتخابات نوامبر ۱۹٨۰ هستیم "

پیکتی با قرار دادن ظهور ساندرز در متن تاریخی ، دوران بین ۱۹٣۰و ۱۹٨۰ زمانی که امریکا " یک سیاست جاه طلبانه کاهش در نابرابری اجتماعی را تعقیب می کرد" با اقتصاد سیاسی ای که رشد در آمد و مالیات دولت ، و نیز کاربست حداقل مزد فدرال را در بر می گرفت ( که به بالای ده دلار در هرساعت ، به دلار ۲۰۱۶، تا پایان دهه ۱۹۶۰ رسید ) مورد باز بینی قرار می دهد .

" نیم قرن ترقی مالی یکنواخت " در ۱۹٨۰ به پایان رسید ، در زمانی که رونالد ریگان با برنامه ای طراحی شده برای تثبیت سرمایه داری افسانه ای که گفته می شد در گذشته موجود بود " که عمدتا از سوی خنثی سازی " نخبه های مالی" به پیش برده می شد برای ریاست جمهوری خیز برداشت.

پیکتی می گوید این امر با اصلاح مالی۱۹٨۶ ، که نرخ مالیات را تا ۲٨ درصد پایین آورد ( به میانگین نرخ ٨۲ درصد برای ثروتمند ترین امریکایی ها در طی دوران قبل ) ، و نیز منجمد کردن حداقل مزد فدرال به اوج رسید.

او خاطر نشان می شود ، هیچ تلاشی " از سوی دموکرات های سال های کلینتون و دوران اوباما" که به " انفجار نابرابری و حقوق های گزاف ... و ایستایی در آمد اکثریت منجر شد " به صورت حقیقی به چالش کشیده نشد . در واقع اقتصاد دادن فرانسوی به برجستگی جهانی در سال ۲۰۱۴ زمانی که او در کتاب "سرمایه در قرن بیست ویکم" خود استدلال کرد که جهان وارد دوران طلایی دیگری شده است اشاره می کند .

پیکتی تایید می کند ، "در مواجهه با ماشین انتخاباتی کلینتون و محافظه کاری رسانه های مهم، برنی احتمالا برنده دور مقدماتی نخواهد بود" اما اضافه می کند " اثبات شده است که ساندرز دیگری ، احتمالا جوان تر و اندکی سفید می تواند در آینده نزدیک برنده انتخابات ریاست جمهوری امریکا شود و چهره کشور را دگرگون نماید ".

او نتیجه می گیرد " موفقیت امروز ساندرز نشان می دهد که بخش اعظم (جامعه) امریکا از افزایش نابرابری و این بدیل (آلترناتیو) های دروغین خسته شده است . و به بازگشت به برنامه عمل مترقی و سنت امریکایی برابری نزدیک است ."

لاری ، برادر مسن تر برنی که در بریتانیا زندگی می کند و رهبر محلی حزب سبز است ، هفته گذشته استدلال مشابهی کرد . لاری ساندرز با افتخار به محبوبیت برادر خود ، و اشاره به تمرکز او بر نابرابری اقتصادی به بی بی سی گفت :" توزیع پول از انبوه مردم به خیل ثروتمند حقیقت دارد و زمانی که کسی آن را به زبان می آورد آن ها (مردم) آن صدا را تشدید می کنند ".

حامی های ساندرز به سوسیالیسم رای نمی دهند

آخرین سوسیالیست برانگیخته شده برای تغییر نهاد مستقر بابرنامه ای ریشه ای (رادیکال) وزیر دارایی سابق یونان ، یانیس واروفاکیس در نوشته تازه ای در کوورا اعلام کرد ، برنی ساندرز سناتور ورمونت و نامزد ریاست جمهوری آرا مردم را به خاطر حس مشترک ونه به خاطر نظریه سیاسی خود به دست می آورد .

سال گذشته انتخاب افرادی مانند من از سوی یونانی ها به خاطر آن نبود که آن ها ناگهان چپ گرا شده بودند ! این مشابه با وضعیت برنی ساندرز است . رای دهنده های نیو همپشایر ناگهان کشف نکردند که سوسیال دموکرات هستند! آن ها به اندازه کافی سیاست های نا درست داشته اند و تصمیم گرفتند از کسی پشتیبانی کنند که همان حس مشترکی را که دهه ها حفظ کرده اند بیان می کند. آن ها به یک " تحول به سوسیالیسم" رای نخواهند داد ( مانند رای دهنده های ما که اگر سال گذشته من چنین "تحولی" را به آن ها پیشنهاد می کردم ممکن نبود به من رای دهند .)

اما آن ها درک می کنند که برنی و ما –رفقای او در سوی دیگر اتلانتیک- در هدف هایمان فروتن هستیم . ما درک می کنیم که سوسیالیسم ، دور ، بسیار دور است – و احتمالا تنها زمانی مقتضی می شود که فن آوری بسیار پیشرفت کرده باشد ... برای اکنون ، همه آن چه که ما پیشنهاد می کنیم بر گشت به اصول بنیادی لیبرال دموکراسی است که نهاد مستقر آن را به زباله دانی تاریخ محدود کرده است - به هزینه همه ( جز تعداد اندکی ، بسیار اندک ،گردانندگان بازار سیاه)

واروفاکیس رسانه ها را با تلاش های فریاد در تاریکی خود برای خارج کردن کشور خود از برنامه تنبیه باز پرداخت بدهی شیفته خود کرد ، اما آن ها به استعفای خود او و تسلیم ملی به خواسته های غیر واقعی اتحادیه اروپا ختم شد . هفته گذشته ، مقام صندوق بین لمللی پول برای پایش یونان نوشت که اصلاح های نا بسنده مستمری های کشور و خود داری اتحادیه اروپا در رابطه با کاهش بدهی به معنی بازگشت خروج یونان از منطقه یورو به روی میز خواهد بود. در برابر ، برنامه های ساندرز برای امریکا، از جمله سامانه بهداشت عمومی مشارکتی و تامین مالی عمومی آموزش وپرورش ، در داخل جریان مسلط سیاسی اروپا – حتی برای المان خسیس ، دشمن قسم خورده واروفاکیس – مورد استقبال است .