اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۹ اسفند ۱٣۹۴ -  ۹ مارس ۲۰۱۶

-«ممکن است در طول زندگی تان، شکست های بسیاری متحمل شوید، اما هیچ گاه از خود یک شکست خورده نسازید.» باید فیلسوف باشید یا فسلسوفانه اندیشه کرده باشید تا بدانید مردی که این جمله از دهانش خارج شده است، دقیقا چه می گوید. اما زندگی در دنیای فوتبال و در کنار اهالی این ورزش چندان با چنین جملاتی سازگار نیست. حداقل در فوتبال انگلستان همواره مردانی حکومت کرده اند که صدایشان بلند بوده و رسانه ها را به دنبال خویش کشانده اند. اما آقای »متفکرِ ناکام» خیلی پیش از این پذیرفته که به عنوان یک مربی متوسط شناخته شود و شاید به همین دلیل ساده بود که «کلودیو رانیری» در ابتدای این فصل هدایت تیم «لسترسیتی» را بر عهده گرفت.

وب سایت رسمی برنامه نود-«لستر نام شانزدهمین شهر بزرگ انگلستان است. شهری با ۳۳۷,۶۵۳ نفر جمعیت؛ شهری که بر خلاف بسیاری دیگر از شهرهای این کشور، از معدود نقاطی است که تیم حرفه ای دیگری ندارد. مردم در شهر لستر و در ورزشگاه «کینگ پاور» به قعرنشینی در لیگ برتر جزیره عادت داشتند. آنان هیچ گاه در فوتبال انگلستان مقام قهرمانی لیگ را کسب نکردند. در بهترین روزهایشان - فصل ۲۹-۱۹۲۸ - تا دو هفته به پایان مسابقات درصدر بودند و در نهایت دوم شدند. تیم شهر لستر که «روباه ها» خوانده می شوند فصل پیش به سختی از سقوط نجات پیدا کرد. تیمی با یک مالک تایلندی که بر خلاف بسیاری از مالکان آسیایی حاضر در لیگ جزیره هزینه زیادی انجام نداده است. شاید این دلیل ساده دیگری بود که مالکان باشگاه تصمیم گرفتند که به مربی ایتالیایی معمولا ناکام سال های گذشته اعتماد کنند. آنان می خواستند در لیگ برتر بمانند و به همین سادگی رانیری یک گزینه خوب بود.
ناپولی، فیورنتینا، والنسیا، اینترمیلان، پارما، رم، یوونتوس، اتلتیکومادرید، چلسی، موناکو و ... نام های بزرگی است که کلودیو رانیری هدایت آن ها را تجربه کرده بود. نام های بزرگی که بهترین نتایج رانیری در آن ها فتح سوپرکاپ اروپا با والنسیا بوده است. البته او در بسیاری از لیگ های معتبر اروپایی نایب قهرمان شده و همین بود که حتی پس از شکست مفتضحانه برابر جزایر فارو در قامت سرمربی تیم ملی یونان و برکناری از کار، باز هم به انگلستان بازگردد و سرمربی تیمی شود که تنها هدفش سقوط نکردن بود.
«چرا نتوانیم به دویدن و دویدن و دویدن ادامه دهیم؟ ما مثل فارست گامپ هستیم. لستر فارست گامپ است.» این جمله شاید بهترین وصف لسترسیتی رانیری باشد. مربی که خود می گوید سالخورده است و به همراه تیم جوانش می خواهد یک معجزه را رقم بزند. لستر در این روزها در حالی با ۶۰ امتیاز درصدر لیگ برتر جزیره قرار دارد، که فاصله اش با تیم دوم، ۵ امتیاز است. آن ها در ابتدای فصل با هدف کسب ۴۰ امتیاز پا به میدان گذاشتند و وقتی خیلی زود و ۹ هفته پیش به این هدف رسیدند، سرمربی آنها گفت که می خواهند جشن بگیرند. گویا فصل برای لستر تمام شده بود اما آن ها همچون شخصیت محبوب رمان «فارست گامپ» مشغول دویدن هستند و در این میان یک مربی عجیب دارند که تاریخ نشان داده است در پایان فصل هر چیزی برای تیم به بار خواهد آورد جز قهرمانی. شاید به همین دلیل است که حالا و پس از طی ۲۹ هفته از فصل، رانیری می گوید که اگر لستر در جمع چهار تیم اول باشد، روباه ها کاری شبیه معجزه انجام داده اند. با همه این اوصاف این تیم لستر در خاطره ها خواهد ماند. تیمی که سرمربی ایتالیایی اش به بازیکنان قول داده است، در هر بازی که گلی دریافت نکنند به آن ها پیتزا دهد. آبی پوشان شهر لستر حالا همچون فارست گامپ به سوی قهرمانی می دوند در حالی که رویای پس از هر بازی شان پیتزا خوردن از جیب استاد رانیری است. به افتخار فوتبال عاشقانه لسترسیتی و زندگی همدلانه رانیری تنها می توان کلاه از سر برداشت و با شوری تمام پیتزا خورد!