عنوان : اول شما باسواد شوید تا من الف و ب را یادتان بدهم
آموزگار اخلاق ما در این سطور طولانی،پس از شرحی تکراری از انتخابات و آموزش دموکراسی ،سر انجام جان کلامش را با توسل به هیتلر و داستایوسکی و حافظ،با عباراتی آب نکشیده و توهین آمیز به کفن استدلالات این سطور از دهن افتاده و مرده ی خود دوخته است.ایشان جمعیت کثیر یا حتی بگوییم قلیل رأی دهندگان را با بزرگواری اخلاقی خود به سقوط اخلاقی و بیشرمی متهم کرد ه اند.معلوم نیست اگر این " بیشرم ها" که توانستند با رآی اندک خود دستکم دو تن جانی را چنان به خواری از مسندشان بزیر آورند که ولی فقیه با زبونی آنرا خسارت برای اسلام بنامد،نویسنده ی نجیب و شرمگین ما با رأی ندادنش کمک به بقای کدام ستون دموکراسی وحق بشر کرده است؟هیچ فکر نکرده اند که شاید ابقای فسیلی چون جنتی بر لبه ی قدرت حاصل عمل ان وزنه ای بود که در خانه نشست ؟که اگر می آمدند این سیل اورا هم می روبید و ارکان قدرت را به نفع مردم بیشتر به هم میریخت؟آری حلوای دموکراسی حرف ندارد، اما نه با حلوا حلوا دهن شیرین میشود ونه بابیشرم خواندن دیگران میتوان دلیلی بر نجابت خود ساخت.حرف هم بر سر این نیست که دموکراسی چگونه است وبرای آن موعظه های تکراری خواند .حرف بر سر آن است که دموکراسی نیست و آنرا با اندک وسیله ای که در دست است باید ساخت.که اگر دموکراسی حتی با آن شرایط ناقصی که نویسنده آورده است،موجود می بود.دیگر نه ولایت فقیهی بود و نه این مجادلات معنایی داشت.به نظر میرسد ایشان مصداقه آن ملای معروف خودمان هستند که می گفت تا مردم سواد یاد نگیرند من عمرا به انها الف و ب یاد نمی دهم.
۷٣۴۹٨ - تاریخ انتشار : ۲٨ اسفند ۱٣۹۴       

عنوان : مسیر برگشتن ما از باتلاق خرافه و استبداد تکیه بر حقوق بشر است۰
از توجه تان متشکرم جناب پیروز۰ البته هرکسی حق دارد بسته به ملاحظات، منافع و برداشت خود آنطور که میل دارد در رای گیریها شرکت کند و یا نکند۰ اما از این رای گیری تا رای گیری بعدی دو سال فاصله است۰ این که تا آن زمان کاری نکنیم و بعد آن موقع مجبور به انتخاب بد دیگری باشیم مورد انتقاد من است۰
این فقط نویسنده محترم مطلب حاضر نیستند که قلمشان از ذکر لفظ حقوق بشر شرم دارد. از هر ۱۰ مطلب و مقاله موثر ممکن است فقط یکی به حقوق بشر بپردازد۰ فرهنگ روشنفکری ما آلوده به ایدئولوژیهای استبدادی چپ و راست شده و از لفظ حقوق بشر تابو ساخته است۰ این تن دادن به فرهنگ استبدادی در جامعه روشنفکری ماست که مورد انتقاد من است۰
در حالی که دو نیروی موثر در جمهوری اسلامی یکی حکومت انقیادی شبیه کره شمالی را مد نظر دارد و دیگری مدل اسلامیستی عربستان و ترکیه را، حقوق بشر تنها حلقه ایست که میتواند طرفداران آزادی و عدالت اجتماعی را به هم پیوند داده و انتخاب سومی را در مقابل مردم قرار دهد۰
می توان بجای نشستن و صبر کردن تا انتخابات بعدی، لفظ حقوق بشر را آنقدر زیر گوش نخبگان تکرار کرد تا تابو آن شکسته شود۰ تا خود نیز جرات کنند و آن را به زبان آورند۰ تا جاییکه دیگر کسی نوشته ای را بدون ذکر حقوق بشر پایان نبرد۰ تا دیگر فقط احمد شهید نباشد که از حقوق انسانی ما دفاع می کند۰
مسیر برگشتن ما از باتلاق خرافه و استبداد تکیه بر مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر است۰ پس تا انتخابات بعدی، زنده باد حقوق بشر و زنده باد فعالان حقوق بشر۰
۷٣۴۹۱ - تاریخ انتشار : ۲۷ اسفند ۱٣۹۴       

عنوان : انتخاب
انتخاب کردن حق مردم است و عمل انتخاب کردن نقدپذیر نیست.اما انتخاب مردم و انتخاب شونده می تواند نقدپذیر شود.
۷٣۴٨۹ - تاریخ انتشار : ۲۷ اسفند ۱٣۹۴       

عنوان : مسیر برگشتن ما از باتلاق خرافه و استبداد تکیه بر حقوق بشر است۰
از توجه تان متشکرم جناب پیروز۰ البته هرکسی حق دارد بسته به ملاحظات، منافع و برداشت خود آنطور که میل دارد در رای گیریها شرکت کند و یا نکند۰ اما از این رای گیری تا رای گیری بعدی دو سال فاصله است۰ این که تا آن زمان کاری نکنیم و بعد آن موقع مجبور به انتخاب بد دیگری باشیم مورد انتقاد من است۰
این فقط نویسنده محترم مطلب حاضر نیستند که قلمشان از ذکر لفظ حقوق بشر شرم دارد. از هر ۱۰ مطلب و مقاله موثر ممکن است فقط یکی به حقوق بشر بپردازد۰ فرهنگ روشنفکری ما آلوده به ایدئولوژیهای استبدادی چپ و راست شده و از لفظ حقوق بشر تابو ساخته است۰ این تن دادن به فرهنگ استبدادی در جامعه روشنفکری ماست که مورد انتقاد من است۰
در حالی که دو نیروی موثر در جمهوری اسلامی یکی حکومت انقیادی شبیه کره شمالی را مد نظر دارد و دیگری مدل اسلامیستی عربستان و ترکیه را، حقوق بشر تنها حلقه ایست که میتواند طرفداران آزادی و عدالت اجتماعی را به هم پیوند داده و انتخاب سومی را در مقابل مردم قرار دهد۰
می توان بجای نشستن و صبر کردن تا انتخابات بعدی، لفظ حقوق بشر را آنقدر زیر گوش نخبگان تکرار کرد تا تابو آن شکسته شود۰ تا خود نیز جرات کنند و آن را به زبان آورند۰ تا جاییکه دیگر کسی نوشته ای را بدون ذکر حقوق بشر پایان نبرد۰ تا دیگر فقط احمد شهید نباشد که از حقوق انسانی ما دفاع می کند۰
مسیر برگشتن ما از باتلاق خرافه و استبداد تکیه بر مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر است۰ پس تا انتخابات بعدی، زنده باد حقوق بشر و زنده باد فعالان حقوق بشر۰
۷٣۴٨۷ - تاریخ انتشار : ۲۷ اسفند ۱٣۹۴       

عنوان : " راه اگر نزدیکتر داری بگو ". مولانا
جناب راد, فرمودید " درک من از جمهوری اسلامی باتلاقی است که با دادن هر رای، بیشتر در آن فرو میروی و البته بیشتر مجبوری خودت را توجیه کنی۰ اما در باتلاق، برگشتن عاقلانه تر از جلو رفتن است۰ حالا هم می شود با اتکاء به ریسمان حقوق بشر کشور را نجات داد چون جامعه ای که با حقوق خود آشنا باشد، بلد است چطور آن را بدست آورد۰ اما کو درک روشنفکری از حقوق بشر؟! ".

ممکن است همچنین بفرمائید در فرهنگی که روشنفکران آن در مقاله های این چنینی, بدون حتی یکبار ذکر کلمه " حقوق بشر", در فقدان " حلقه های دمکراسی آرمانی " چنین داد سخن میدهند و یا از حقوق بشر, پس از شورش ۸۸ ,تنها " سکولاریسم سبز " آنرا علم میکنند و صد ها مورد دیگر, چگونه میتوان از راه " حقوق بشر" از چنین نه "باتلاق" بلکه "منجلابی" بیرون رفت؟

آیا به محکومینی که با هدایت " روشنفکران " به این گرداب افتاده اند حق نمیدهید که اقلا با دست و پا زدن برای نجات خود حتی به خاشاک " انتخابات " بیاویزند؟ و اگر کسی از چنین حقی دفاع کند نوکر رژیم و یا از طبقه " متوسط " است؟ آیا ما " آئین تقوی " نمیدانیم؟
۷٣۴۷٣ - تاریخ انتشار : ۲۷ اسفند ۱٣۹۴       

عنوان : طبقه ی متوسط رانتی
از عصبیت نهفته در بیشتر کامنت ها می توان فهمید که آقای سلطان زاده انگشت روی نقطه ی حساس "طبقه ی متوسط" گذاشته است.
۷٣۴۶۷ - تاریخ انتشار : ۲۷ اسفند ۱٣۹۴       

عنوان : در باتلاق، برگشتن عاقلانه تر از جلو رفتن است
انتخاب مردم قابل انتقاد نیست، اما رای و نظر رهبران فکری که مردم را به انتخابی خاص تشویق می کنند را حتما باید نقد کرد۰ به نظرم این همان کاری است که نویسنده در این مطلب بخوبی انجام داده اند۰
اما در بین کامنتها، جالب است همان طرز فکری که اشتباه ۵۷ را تشویق کرد، اعدامهای اوائل انقلاب را ستود، برای گروگانگیری هورا کشید، آزادگان را با انگ لیبرال منکوب کرد، ارتباط با دنیا را غرب زدگی نامید، حقوق بشر را امریکایی خواند و در کُل، کشور را به سمت باتلاق حکومت دینی هُل داد، حالا رای دادن به جانیان را دمکراسی می نامد و توجیه می کند که اگر به این جانی ها رای نمی دادید جانیان بدتری اختیار امور را در دست می گرفت.
نمی دانم که آیا شعارهایشان برای آزادی و عدالت اجتماعی دروغ بود که حقوق بشر را ترویج ندادند، یا اینکه اصولا درک درستی از آزادی و عدالت اجتماعی نداشته اند۰
درک من از جمهوری اسلامی باتلاقی است که با دادن هر رای، بیشتر در آن فرو میروی و البته بیشتر مجبوری خودت را توجیه کنی۰ اما در باتلاق، برگشتن عاقلانه تر از جلو رفتن است۰ حالا هم می شود با اتکاء به ریسمان حقوق بشر کشور را نجات داد چون جامعه ای که با حقوق خود آشنا باشد، بلد است چطور آن را بدست آورد۰ اما کو درک روشنفکری از حقوق بشر؟!
۷٣۴۶۲ - تاریخ انتشار : ۲۶ اسفند ۱٣۹۴       

عنوان : نگارش انشا به جای نگاه واقع بینانه
این مقاله ومقاله های مشابه که معنای انتخابات را استادانه واز روی خیر خواهی برای میلیون ها نفر اصلاح طلب ایرانی معنی میکنند وجا دارد مشفقانه از این بزرگواری وبذل توجه از اگاهی بخشیشان تشکر کنیم که گویا این واقعیات روز مره را که مردم هر روزه لمس میکنند نمی دانندکه حکومت چنین است و چنان که اقایان با هزاران کیلومتر فاصله در حال رصد کردن ان هستند اری اقایان ما تفاوت خاتمی ویا روحانی را با احمدی نژاد را بهتر از شما میدانیم ویا فرق نظام دموکراتیک با نظام موجود را هم میدانیم وهیچ کدام هم باین تصور نیستیم که انتخابات دست وپا شکسته فعلی چاره کار است بلکه مقصود تهیه جا پایی در حاکمیت است برای بهتر وراحتر مبارزه کردن برای احتمالا توسعه ای که منجر به اسجام طبقاتی بجای توده بی شکل شود ما چون بر اندازی را پر هزینه و انقلاب را بی حاصل میدانیم بتغیرات کوچک ولی ماندگار امید بسته ایم و سر اخر این انتخابات نه باعث مشرو عیت بلکه سلب مشروعیت از حکام گشت واعتماد بنفس را برای پیگیری حقوق ومبارزه افزایش داد
۷٣۴۵۱ - تاریخ انتشار : ۲۶ اسفند ۱٣۹۴       

عنوان : مقاله ی پر محتوا و غنی
جناب آقای هدایت سلطان زاده دستت درد نکند. مقاله ی بسیار جالب و عمیقی است و ارزش چند بار خواندن را دارد. به راستی زحمت کشیدید. خسته نباشید!
۷٣۴٣٣ - تاریخ انتشار : ۲۵ اسفند ۱٣۹۴       

عنوان : عروسک شدگان و خیمه شب باز
نوشتارنویس اگرچه در نوشتارش نکاتی درس آموز در رابطه با انتخاب و انتخابات بیان می کند که می توانند سودمند و مفید باشنه اما در ادامه ی درس دهی اش بدون تفکیک رفتار مردم از رفتار گروهی از حاکمیت و با خلط کردن مسائل آندو باهم به عملکرد مردمان می پردازد که در این پرداختن که با شتابی که می تواند ناشی از عصبیت ویا سرخوردگی باشد مردمان را عروسک شده هایی توصیف می کند که این عروسکان توسط خیمه شب بازی به بازی در می آیند. اما باید گفت: چیزی که این نوشتارنویسان اینچنینی به آن توجه ندارند ویا دارند اما... اینست: مردمان بقول آنان عروسک شده بانوع رفتارشان در مسائل انتخاباتی، نوعی مبارزه گری را تداوم می دهند و در بزنگاه هایی با ایجاد شوک هایی به همان خیمه شب باز حاکمیت براو چنان می کنند که تا مدتهایی مجبور به پرداخت هزینه هایی خواهد بود .این روندی است که مردمان بعنوان روش مبارزاتی برگزیده اند اگرچه باب طبع بعضی ها هم نباشد.اما برگزیده شده است در این روند هم نکات درس آموزی را جاری وساری می کنند که یکی از آنان تفکر دمکراسی خواهی است
۷٣۴٣۱ - تاریخ انتشار : ۲۵ اسفند ۱٣۹۴       

عنوان : ازمردم مایوس نشوید !
اگر نویسنده درمقابل شکست تاکتیکی که طرفدارش بوده خونسردیش را حفظ میکرد و بخش بزرگی از جامعه زنده حاضر ایران را بباد ناسزا و دشنام نمیگرفت ، شاید آیندگان !! درباره اش خیلی بد قضاوت نمیکردند.
میگویم آیندگان ! چون ایشان ظاهرا از این نسل ایرانی ناامید شده اند و دغدغه قضاوت آیندگان را دارند !
۷٣۴۲۴ - تاریخ انتشار : ۲۵ اسفند ۱٣۹۴       

عنوان : ادامه,
بی اهمیت جلوه دادن خطر حمله به ایران کمتر از خراب کاری های سپاه در تشویق حمله به ایران نیست. مقاله زیر اوضاع لیبی قبل و بعد از حمله ناتو و آمریکا را توضیح میدهد که قبل از حمله, لیبی از یک کشور عقب مانده به خود کفایی در تولید غذا و آب و انرژی رسیده و دارای سیستم بانکی و پولی مستقل شده و نه تنها تحصیل و بهداشت مجانی گردیده بود بلکه داشتن خانه را از لزومات حقوق بشر میدانست و همه اینها با بمباران های هوایی از بین رفت و سیستم آبی آن که در نوع خود بی نظر بود توسط بمباران ناتو کاملا تخریب گردید و امروزه چیزی از آن رفاه باقی نمانده و نا امنی و کشت و کشتار روزانه جانشین آن گردیده است. مقاله مفصل و نقش فرانسه و سارکوزی و آمریکا و هیلری کلینتون را در این تخریب آشکار مینماید.

http://www.counterpunch.org/۲۰۱۶/۰۳/۱۴/exposing-the-libyan-agenda-a-closer-look-at-hillarys-emails/
۷٣۴۱۷ - تاریخ انتشار : ۲۴ اسفند ۱٣۹۴       

عنوان : " در بیابان, کفش کهنه نعمت خداست ". ضرب المثل فارسی.
به قول معروف, دو حرف دارم که اول دومی را میزنم و آن اینست که بعد از این همه تفسیر و شاهد گرفتن از وندی شرمن و نیو یورک تایمز, مردم ایران باید چه میکردند که نکرده اند و باید چه کاری کنند که از دستشان بر میآید؟

اما حرف اول, میفرمایند " در دنیای امروز .......... ایران خارج از مجموعه جهان نیست.". مجموعه جهان شامل بسیاری از کشور های آفریقاست که در بسیاری از آنها هنوز آدمخواری وجود دارد و دمکراسی های عربی اطراف ما و اکثر کشور های مسلمان و غیر مسلمان که حتی تظاهر به انتخابات را هم نمیکنند و ما در کجای این " مجموعه جهان " قرار داریم؟

اما مساله بد و بدتر, از سایر دمکراسی های دنیا تجربه شخصی ندارم اما در ایالات متحده آمریکا سالهاست نه تنها انتخابات بر اساس بد و بدتر بوده بلکه بوش پسر را هم نه مردم بلکه دیوان عالی امریکا " منصوب " نمود. منظور اینکه حلقه های ۱ و ۲ و ۳ و ۴ و غیره, آرمان هایی ست که بیشتر در بهشت موعود بدست میآید نه در بیابان برهوت " مجموعه جهان " که در آنجا " کفش کهنه نعمت خداست ".

در باره حمله به ایران هم مانند افغانستان و عراق لازم به اشغال ایران نیست. میشود ایران را مانند لیبی و سوریه و به دست مزدوران بین المللی و افراد خود کشور بخاک سیاه نشاند بدو ن آنکه خونی از دماغ یکی از سربازان آمریکا و یا ناتو جاری شود.

که باز به حرف دوم بر میگردم که پس از همه این تفسیرات ملت باید چه میکرد که نکرده است؟
۷٣۴۱۵ - تاریخ انتشار : ۲۴ اسفند ۱٣۹۴