حمله تروریست های اسلامی به قلب اروپا - اردشیر زارعی قنواتی



اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ٣ فروردين ۱٣۹۵ -  ۲۲ مارس ۲۰۱۶


وقایع تروریستی ۲۲ مارس به فرودگاه و متروی بروکسل پایتخت بلژیک که تاکنون گفته می شود حدود ۲۱ کشته و ٣۵ مجروح بر جای گذاشته است، اروپارا در شوک فرو برد. در این حملات زنجیره یی که از هم اکنون حدس زده می شود کار اسلامگرایان تندرو و بنیادگرا باشد به خوبی برنامه ریزی و انسجام عملیاتی دیده می شود. توانابی سلول های تروریستی درست در زمانی که بروکسل در وضعیت امنیتی سطح سوم قرار داشت و پلیس این کشور در همکاری نزدیک با پلیس و نیروهای امنیتی فرانسه اماکن مرتبط با مظنونین تروریست های اسلامی در این شهر و به خصوص محله [مون بلک] را برای یافتن ودستگیری آنان دنبال می کرد، بر عمق ماجرا و پیچیدگی موضوع می افزاید. از یک طرف این عملیات نشان می دهد که سازمان های اطلاعاتی و امنیتی اروپایی هنوز درک درستی از موقعیت ذاتی این پدیده مخرب در جامعه بین المللی و حتی در سطح اتحادیه اروپایی ندارند. از طرف دیگر ارتباط چنین وقایعی با نگرش غرب نسبت به ماهیت تروریسم بنیادگرا و تعریف عینی از آن که ریشه در منطق سیاس و دک ماهیت واقعی این پدیده نداشته و در این مدت با یک نگاه ریاکارانه و معیار دوگانه با آن برخورد کرده اند، هم اکنون درچنبره یک موقعیت بن بست گونه گرفتار شده اند. طبق معمول اروپا اول شوکه می شود و بعد سریال نشست های سیاسی - امنیتی آغاز می شود و به دنبال آن تقدیم دسته های گل به قربانیان و هشدارهای هیجانی به دنبال آن خواهد آمد و در این روزها سیخونکی هم به پناهجویان زده می شود. این در حالی است که هم چنان همین رهبران غرب با تمام اطلاعات و شناختی که از زمینه شکل گیری تروریسم جهادی و حامیان پیدا و پنهان آن در سطح جهانی دارند هم چنان گوش های خود را برای نشنیدن و چشم های خویش را به ندیدن خواهند گرفت. این رهبران هنوز از تروریسم البته تا زمانی که پای آن به غرب نرسیده باشد به عنوان یک کارت بازی در معادلات ژوپلتیک استفاده کرده و پدرخوانده های تروریسم بنیادگرا در آنکارا، ریاض و دوحه را به عنوان شریک و متحد مورد استقبال قرار داده و به یکی باج چند میلیارد یورویی داده و به دیگری بالاترین نشان کشور فرانسه مدال [لژیون دونور] اعطا می کنند. طبق معمول به زودی داعش یا القاعده مسولیت این عملیات تروریستی را به عهده می گیرد و فضای امنیتی بیشتر اهمیت پیدا می کند اما همین رهبران زمانی که داستان به سوریه می رسد آنان یک صدا از بشار اسد می خواهند که جای خود را به برادران و همدستان این تروریست ها بدهند.