اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۷ آذر ۱٣٨۵ -  ۱٨ دسامبر ۲۰۰۶

بازگشت تعادل به فضای سیاسی ایران
ویژگی انتخابات اخیر بر پایه ائتلاف ها و اختلاف ها بسته شد
یافتن اراده مردمی در جهت تحقق مشارکت عمومی
انتخابات صحت گفتمان سیاسی اصلاح طلبان را تایید کرد
حضور بالای مردم ثمره یک نقد درون گفتمانی تمام عیار بود
آرای خاموش این دوره به صحنه آمدند
مردم به همسویی نهاد شوراها و شهرداران رأی دادند
قدرت نسبت معکوس با شنوایی دارد
اصلاح طلبان می توانند رقیب اصولگرایان باشند
می بایست از چهره های میانه رو حمایت کنند…

روزنامه اعتماد روز شنبه در خبر اول خود با عنوان: ائتلاف نمادین دو رئیس جمهور پیشین چنین نوشت:
به قول سیاسیون هر انتخاباتی در ایران برگزار می شود ویژگی خاص خود را دارد که آن را با سایر انتخابات متمایز می کند. اگر در انتخابات ریاست جمهوری هفتم و هشتم رأی به اصلاحات حرف اول را می زد و در انتخابات مجلس هفتم میزان مشارکت مردمی ویژگی اصلی آن بود و البته انتخابات ریاست جمهوری نهم به تعبیری به دعوای فقر و غنا و به تعبیر دیگر به جنگ رادیکالیسم و میانه روی مبدل شد، اما ویژگی انتخابات شوراها و خبرگان که روز گذشته برگزار شد بر پایه ائتلاف ها و اختلاف ها بسته شد. در واقع این انتخابات به عرصه یی برای پختگی احزاب و گروه های سیاسی دو جناح اصلی کشور تبدیل شد. در یکسو اصلاح طلبان بودند که به ائتلاف صددرصدی رسیدند و در سوی دیگر اصولگرایان بودند که رسماً به سه تکه تقسیم شدند و نتوانستند به ائتلاف برسند. روز گذشته هاشمی رفسنجانی و سیدمحمد خاتمی دو رئیس جمهور سابق به صورت همزمان در حسینیه جماران حاضر شدند و رأی خود را به صندوق رأی ریختند و لحظاتی بعد هم نوه امام خمینی(ره) در همان حسینیه رأی داد. قرار گرفتن هاشمی و خاتمی کنار یکدیگر آن هم در مکانی که محل دیدارهای مردمی رهبر فقید انقلاب بود معنای خاص خود را داشت. شاید اگر مهدی کروبی دیگر شخصیت اصلی اصلاح طلب هم در کنار این دو قرار می گرفت مثلث نمادین اصلاح طلبان تکمیل می شد اما به هر حال نفس حضور این دو کنار یکدیگر پیام خاص خود را داشت. پیامی فارغ از اینکه در انتخابات روز گذشته چه نتیجه یی را عاید اصلاح طلبان کند، رساننده این مطلب است که میانه روها و اصلاح طلبان داخل در نظام جمهوری اسلامی موقعیت کنونی را دریافته اند و بهترین راهکار را هم در کنار یکدیگر بودن می دانند. آنچه بر اهمیت این رای مشترک افزود، سخنان خاتمی در مذمت مخالفان جمهوریت نظام بود. کما اینکه خاتمی طی روزها و ماه های اخیر از محافظه کاری الزامی دوران ریاست جمهوری اش فاصله گرفته و با صراحت لهجه بیشتری به دفاع از مبانی دموکراسی و جمهوریت می پردازد. از همین رو است می بینیم خاتمی به فاصله چند ماه از سیاست های افراطی اتخاذ شده در عرصه خارجی ابراز نگرانی می کند، در اجتماع جوانان اصلاح طلب به پوپولیسم حمله می کند و در روز رای گیری یعنی نماد جمهوریت نظام هم به منکرین جمهوریت منتقد می شود و مشکلاتی را که آنان فراروی نظام خلق کرده اند فقط یک مشکل مقطعی می داند. خاتمی درحالی که لبخندهای خاص خود را به چهره داشت رای خود را به صندوق انداخت و سپس به خبرنگاران گفت؛ برگزاری انتخابات سالم آن هم توسط ملت از مهمترین برکات این نظام بعد از پیروزی انقلاب اسلامی است.
وی اظهار داشت؛ امروز خوشبختانه بعد از به پایان رسیدن سلطه بیگانگان بر کشورمان این زمینه آماده شده تا ملت ایران استقلال خود را با حضور در پای صندوق های رای انتخاب کنند و حکومت ملی بر سر کار آید که امروز شاهد این حکومت منطبق با نظام اسلامی هستیم. وی افزود؛ ملت ایران در انتخابات نقش بسیار اساسی را دارند به طوری که حضور پرشور ملت در پای صندوق های رای در اصل نشان از آزادی و آرمان های اصیل انقلاب است.
رئیس جمهور سابق کشورمان تصریح کرد؛ برگزاری انتخابات سالم و تصمیم گیری مردم اصل تاثیرگذاری را در نظام ما دارد که برگزاری انتخابات شوراها آن هم بعد از سال ها نمونه بارز آن است…
…هاشمی رفسنجانی پس از رای دادن در گفت وگو با خبرنگاران ابراز امیدواری کرد که این انتخابات پرشور برگزار شود، چرا که حضور گسترده مردم در انتخابات نقطه قوتی برای نظام و مایه دلسردی کسانی است که فکر می کنند بین نظام و مردم فاصله افتاده است. هاشمی رفسنجانی در پاسخ به پرسش خبرنگاری درباره اینکه برنده و بازنده این انتخابات چه کسانی خواهند بود، گفت؛ اگر انتخابات خوب برگزار شود همه برنده هستیم. اگر خوب برگزار نشود همه بازنده خواهیم بود، اینکه چه کسی انتخاب می شود فرقی ندارد، تمام افرادی که تایید شده اند نظام را قبول دارند و نظام هم آنها را قبول دارد.
مهم شرکت پرشور و گسترده مردم است که امیدوارم چنین شود. همچنین نوه حضرت امام خمینی(ره) با حضور در حسینیه جماران آرای خود را برای انتخابات های شورای شهر، خبرگان و میاندوره یی مجلس شورای اسلامی به صندوق انداخت. به گزارش ایسنا حجت الاسلام والمسلمین سیدحسن خمینی با تاکید بر حضور گسترده مردم در این انتخابات گفت؛ برنده اصلی انتخابات مردم هستند و امیدوارم برکات آن هم شامل مردم شود.

گذار تکاملی
روزنامه رسالت با عنوان رضایت عمومی از انتخابات ۲۴ آذر نوشت: پدیدار انتخابات ۲۴ آذر از زوایای مختلف قابل بررسی است. اولین و مهمترین جلوه بی نظیر این انتخابات، حماسه حضور ملی بود.
افزایش چشمگیر مشارکت مردمی در این انتخابات نسبت به دوره های گذشته انتخابات شوراها و مجلس خبرگان حکایت از آن داشت که شالوده سازه های ایستاری در کنش های سیاسی مردم در حال یک گذار تکاملی است. در دور دوم انتخابات مجلس خبرگان در سال ۶۹ نسبت شرکت کنندگان به واجدین شرایط در کل کشور ٣۷درصد بود. در سال ۷۷ یعنی دور سوم مجلس خبرگان این نسبت به ۴۶,٣ درصد رسید. اما در انتخابات ۲۴ آذر بر اساس اولین آمارهای منتشرشده توسط مراجع رسمی نسبت شرکت کنندگان به واجدین شرایط در انتخابات خبرگان در کل کشور بیش از ۶۰ درصد بوده است. اما در دور اول شوراها درصد مشارکت مردم در انتخابات۶۴,۴۲ درصد بود. چهار سال بعد یعنی دور دوم شوراها میزان مشارکت ۴۹,۹۶ درصد برآورد شد. در ۲۴ آذر امسال طبق اولین گمانه زنی ها و آمارهای منتشرشده بیش از ۶۵ درصد واجدین شرایط در انتخابات شوراها شرکت کرده اند. این گذار تکاملی و ایستاربندی در کنش های سیاسی مردم حاکی از آن است که جامعه ایرانی پس از انقلاب، نه تنها با نوعی آنومی یا بی هنجاری در روند بلوغ سیاسی خود مواجه نشده است، بلکه فرآیند جامعه پذیری مردم سالاری دینی رو به رشدی فزاینده و چشمگیر است. جمهوری اسلامی جزء نادرترین دموکراسی های عصر حاضر است که توانسته تا این حد و حجم مشارکت مردمی را جلب نماید و از آن مهمتر بتواند این مشارکت را منطبق بر یک منحنی تصاعدی محقق کند. انتخابات یکی از بارزترین مکان ها برای سریان و جریان یافتن اراده مردمی در جهت تحقق مشارکت عمومی در مسائل کلان سیاسی و اجتماعی کشور است. هیچ کس نمی تواند حماسه ملی ۲۴ آذر را از مصادیق مشارکت عمومی نداند. تعلیل مشارکت وسیع مردم در انتخابات ۲۴ آذر مبتنی بر فرآیند بلوغ سیاسی مردم ایران و درک ایستاربندی رفتارهای سیاسی جامعه در گفتمان مردم سالاری دینی است. اما نتیجه انتخابات ۲۴ آذر که به تعبیر اصحاب منطق تابع اخس از مقدمات است حاصل فعالیت گروهها و جریانات سیاسی مختلف ماهها پیش از انتخابات و برنامه ریزی ها و اقدامات وزارت کشور، شورای نگهبان، مجلس شورای اسلامی، رسانه ها و سایر نهادها و ارگانهای ذی ربط است که علی رغم شرکت تمامی اضلاع رقابت این انتخابات به نحو آرامی برگزار شد و اعلام نتایج آن در نهایت صحت و سلامت کامل روند خود را طی می کند. به هر حال این انتخابات اولین تجربه دولت نهم بود و شاید سخت ترین انتخابات در نوع خود. چون دو انتخابات حساس شوراها و مجلس خبرگان به طور همزمان برگزار می شد. در برخی شهرها از جمله تهران انتخابات میاندوره ای مجلس نیز به حجم این کار اضافه شد. علی رغم تمام شانتاژهای خبری جریانات مخرب، همگرایی عوامل نظارتی و اجرایی نه تنها مانع اجرای کامل قانون نشد بلکه کشور در ۲۴ آذر شاهد برگزاری یکی از سالم ترین انتخاباتها بود. و در نهایت نتیجه این انتخابات اگرچه از قبل قابل پیش بینی بود، لیست جامعتین در اکثر استانهای کشور پیروز شد و در شوراها نیز مردم به تداوم اصولگرایی رای دادند. اشخاص مهم نیستند، این گفتمان اصولگرایی است که باید پیروز باشد. به هر حال جزئیات نتایج انتخابات شوراها امروز یا فردا اعلام خواهد شد و همه چیز مشخص می شود اما آنچه بیش از هر چیزی اهمیت دارد رضایت عمومی حاصل از انتخابات ۴۲ آذر در بین تمامی گروه های مرجع و جریانات سیاسی و از همه مهمتر نزد مردم است که در برگه های رای خود سرنوشت سیاسی کشور را رقم زدند.

صحت گفتمان سیاسی اصلاح طلبان
روزنامه آینده نو به قلم محمدعطریانفر تحت عنوان ۲۴ آذر، باطل السحر عوام زدگی نوشته:
اتفاق روز جمعه بیش از آنکه به نفع اصولگرایان و بنیادگرایان باشد و حتی قوتی بر تبلیغات آنان قلمداد شود، بر صحت گفتمان سیاسی اصلاح طلبان در عصر انتخابات گذشته دلالت داشت. حضور طبقه متوسط شهری در انتخابات خبرگان و شوراهای اسلامی شهر و روستا در شهر تهران، نشان از هوشمندی و فراست سیاسی مردم داشت. نماد این هوشمندی در انتخابات خبرگان به خوبی رقم زده شد. رفتار سیاسی مردم نشان داد آنان بر رأیی که در انتخابات ریاست جمهوری به آقای هاشمی دادند، همچنان تاکید دارند و بر آن باور، استوار هستند. اگرچه بر سر رای آنها در انتخابات ریاست جمهوری اتفاقاتی پرتردید و ابهام آلود صورت گرفت و رای مردم را تحت الشعاع قرار داد، اما به هر حال مردم با چشمان نگران و گام هایی مومنانه در انتخابات شرکت کردند. گرچه نسبت به سلامت و صحت برگزاری انتخابات تردید داشتند و از دخالت دست های نامرئی گاه وبیگاه دغدغه های خود را بروز می دادند، اما به علت دلبستگی به نظام سیاسی و علاقه مندی به تعیین سرنوشت کشور، در انتخابات حضور پیدا کردند و بار دیگر رفتار درست و شایسته سیاسی خورد راکه در انتخابات ریاست جمهوری سال ٨۴ نمایش داده بودند، با رای به آقای هاشمی رفسنجانی و همفکران او در انتخابات مجلس خبرگان، حقانیت خود و مطالباتشان را دیگر بار مطرح کردند.
نباید فراموش کرد که در این دوره از انتخابات که تجمیع دو انتخابات شوراها و خبرگان بود، از باب ضرورت تدبیر زندگی روزمره مشارکت مردم در شورای اسلامی شهر بیشتر می بود، اما به هیچ عنوان از اهمیت موضوع خبرگان غافل نشدند و حقیقتاً اتفاقی که در خبرگان به خصوص در حوزه انتخابیه تهران حادث شد، به عنوان یک انتخاب جهت دار و معنادار به ثبت رسید. در بحث شوراها مجموع پیروزی هایی که در تهران و شهرستان ها در شرف تحقق است، نشان از نقطه عزیمت عوام زدگی و آغاز افول اندیشه های پوپولیستی دولت حاکم است. این اتفاق مبارک دستاورد بزرگی است. اندیشه دولتی که با اتکا به منابع نفتی سرشار و درآمد پیش بینی نشده سال جاری با دستی گشاده و دریک رفتار کاملاً بدون برنامه و با تبلیغات و هیاهوی بسیار و نیز با طرح وعده های استانی به شکار فکر و اندیشه مردم پرداخته بود، در این انتخابات شکست خورد و حضور مردم باطل السحر عوام گرایی حاکم شد. اکنون مجلس چهارم خبرگانی که تشکیل خواهد شد، حتماً و مسلماً از نظر دیدگاه های اصلاحی اصلاح طلبان اگر بیش از مجالس گذشته مورد اعتنا نباشد، کمتر نخواهد بود. مجلس خبرگان آینده، موضوع مستمر تکالیف جاری خویش را به صورت جدی دنبال و سرفصل نوینی را باز واز این رهگذر مجلس خبرگان و جه کارکردی و قابل دفاعی را پیدا خواهد کرد، در شوراها نیز حداقل در شهرهای بیش از ۲۰۰ هزار نفر، نامزدهایی که رای پیروز را به دست آورده اند، امیدهای اصلاح طلبان را محقق خواهند کرد و با نگاه تقویت طبقه متوسط و تبدیل نهاد خدماتی مدیریت شهری به نهاد اجتماعی، سطح مناسبات شهروندی را ارتقا خواهند بخشید. نتایج انتخابات، در حال حاضر درسی را به اصلاح طلبان و تمام احزاب مترقی نشان می دهد که آنها باید حقیقتاً واقع بین باشند، چرا که رمز بقا و پیروزی اصلاح طلبان، مذاکره، ائتلاف، همفکری و پایمردی روی اصول اصلاح طلبی است. این امور در کنار رعایت اخلاق در حوزه سیاست و مناسبات اجتماعی تماماً به استمرار و مشارکت در مدیریت شهری به آنها کمک خواهد کرد.

نقد درون گفتمانی بود
روزنامه سیاست روز نیز با عنوان تحلیل انتخاباتی مردم از قول عماد افروغ نماینده مردم تهران چنین درج کرده است:
رییس کمیسیون فرهنگی مجلس هفتم گفت: مردم با حضور بالای خود در انتخابات نشان دادند به این درک رسیده اند که اگر با مشارکت خود از حقوق سیاسی خود حفاظت نکنند، هیچ ضمانتی نیست که دولتمردان از حقوق مدنی آنها حراست کنند.
عماد افروغ در گفت وگو با ایلنا، گفت: حضور چشمگیر مردم در پای صندوق های رای یک حضور ستودنی است که میزان مقبولیت و رضایت مردم را از نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران نشان می دهد و قدرت چانه زنی مسوولان را در عرصه های داخلی و بین المللی افزایش می دهد. وی ادامه داد: حضور بالای مردم در انتخابات روز جمعه ثمره یک نقد درون گفتمانی تمام عیار بود.
نماینده تهران اضافه کرد: وقتی یک نظام خود را از درون نقد کند و سیاست ها و عملکردها را با معیارها و ملاک های مطلوب که همانا ملاک های به دست آمده از انقلاب اسلامی و نیازهای جامع شهروندی مردم است، بسنجد، خود به خود ضریب مقبولیت نظام ارتقا پیدا می کند وافراد با شوق بیشتری در صحنه حضور می یابند. افروغ ادامه داد: البته دلایل عدیده ای برای مشارکت بالای مردم وجود دارد ولی آنچه روز جمعه شاهد آن بودیم، این بود که مردم از حق سیاسی خودشان استفاده کردند تا به این وسیله حقوق مدنی آنها حفظ شود.
رییس کمیسیون فرهنگی مجلس هفتم ادامه داد: اگر مردم بخواهند حقوق مدنی و شناخته شده قانونی آنها توسط دولتمردان حفظ شود، مهمترین راه این است که آنها از حق سیاسی خود دفاع کنند و حق سیاسی هم به حق رای و مشارکت سیاسی آنها برمی گردد.
افروغ افزود: اگر مردم از حق سیاسی خود استفاده نکرده و با حضورشان از این حق محافظت نکنند، هیچ ضمانتی برای حفاظت حقوق مدنی و قانونی آنها نیست.
وی افزود: به اعتقاد بنده به هرحال یک آگاهی بخشی هایی برای این حضور صورت گرفت که نباید از نقش نخبگان در آن غفلت کرد، هرچند ممکن است همین نخبگان در برخی جاها پیش بینی های غلطی هم بکنند اما نباید از نقش آنها حداقل در آگاهی بخشی به جامعه غافل شد. رییس کمیته فرهنگی مجلس هفتم افزود: مردم ما متوجه شده اند که برای حفاظت از حقوق مدنی خود باید از حق سیاسی شان استفاده کنند.
افروغ افزود: اگر مردم در حفاظت و مراقبت ازحقوق سیاسی خود مشارکت نداشته باشند، هیچ ضمانتی نیست که دولتمردان از حقوق مدنی آنها حراست کنند واین خود به رشد سیاسی در جامعه برمی گردد که ان شاءالله تداوم نیز داشته باشد و به عنوان یک تجربه عقلانی سیاسی به انتخابات بعدی و نسل های بعدی منتقل شود.

تشکل ها فعال بودند
روزنامه آفتاب یزد به نقل از موسوی لاری دبیر اجرایی مجمع روحانیون مبارز با عنوان آرای خاموش در این انتخابات به صحنه آمدند نوشته:
دبیر اجرایی مجمع روحانیون مبارز با اظهار خشنودی از بالا بودن مشارکت مردم در انتخابات روز جمعه گفت: خوشبختانه آرای خاموش که در دور دوم انتخابات شوراها شاهد نیامدنشان بودیم، در این دوره به صحنه آمدند.
سید عبدالواحد موسوی لاری در گفت وگو با ایسنا، با بیان این که شاید حضور افرادی مثل سید محمد خاتمی و این گفته ایشان که نیامدن چیزی را حل نمی کند ، در حضور مردم تأثیرگذار بود، ادامه داد: البته رسانه ها بسیار در این زمینه موثر بودند و صدا و سیما نیز برای جذب مشارکت کارهای نسبتاً خوبی انجام داد و این درحالی است که احزاب و تشکل های سیاسی نیز فعال بودند.
وی با تأکید بر این که برخلاف پیش داوری های قبلی میزان مشارکت بیش از ٣۰درصد بود تصریح کرد: مردم در این انتخابات با حضور و نوع رأی شان بسیاری از واقعیات را برای ما روشن کردند. کسانی که فکر می کردند مردم نگاه سطحی به مسائل دارند و با شعارهای ساده ای مثل توجه به رفاه و معیشت بدون پشتوانه برنامه ریزی و کار کارشناسی به جریان های سیاسی علاقه نشان می دهند، درخواهند یافت چنین نیست. وزیر سابق کشور در ادامه در ارزیابی از ادامه اختلافات درباره شمارش دستی یا رایانه ای آرای شوراها تا پس از برگزاری انتخابات گفت: با خوشبینی می گویم که کم تجربگی مدیران نظارتی و اجرایی باعث شد نتوانند در فاصله زمانی که فرصت داشتند بنشینند و همه مسائل را بین خود حل کنند، این یک نگاه خوشبینانه به مساله است. دبیر اجرایی مجمع روحانیون مبارز خاطرنشان کرد: برای ما رای واقعی دادن، با آرامش رای دادن و از آرای مردم صیانت کردن، اصل است و این درحالی است که وقتی در یک شعبه چند صندوق گذاشته شود با مسائل طبیعی که برای رای دادن در هر انتخابات وجود دارد مشکل و سردرگمی پیش می آید.

مشارکت ۶٣درصدی
روزنامه ایران هم با عنوان: پیروزی در پیروزی نوشت:
نوار پیروزی های جمهوری اسلامی ایران در ماه های اخیر با مشارکت بیش از۶٣ درصدی مردم کشورمان در سه انتخابات مجلس خبرگان، شوراهای ا سلامی شهر و روستا و میاندوره ای مجلس (در تهران، اهواز و بم) تکمیل شد.
شور و شعف ناشی از کامیابی های ایران در صحنه های داخلی و خارجی در سراسر کشورمان به عینه قابل مشاهده است و از همین رو غرور ملی افزایش فزاینده ای را نشان می دهد. پیشرفت های مکرر در صحنه های علمی، جهش های تکنولوژیک در حوزه هایی مانند هسته ای، نانو و کامیابی ها در سیاست خارجی از جمله تحقق منافع ملی در خاورمیانه، افغانستان، عراق و لبنان و از سوی دیگر تعمیق و قدرت گرفتن الگوی حکومتی مردم سالاری دینی در درون مرزهای جغرافیایی کشورمان، همه و همه افق قابل اتکا و تعالی بخشی را پیش روی ملت ایران قرار داده است.
هنوز یک روز از برگزاری بزرگترین انتخابات جمهوری اسلامی ایران نگذشته که رسانه های بین المللی، زبان به تحسین آن گشوده اند و اغلب از آن به عنوان افزایش مقبولیت و مشروعیت دولت و نظام جمهوری اسلامی ایران تعبیر می کنند.
این درحالی است که دوران رقابت های انتخاباتی در بهترین شرایط و با کمترین مسائل منفی و تنش زا همراه بوده که خود نیز موفقیتی برای نظام، دولت و مردم محسوب می شود.
ایران کشور انتخابات هاست و به طور متوسط پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی هر سال یک انتخابات در کشورمان برگزار شده است و این میراث بزرگ، اکنون در سایه قانون اساسی، رهبری های داهیانه حضرت آیت الله خامنه ای و هویت ملی ـ اسلامی ایرانیان به الگو و پارادایم قوام یافته ای تحت عنوان مردم سالاری دینی تبدیل شده است که در سال های اخیر همسو با هراس غرب، مورد توجه مسلمانان در جهان اسلام قرار گرفته است.
و اما در صحنه داخلی، انتخابات جمعه ۲۴ آذر پیام های دیگری هم داشته است. آخرین اخبار از نتایج شمارش آرای مردم در سراسر کشور نشان می دهد که جبهه فراگیر اصولگرایی پیروز مطلق میدان گزینش و انتخاب ملت بوده است. براین اساس، در انتخابات مجلس خبرگان، نامزدهای اصلح عمدتاً از فهرست سراسری جامعه مدرسین و جامعه روحانیت (جامعتین) رأی مردم را به خود جلب کرده اند و مهمتر از آن رکورد مشارکت مردم در انتخابات مجلس خبرگان (۲٨ میلیون) با فاصله زیادی نسبت به دوره قبل (۱۷,۵ میلیون) شکسته شده است.
در انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا هم بویژه در شهرهای بزرگ کشور، نامزدهای جبهه اصولگرا حائزین اکثریت آرای مردم هستند. با این حساب جبهه اصولگرا با همه تنوع سلایق و ریزش ها و زایش های درون خود با انتخابات جمعه۲۴ آذر با فصل نوینی در کشور مواجه شده که مجموعه نظام و ملت برای آن رقم زده است.
در شرایط کنونی، مردم به همسویی نهاد شوراها و شهرداران با دولت نهم رأی داده اند تا پیشرفت های مادی و معنوی بیش از پیش شتاب گیرد؛ به گونه ای که نتیجه آن در بهبود زندگی روزمره شان تأثیر مستقیم گذارد.
موفقیت در مدیریت این فصل نوین از سوی فعالان جبهه اصولگرا در گام نخست با فراموشی فوری رقابت های خانگی دوران انتخابات میسر خواهد بود.

درس عبرت
روزنامه اعتمادملی به قلم سیدعطاءالله مهاجرانی با عنوان گزارش بیکر نوشته است:
گزارش بیکر ـ همیلتون مثل سالاد میوه نیست! این سخن بیکر است. به عبارت دیگر نمی توان با گزارش انتخابی یا دلخواهانه مواجه شد. گزارش چند رکن اساسی دارد:
۱ ـ مساله یا بحران عراق را نمی توان بدون همکاری کشورهای همسایه مشخصا ایران و سوریه حل کرد.
۲ ـ آمریکا باید با ایران و سوریه مستقیما گفت وگو کند.
٣ ـ بحران عراق راه حل جادویی ندارد. آمریکا نمی تواند با اتکا به قدرت نظامی از این بحران راه برون رفتی پیدا کند.
۴ ـ بحران عراق و مساله فلسطین در هم گره خورده است. دولت بوش باید با تاکید بر فرمول دو ملت ـ دو کشور مساله فلسطین را حل کند.
۵ ـ اسرائیل باید از ارتفاعات جولان عقب نشینی کند.
این محورها در قالب ۷۹ پیشنهاد تبیین شده است. نکته مهم در این گزارش تصویری است که از عراق ارائه شده است. تا به امروز قاعده چنین بود که موقعیت آمریکا در عراق طبیعی نشان داده شود حتی برخی تحلیلگران ایرانی نیز می کوشیدند بگویند آنچه در عراق می گذرد امری عادی است! شگفت انگیزتر از آن مدتی پیش تحلیلگری که به لندن آمده بود، می گفت: آنچه در عراق می گذرد خواست آمریکاست! هر چه می گفتیم قرار بود عراق سرمشق آزادی و دموکراسی در منطقه بشود، همواره بوش از عراق تعریف می کرد حتی به پوتین گفت شما هم آزادی و دموکراسی را از عراق یاد بگیرید! پوتین در پاسخ در اجلاس جی ٨ در پتروگراد گفت: ما نمی خواهیم مثل عراق بشویم… تصویری که بیکر ارائه می دهد تصویری تکان دهنده است. ۱,۶ میلیون عراقی در درون عراق آواره شده اند. ۱,٨ میلیون عراقی از عراق گریخته اند. دولت نمی تواند خدمات ابتدایی مثل آب و برق و بهداشت و فاضلاب را برای مردم فراهم کند. در گزارشی نقل شده است که در زمان صدام زندگی روزمره مردم راحت تر بود.
موقعیت به گونه ای است که وضعیت مردم روز به روز بدتر می شود. انتظار هیچ معجزه ای هم نیست! این تعبیر سه بار در گزارش آمده است. گمان کردم دارند غیرمستقیم به بوش پاسخ می دهند، اگر با دقت سخنان بوش را دنبال کنیم او برای خود رسالتی آسمانی قائل است. تاریخ او را برگزیده تا در این مقطع ایفای نقش کند.
تصویر دیگری نیز در این گزارش تماشایی است. تصویر درماندگی آمریکا؛ تصویر جنگی محاسبه نشده و نسنجیده، البته نگفته اند مبتنی بر دروغ، برای آغاز جنگ دو موضوع مطرح شد. اول: عراق سلاح کشتارجمعی دارد. دوم: حکومت عراق با القاعده مرتبط است. هیچیک از این دو ادعا اثبات نشد.
یکی از کتاب های خواندنی در شناخت آمریکا و آمریکاییان، کتاب ذهنیت آمریکایی نوشته هنری استیل کاماجر است. در همان بخش نخست کتاب نوشته شده است، آمریکایی ها به آینده نگاه می کنند، در حال زندگی می کنند اما نگاهشان به آینده است. بیکر نشان داده است که چگونه آمریکا نه تنها در حال خود درمانده است، بلکه آینده را هم پیش بینی نکرده است. ۲۹۰۰ آمریکایی کشته شده اند. (در همان روز انتشار گزارش ۱۰ آمریکایی کشته شد. ) ۲۱۰۰۰ نفر مجروح شده اند. آمریکا تا به حال ۴۰۰ بیلیون دلار در عراق هزینه کرده است. (بخش اصلی این پول بدیهی است که هزینه نظامی آمریکا است. نه اینکه صرف خدمات برای مردم عراق شده است. ) تا پایان ماجرا پیش بینی می شود که آمریکا باید ۲۰۰۰ بیلیون دلار هزینه کند! گزارش اشاره می کند که چنین پیش بینی ای مطلقا صورت نگرفته بود.
با این همه هزینه نظامی و امنیتی یک مقام عراقی می گوید: القاعده در عراق مثل مک دونالد شعبه زده است! شکست و ناکامی بالاتر از این؟
بوش در ماه اکتبر گفت: ما در عراق مطلقا پیروز شده ایم. نخستین ضربه را گیتس وزیر دفاع جدید فرود آورد و گفت: نه آقا! ما پیروز نیستیم. این گزارش ضربه دوم به بار شیشه است.
به همین دلیل بوش این گزارش را دست کم گرفت و آن را در کنار گزارش های دیگری قرار داد که قرار است به دستش برسد تا استراتژی تازه آمریکا را معین کند. گویی این گزارش، گزارش دو حزب نیست و بیکر وهامیلتون هم آن را امضا نکرده اند. بوش در بن بست غریبی گرفتار شده است. گزارش را بپذیرد، شکست خورده است. نپذیرد هم شرایط دشواری در پیش خواهد داشت.
این گزارش می تواند درس عبرتی برای بسیاری باشد که بایست مساله را در زمان خود حل کرد. به تعبیر سعدی:
سر چشمه شاید گرفتن به بیل
چو گر شد نشاید گذشتن به پیل
نخستین بار فوکویاما زنگ خطر را به صدا در آورد و تغییر نظر خود را با دلایل بسیار مهم توضیح داد. او شاخص ترین نظریه پرداز نئوکان ها بود. به سخن او وقعی ننهادند. آینده آمریکا و عراق و منطقه اگر امور با همین آهنگ پیش برود، دشوارتر خواهد شد. در روزنامه هاارتص، در نقد گزارش نکته قابل توجهی بود. به بیکر می گوید، این حرف ها را که نباید چاپ کرد! باید در گوش بوش گفت! نمی دانی که افرادی مثل بوش دوست ندارند کسی آشکارا اشتباهات آنان را گوشزد کند!
این نکته، نکته ای اساسی است. قدرت نسبت معکوسی با شنوایی دارد یا آنچه را که دوست دارد می شنود. این گزارش برای بوش ناشنیدنی است. اسرائیلی ها هم آن را ناشنیده گرفتند. اولمرت دستور داد که وزرای او در این باره حرف نزنند. شیمون پرز عقب نشینی از جولان را خیالپردازانه خواند.
اما! در گزارش ضمن اینکه اقرار شده آمریکا عراق را نمی شناسد، مثلا از ۱۰۰۰ کارمند آمریکایی سفارت آمریکا در عراق (سفارت آمریکا در ایران ۱۵۰۰ کارمند داشت(!) تنها ٣٣ نفر با عربی آشنایند و فقط ۶ نفر به این زبان مسلطند. می خواهم بگویم اتفاقا همین گزارش نیز از عدم شناخت عراق و تاریخ رنج می برد. هیچ جا اشاره نشده است که اشغال یک سرزمین به هرگونه مقاومتی مشروعیت می دهد.

در انتخابات سه گانه
روزنامه کیهان درباره راه بی بازگشت به قلم حسین شریعتمداری مدیر مسئول خود نوشته:
یک گروهک ضد انقلابی کوچک و کم اهمیت بود در دهه ۰۶، عمری به کوتاهی عمر پشه داشت که به قول سعدی نمی دانست این باغ از کجا است چرا که در بهاران زاده شده بود و مرگش در دی ماه همان سال بود. این گروه کوچک که مثل همه گروه های ضد انقلاب از کنگر آمریکا تغذیه می کرد، آن سال ها در پاریس لنگر انداخته بود. امروزه وقتی نگارنده به مواضع آن روزهای گروهک مورد اشاره می نگرد و این مواضع را با مواضع آمریکا مقایسه می کند بدون کمترین اغراق و گزافه، مواضع آن گروهک ضد انقلاب کوچک و فکسنی را بارها پخته تر! و سنجیده تر از مواضع آمریکا می بیند! سرکرده این گروهک ضد انقلاب به دلیل چند دهه حضور در ایران ـ دوران طاغوت ـ و آشنایی با فرهنگ دینی این مرز و بوم وقتی می خواست برای گروهک خود امتیازی قائل شده و آن را به رخ سایر گروه های ضد انقلاب بکشد، روی یکی از رخدادهای داخلی که وقوع آن به آسانی و با قاطعیت قابل پیش بینی بود، انگشت می گذاشت و از چند روز قبل اعلام می کرد که از هواداران داخلی خود خواسته است در فلان روز به نشانه حمایت از این گروه دست به فلان کار بزنند! مثلا ـ این نمونه ها واقعی است ـ چند روز مانده به سالروز شهادت یکی از ائمه اطهار(ع) با سر و صدا از طریق رادیوهای فارسی زبان بیگانه که در خدمت جریانات ضد انقلاب بودـ و هست ـ اعلام می کرد از هواداران داخلی خود خواسته است به نشانه حمایت از این گروه و ابراز مخالفت با جمهوری اسلامی ایران، در آن روز پیراهن مشکی بپوشند و بر سردر مغازه های خود پرچم سیاه نصب کنند…!!… دقیقاً شبیه آن که از هواداران خود خواسته باشد به نشانه اعتراض علیه نظام اسلامی ایران، شب ها پابرهنه بخوابند! و هنگام خواب چشم های خود را ببندند!… احمقانه است؟! ولی گروهک یاد شده در کارنامه عمر کوتاه خود نمونه های فراوانی از این دست دارد که هرچند مضحک است اما از برخی مواضع آمریکایی ها مخصوصاً، توصیه های آنان به مردم ایران! در جریان انتخابات سنجیده تر است!… چرا؟! برای آن که گروهک مزبور از مردم چیزی را می خواست و دست زدن به اقدامی را به عنوان حمایت درخواست می کرد که وقوع آن قطعی بود! مردم مسلمان ایران به روال همیشگی و به علت شیفتگی خود به اهل بیت (ع) در سوگ هر یک از امامان معصوم(ع) لباس مشکی می پوشند و پرچم سیاه بر فراز خانه ها و مغازه ها نصب می کنند و در انجام این وظیفه فارغ از خواسته این و آنند. اما آمریکایی ها در آستانه انتخابات از مردم چیزی را می خواهند و انجام کاری را توصیه می کنند که با آموزه ها و باورهای دینی و ملی مردم فاصله ای طولانی دارد و این فاصله، گاه در حد تضاد و تناقض است و صد البته، پاسخ منفی مردم به این درخواست ها نیز پیشاپیش قابل پیش بینی است و هم از این روی می توان گفت، مقامات ارشد آمریکایی از یک گروهک چند نفره دست نشانده خود نیز کودن تر هستند.
مروری بر تبلیغات رسانه ای آمریکا و متحدانش در آستانه هر انتخابات حکایت از آن دارد که همواره از مردم خواسته اند در انتخابات شرکت نکنند و از این طریق بر طبل مخالفت با نظام جمهوری اسلامی ایران بکوبند! ولی در تمامی موارد ـ بدون استثنأ ـ نتیجه ای معکوس گرفته اند و بعد از ناکامی نیز، هیچگاه نیازی به توضیح درباره تحلیل غلط و برداشت غیرواقعی خود ندیده و در این باره سکوت کرده اند و یا بدون آن که به روی نامبارک خود بیاورند، ساز دیگری را به مخالفت کوک کرده اند.
و اما، تبلیغات آمریکایی ها در آستانه انتخابات سه گانه اخیر، چرخش محسوسی داشت که موضوع این نوشته است. این بار رسانه های آمریکایی و جریانات وابسته یا نزدیک به آنان، از تحریم انتخابات سخن چندانی به میان نمی آوردند، بلکه برخلاف گذشته در بسیاری از موارد، مردم را به حضور در انتخابات نیز تشویق می کردند و از آنها می خواستند برای مقابله با اصولگرایی به نامزدهای جبهه اصلاحات رأی بدهند! این چرخش یکصدوهشتاد درجه ای اگرچه هرگز به مفهوم ـ خدای نخواسته ـ همخوانی جبهه اصلاحات با دشمنان خارجی نیست ولی به وضوح نشان می دهد که اضطراب و سراسیمگی دشمن از فراگیری گفتمان اصولگرایی واقعیتی انکارنکردنی است، چرا که اصولگرایی مطابق تعریف دقیق و حکیمانه رهبر معظم انقلاب که بسیار فراتر و وسیع تر از تعریف این یا آن گروه اصولگراست، بازگشت به خط اصیل انقلاب و آموزه های اسلام ناب محمدی (ص) است که امام راحل ما (ره) بنیانگذار آن، رهبر معظم انقلاب پرچمدار و توده های مردم راهیان راه آنند.
این بار و در انتخابات سه گانه اخیر، هرچند که آمریکایی ها در تبلیغات خود از تحریم انتخابات به شرکت در انتخابات ـ به منظور مقابله با اصولگرایی ـ تغییر تاکتیک داده اند ولی این تغییر تاکتیک در حالی است که اصولگرایی طی چند سال اخیر به یک استراتژی پایدار در نگاه مردم و مسئولان نظام تبدیل شده است به گونه ای که با توجه به شواهد و قرائن غیرقابل انکار با جرأت می توان گفت کشور در مسیر اصولگرایی با گام های بلند پیش می رود و مسیری بی بازگشت را طی می کند.
اگرچه هنوز نتایج انتخابات اخیر به طور کامل مشخص و اعلام نشده است ولی آخرین خبرها از سراسر کشور و حوزه تهران حکایت از آن دارد که اصولگرایی ـ تاکید می شود که اصولگرایی با تعریف حکیمانه و جامع رهبری ـ پیروز این میدان است.
و بالاخره، بی آن که قصد جسارت به خواهران و برادران حاضر و فعال در جبهه اصلاحات در میان باشد و یا خدای نخواسته درپی تخویف آنان باشیم باید به یک حقیقت روشن و خالی از ابهام اشاره کرد. با این توضیح که؛ هرچند مدعیان اصلاحات هنوز تعریف مشخصی از اصلاحات مورد نظر خود ارائه نکرده اند و هریک در تعریف اصلاحات، ساز جداگانه ای می نوازند ولی چنانچه تعریف ناقص و نامفهوم آنان نیز پذیرفته شود باید گفت که اصلاح طلبان می توانند رقیب اصولگرایان باشند ولی اصلاح طلبی هرگز رقیب اصولگرایی نیست و اصولگرایی به روایت رهبری ـ که خود کلید بازگشت آن را زده و با تدبیر و حکمت مدیریت کرده اند ـ در بستری قرار دارد که اصلاحات به معنی واقعی ـ و نه مفهوم ناقص و رایج آن ـ تنها در این بستر قابل تعریف است نه آن که مقوله ای جداگانه در نقطه مقابل اصولگرایی باشد و البته اگر دوستان مدعی اصلاحات به این واقعیت توجه نمی کنند و گاه در تعریف اصلاحات، بیرون از دایره آموزه های اسلام و انقلاب گام برمی دارند، گناه اصولگرایی چیست؟ این دوستان قبل از هر چیز باید دیدگاه خویش را اصلاح کنند تا از قافله اصولگرایی که به گفتمان فراگیر در کشور تبدیل شده و با شتاب پیش می رود باز نمانند که این گفتمان و این راه غیرقابل بازگشت است.

بازگشت تعادل
روزنامه کارگزاران با عنوان: پیام نو نوشته است:
معمول است که پس از هر انتخابات در ایران پرسیده می شود که پیام انتخابات چه بود؟ در مورد انتخابات خبرگان می توان به این پرسش پاسخ داد، اما در مورد انتخابات شوراها هنوز باید صبر کرد تا دست کم نتایج اولیه آن اعلام شود. در انتخابات خبرگان دو تحول رخ داد؛ اول اینکه آیت الله هاشمی رفسنجانی که از ماه ها پیش از انتخابات ریاست جمهوری گذشته تا هفته پیش زیر تیغ تخریب نیروهای افراطی قرار داشت، رای اول مردم تهران را به خود اختصاص داد. این رای نشان داد که مردم ایران از تحولات ماه های اخیر عبرت گرفته و به این نتیجه رسیده اند که برای بازگشت تعادل به فضای سیاسی ایران، لاجرم می بایست از چهره های میانه رو حمایت کنند.
پیام دوم انتخابات خبرگان این بود که سطح همپوشانی مصالح سیاسی اصلاح طلبان و نیروهای اصیل حوزه های علمیه و محافل مذهبی ریشه دار بیشتر شده و آنان را به اتخاذ موضع واحد در برابر افراطیونی که دین را دستاویز دنیا کرده اند، واداشته است. ترکیب نمایندگان صدر فهرست برگزیدگان تهران این درایت مشترک اصلاح طلبان، جامعه مدرسین و جامعه روحانیت مبارز و نیروهای اجتماعی حامی آنان را به وضوح نشان می دهد. در واقع آنچه در انتخابات خبرگان ـ با همه محدودیت های تکنیکی آن ـ رقم خورد، صفحه ای دیگر از کتابی است که برگ نخست آن سال گذشته حد فاصل دورهای اول و دوم انتخابات ریاست جمهوری ورق خورد. در آن یک هفته که به جنبش شش روزه مشهور شد، همین نیروها کوشیدندهاشمی رفسنجانی را بر مسند ریاست جمهوری بنشانند تا جامعه در مسیر اعتدال قرار گیرد.
آن کوشش به نتیجه دلخواه نینجامید، اما هسته اولیه جنبش اعتدال را شکل داد و آنچه این روزها در سپهر سیاسی ایران نمایان شده با رقه های آن امید مشترک است که می توان آن را پیام نو انتخابات ۲۴ آذر ٨۵ دانست. اگر آن گونه که برآوردهای اولیه نشان می دهد، ترکیب شورای شهر تهران هم سه ضلعی شود و دو جناح اصولگرا و اصلاح طلبان در آن حضور داشته باشند، می توان امیدوار بود که جنبش اعتدال، یک گام دیگر به جلو بردارد.
ویژگی انتخابات اخیر بر پایه ائتلاف ها و اختلاف ها بسته شد ـ یافتن اراده مردمی در جهت تحقق مشارکت عمومی ـ انتخابات صحت گفتمان سیاسی اصلاح طلبان را تایید کرد ـ حضور بالای مردم ثمره یک نقد درون گفتمانی تمام عیار بود ـ آرای خاموش این دوره به صحنه آمدند ـ مردم به همسویی نهاد شوراها و شهرداران رأی دادند ـ قدرت نسبت معکوس با شنوایی دارد ـ اصلاح طلبان می توانند رقیب اصولگرایان باشند ـ می بایست

از چهره های میانه رو حمایت کنند…
روزنامه اعتماد روز شنبه در خبر اول خود با عنوان: ائتلاف نمادین دو رئیس جمهور پیشین چنین نوشت:
به قول سیاسیون هر انتخاباتی در ایران برگزار می شود ویژگی خاص خود را دارد که آن را با سایر انتخابات متمایز می کند. اگر در انتخابات ریاست جمهوری هفتم و هشتم رأی به اصلاحات حرف اول را می زد و در انتخابات مجلس هفتم میزان مشارکت مردمی ویژگی اصلی آن بود و البته انتخابات ریاست جمهوری نهم به تعبیری به دعوای فقر و غنا و به تعبیر دیگر به جنگ رادیکالیسم و میانه روی مبدل شد، اما ویژگی انتخابات شوراها و خبرگان که روز گذشته برگزار شد بر پایه ائتلاف ها و اختلاف ها بسته شد. در واقع این انتخابات به عرصه یی برای پختگی احزاب و گروه های سیاسی دو جناح اصلی کشور تبدیل شد. در یکسو اصلاح طلبان بودند که به ائتلاف صددرصدی رسیدند و در سوی دیگر اصولگرایان بودند که رسماً به سه تکه تقسیم شدند و نتوانستند به ائتلاف برسند. روز گذشته هاشمی رفسنجانی و سیدمحمد خاتمی دو رئیس جمهور سابق به صورت همزمان در حسینیه جماران حاضر شدند و رأی خود را به صندوق رأی ریختند و لحظاتی بعد هم نوه امام خمینی(ره) در همان حسینیه رأی داد. قرار گرفتن هاشمی و خاتمی کنار یکدیگر آن هم در مکانی که محل دیدارهای مردمی رهبر فقید انقلاب بود معنای خاص خود را داشت. شاید اگر مهدی کروبی دیگر شخصیت اصلی اصلاح طلب هم در کنار این دو قرار می گرفت مثلث نمادین اصلاح طلبان تکمیل می شد اما به هر حال نفس حضور این دو کنار یکدیگر پیام خاص خود را داشت. پیامی فارغ از اینکه در انتخابات روز گذشته چه نتیجه یی را عاید اصلاح طلبان کند، رساننده این مطلب است که میانه روها و اصلاح طلبان داخل در نظام جمهوری اسلامی موقعیت کنونی را دریافته اند و بهترین راهکار را هم در کنار یکدیگر بودن می دانند. آنچه بر اهمیت این رای مشترک افزود، سخنان خاتمی در مذمت مخالفان جمهوریت نظام بود. کما اینکه خاتمی طی روزها و ماه های اخیر از محافظه کاری الزامی دوران ریاست جمهوری اش فاصله گرفته و با صراحت لهجه بیشتری به دفاع از مبانی دموکراسی و جمهوریت می پردازد. از همین رو است می بینیم خاتمی به فاصله چند ماه از سیاست های افراطی اتخاذ شده در عرصه خارجی ابراز نگرانی می کند، در اجتماع جوانان اصلاح طلب به پوپولیسم حمله می کند و در روز رای گیری یعنی نماد جمهوریت نظام هم به منکرین جمهوریت منتقد می شود و مشکلاتی را که آنان فراروی نظام خلق کرده اند فقط یک مشکل مقطعی می داند. خاتمی درحالی که لبخندهای خاص خود را به چهره داشت رای خود را به صندوق انداخت و سپس به خبرنگاران گفت؛ برگزاری انتخابات سالم آن هم توسط ملت از مهمترین برکات این نظام بعد از پیروزی انقلاب اسلامی است.
وی اظهار داشت؛ امروز خوشبختانه بعد از به پایان رسیدن سلطه بیگانگان بر کشورمان این زمینه آماده شده تا ملت ایران استقلال خود را با حضور در پای صندوق های رای انتخاب کنند و حکومت ملی بر سر کار آید که امروز شاهد این حکومت منطبق با نظام اسلامی هستیم. وی افزود؛ ملت ایران در انتخابات نقش بسیار اساسی را دارند به طوری که حضور پرشور ملت در پای صندوق های رای در اصل نشان از آزادی و آرمان های اصیل انقلاب است.
رئیس جمهور سابق کشورمان تصریح کرد؛ برگزاری انتخابات سالم و تصمیم گیری مردم اصل تاثیرگذاری را در نظام ما دارد که برگزاری انتخابات شوراها آن هم بعد از سال ها نمونه بارز آن است…
…هاشمی رفسنجانی پس از رای دادن در گفت وگو با خبرنگاران ابراز امیدواری کرد که این انتخابات پرشور برگزار شود، چرا که حضور گسترده مردم در انتخابات نقطه قوتی برای نظام و مایه دلسردی کسانی است که فکر می کنند بین نظام و مردم فاصله افتاده است. هاشمی رفسنجانی در پاسخ به پرسش خبرنگاری درباره اینکه برنده و بازنده این انتخابات چه کسانی خواهند بود، گفت؛ اگر انتخابات خوب برگزار شود همه برنده هستیم. اگر خوب برگزار نشود همه بازنده خواهیم بود، اینکه چه کسی انتخاب می شود فرقی ندارد، تمام افرادی که تایید شده اند نظام را قبول دارند و نظام هم آنها را قبول دارد.
مهم شرکت پرشور و گسترده مردم است که امیدوارم چنین شود. همچنین نوه حضرت امام خمینی(ره) با حضور در حسینیه جماران آرای خود را برای انتخابات های شورای شهر، خبرگان و میاندوره یی مجلس شورای اسلامی به صندوق انداخت. به گزارش ایسنا حجت الاسلام والمسلمین سیدحسن خمینی با تاکید بر حضور گسترده مردم در این انتخابات گفت؛ برنده اصلی انتخابات مردم هستند و امیدوارم برکات آن هم شامل مردم شود.

نقد درون گفتمانی بود
روزنامه سیاست روز نیز با عنوان تحلیل انتخاباتی مردم از قول عماد افروغ نماینده مردم تهران چنین درج کرده است:
رییس کمیسیون فرهنگی مجلس هفتم گفت: مردم با حضور بالای خود در انتخابات نشان دادند به این درک رسیده اند که اگر با مشارکت خود از حقوق سیاسی خود حفاظت نکنند، هیچ ضمانتی نیست که دولتمردان از حقوق مدنی آنها حراست کنند.
عماد افروغ در گفت وگو با ایلنا، گفت: حضور چشمگیر مردم در پای صندوق های رای یک حضور ستودنی است که میزان مقبولیت و رضایت مردم را از نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران نشان می دهد و قدرت چانه زنی مسوولان را در عرصه های داخلی و بین المللی افزایش می دهد. وی ادامه داد: حضور بالای مردم در انتخابات روز جمعه ثمره یک نقد درون گفتمانی تمام عیار بود.
نماینده تهران اضافه کرد: وقتی یک نظام خود را از درون نقد کند و سیاست ها و عملکردها را با معیارها و ملاک های مطلوب که همانا ملاک های به دست آمده از انقلاب اسلامی و نیازهای جامع شهروندی مردم است، بسنجد، خود به خود ضریب مقبولیت نظام ارتقا پیدا می کند وافراد با شوق بیشتری در صحنه حضور می یابند. افروغ ادامه داد: البته دلایل عدیده ای برای مشارکت بالای مردم وجود دارد ولی آنچه روز جمعه شاهد آن بودیم، این بود که مردم از حق سیاسی خودشان استفاده کردند تا به این وسیله حقوق مدنی آنها حفظ شود.
رییس کمیسیون فرهنگی مجلس هفتم ادامه داد: اگر مردم بخواهند حقوق مدنی و شناخته شده قانونی آنها توسط دولتمردان حفظ شود، مهمترین راه این است که آنها از حق سیاسی خود دفاع کنند و حق سیاسی هم به حق رای و مشارکت سیاسی آنها برمی گردد.
افروغ افزود: اگر مردم از حق سیاسی خود استفاده نکرده و با حضورشان از این حق محافظت نکنند، هیچ ضمانتی برای حفاظت حقوق مدنی و قانونی آنها نیست.
وی افزود: به اعتقاد بنده به هرحال یک آگاهی بخشی هایی برای این حضور صورت گرفت که نباید از نقش نخبگان در آن غفلت کرد، هرچند ممکن است همین نخبگان در برخی جاها پیش بینی های غلطی هم بکنند اما نباید از نقش آنها حداقل در آگاهی بخشی به جامعه غافل شد. رییس کمیته فرهنگی مجلس هفتم افزود: مردم ما متوجه شده اند که برای حفاظت از حقوق مدنی خود باید از حق سیاسی شان استفاده کنند.
افروغ افزود: اگر مردم در حفاظت و مراقبت ازحقوق سیاسی خود مشارکت نداشته باشند، هیچ ضمانتی نیست که دولتمردان از حقوق مدنی آنها حراست کنند واین خود به رشد سیاسی در جامعه برمی گردد که ان شاءالله تداوم نیز داشته باشد و به عنوان یک تجربه عقلانی سیاسی به انتخابات بعدی و نسل های بعدی منتقل شود.

منبع: روزنامه ی اطلاعات بین المللی