• دکتر«سوامیناتان»مدیرکل شورای تحقیقات پزشکی هند می گوید: اینکه زنان مجبور هستند به خاطر کسب درآمد این کار را انجام دهند واقعا غم انگیز است. به نظرم اگر این زنان می توانستند زندگی حداقل و مناسبی داشته باشند حاضر نبودند از یک چنین راهی پول دربیاورند. پولی که کلینیک ها از زوج ها می گیرند خیلی بیشتر از مبلغی است که به زنان می دهند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲۶ فروردين ۱٣۹۵ -  ۱۴ آوريل ۲۰۱۶

  در هند رحم جایگزین تبدیل به یک کسب و کار بین المللی شده است؛ هزینه ‏های پایین درمانی، این کشور را به بهترین مقصد زوج‏ های بدون فرزندی تبدیل کرده است که به دنبال صنعت رحم جایگزین هستند.
به گزارش فرادید، هند از جمله معدود کشورهایی است که در آن روش تجاری این خدمات، یعنی پرداخت پول به زنی در ازای رشد نوزاد خانواده دیگری در رحمش، آزاد است و به همین دلیل به یکی از مراکز اصلی این کار در جهان بدل شده و هزاران زوج خارجی به امید بچه‌دار شدن به این کشور سرازیر شدند.
در کلینیک “آکانکشا” تا کنون با روش رحم جانشین بیش از ۵۰۰ کودک متولد شده که عمدتا توسط زوج های خارجی سفارش داده شده است. اکثر زنانی که در کلینیک های باروری مخصوص اجاره رحم در شهر “اناند” هستند٬ این کار را برای زوج های خارجی انجام می دهند. از سوی دیگر دولت اما به دنبال ممنوعیت این کار برای زوج های خارجی است.

آکانکیشا درمانگاه، تخصصی در لقاح آزمایشگاهی، رحم جایگزین محسوب می شود که در این کلینیک، زنان جوان باید به دور از خانواده های خود در دوران بارداری در قرنطینه باشند در عوض به آنها چهارصد هزار روپیه (۵۰۰۰ یورو) پرداخت می شود.

“نیلیما”، مادری ۳۰ ساله، پس از اینکه خانواده همسرش برای ازدواج دخترشان وامی ۳۰۰۰۰۰ روپیه ‏ای(۵۴۵۰ دلار) گرفتند، تصمیم گرفت رحم خود را اجاره دهد. همسرش، که مأموری امنیتی است، به این نتیجه رسید که با حقوق ناچیز خود قادر به بازپرداخت وام نیست.

این محل اقامت و درمانگاه در مجموع میزبان شصت رحم جایگزین است و “مشتری”ها که عمدتا خارجی هستند حدود بیست هزار یورو برای داشتن یک کودک می پردازند، که پنج برابر کمتر از نرخ آن در ایالات متحده است.

گرچه هیچ آمار رسمی منتشر نمی شوند، اما در یک مطالعه سازمان ملل متحد تخمین زده شده که صنعت باروری در هند هم ‏اکنون تجارتی ۲،۳ میلیارد دلاری است. این کشور هم ‏اکنون نزدیک به ۱۰۰۰ مرکز رحم جایگزین را در خود جای داده است.

در حالیکه ایده اجاره دادن رحم به زنی دیگر برای بسیاری از مردم هند غیرقابل قبول است، اما زمانه در حال تغییر است و زنان بیشتری، هم مجرد و هم متأهل، تمایل دارند مادر میانجی باشند.

استرالیا و بریتانیا مطالبین عمده مادران میانجی هستند. طبق پژوهش مرکز رحم جایگزین استرالیا در سال ۲۰۱۲، در هند ۲۰۰ تولد اینچنینی برای زوج‏ های استرالیایی انجام گرفته است، این میزان در سال ۲۰۱۱، ۱۷۹ تولد و در سال ۲۰۱۰، ۸۶ تولد بوده است.

کمک به خانواده یکی از عوامل اصلی انجام این کار است. آنجو، ۱۷ ساله، به تصمیم مادرش برای اجاره دادن رحم خود افتخار می ‏کند. آنجو، در نتیجه این کار مادرش، اکنون می‏ تواند به تحصیلاتش ادامه دهد.

زنان معمولاً رحم خود را در ازای ۱۶۰۰۰ تا ۳۲۰۰۰ دلار اجاره می ‏دهند. این رقمی شاهانه برای افراد فقیر است.


برای این زنان جوان که از خانواده های محروم هستند این چند ماه یک فرصت مغتنم است برای استراحت تماشای تلویزیون و نظارت پزشکی دکتر پاتل، مدیر بالینی این مرکزمی گوید: “با پول این کار، این زنان می تواند یک خانه بخرند، به آموزش فرزندان بپردازند و حتی یک کسب و کار کوچک برای خود فراهم کنند.

بنابر این گزارش هزاران زوج خارجی هر سال برای استفاده از روش بارداری جانشینی (اجاره رحم) به هند می روند و طبق تخمین‌های دولت هند هر سال ۵۰۰۰ نوزاد به این شیوه در هند متولد می‌شوند.

اما دولت هند معتقد است که زنان فقیر و بی سواد مورد استثمار قرار می‌گیرند. دولت هند می خواهد این کار را متوقف کند. اما در پایتخت “رحم اجاره‌ای”هند صدها زن این کار را کرده اند و می کنند.

هند در زمینه بارداری جانشینی قوانین مدونی ندارد. تاکنون این رشته از خدمات پزشکی با تبعیت از دستورالعمل های شورای تحقیقات پزشکی هند عمل کرده است.

طبق این مقررات زنی که فرزند خود را نداشته باشد نمی تواند این کار را بکند و هر زن داوطلب فقط یک بار اجازه این کار را دارد. پیشنویس قانونی با عنوان «قانون باروری با کمک فناوری» آماده شده ولی پارلمان هند هنوز آن را تصویب نکرده است.

دولت هند تلاش دارد قانونی را تصویب کند که بر اساس آن ارائه خدمات بچه‌دار شدن از طریق رحم اجاره‌ای یا جایگزین به زوج‌های خارجی ممنوع و به تمام کلینیک‌های باروری اعلام می شود که از این پس دیگر مشتریان خارجی را نپذیرند.

از سوی دیگر دکتر “ناینا پاتل”، مدیر کلینیک باروری “آکانکشا” در شهر اناند می‌گوید: از زنانی که رحم خود را اجاره می دهند به خوبی نگهداری و مراقبت می شود.

دکتر “سومیا سوامیناتان” مدیرکل شورای تحقیقات پزشکی هند می گوید: اینکه زنان مجبور هستند به خاطر کسب درآمد این کار را انجام دهند واقعا غم انگیز است. به نظرم اگر این زنان می توانستند زندگی حداقل و مناسبی داشته باشند حاضر نبودند از یک چنین راهی پول دربیاورند. پولی که کلینیک ها از زوج ها می گیرند خیلی بیشتر از مبلغی است که زنان می دهند.

“رخا پاتل” انگلیسی، یکی از زنانی که از همین طریق صاحب بچه شده است طومار آنلاینی را علیه ممنوعیت این کار برای اتباع خارجی راه انداخته است.

به نوشته سایت پول و تجارت، تبلیغات جدیدی با این عنوان در سطح شهر تهران به چشم می خورد که «قابل توجه خانم‌های زیر ۳۳ سال، آیا درپی کسب درآمد هستید؟ با اهدای تخمک به خانم‌هایی که بچه دار نمی‌شوند، یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان دریافت کنید و یا با اجاره‌دادن رحم خود به ایشان مبلغ ۱۸ میلیون و ماهانه ۳۵۰ هزار تومان دریافت کنید.»