اطلاعیه کانون نویسندگان ایران "در تبعید" درباره ی درگذشت محمد ربوبی



اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۹ ارديبهشت ۱٣۹۵ -  ۲٨ آوريل ۲۰۱۶


هم میهنان گرامی!
ناباورانه و اندوهگین خبر درگذشتِ مترجم و نویسنده‍ی گرانمایه، محمد ربوبی عضو کانون نویسندگان ایران در تبعید را به اطلاع می رسانیم .
ده ها ترجمه ارزشمند از مقاله های معتبر در حوزه ادبیات داستانی جهان، آزادی اندیشه و بیان وقلم، مسائل اجتماعی و فرهنگی و تجربه نویسندگان جهان در رویاروئی با حکومت‌های خودکامه بر توانائی و احساس مسئولیت محمد ربوبی صحه می گذارند . وی بسیاری از این ترجمه ها را در جُنگ "نوشتار" گرد آورده است. نخستین شماره نوشتار در سال ۱۹۹٨ انتشاریافت، جنُگی که رایگان در اختیار علاقمندان قرار می‌گرفت و نهمین شماره آن چند ماه پیش انتشار یافت. ربوبی چندین کتاب رمان ازجمله "پریرا گواهی می دهد" اثر آنتونیو تابوکی را نیز به فارسی ترجمه کرد. وی پیش از انقلاب بهمن ۱٣۵۷ مترجم آثار برخی از رهبران و نظریه پردازان جنبش چپ جهانی ازجمله هوشی مین، جیاپ وچه گوارا بود. این آثار که تعداد آنها به بیش از بیست جلد کتاب می رسد، در آستانه انقلاب به شکل جلد سفید انتشار یافتند. ربوبی انتشارات کوچکی نیز به نام " ترجمه و نشر پارت" و سایتی به نام " نوشتار" دائرکرده بود.
محمد ربوبی از فعالین کانون نویسندگان ایران "در تبعید" بود و در راه تحقق آزادی اندیشه و بیان و قلم ، علیه سانسور و حکومت اسلامی سانسورگر پیگیر و جانانه تلاش و مبارزه می کرد. وی چندین سال دبیر انجمن قلم ایران در تبعید بود و به نمایندگی این انجمن در جلسه های انجمن جهانی قلم شرکت می کرد. ربوبی در تصمیات انجمن جهانی قلم در محکوم کردن ایران به دلیل نقض آزادی اندیشه، بیان، قلم و سرکوب نویسندگان و هنرمندان نقش داشت. ربوبی سال ها به عنوان نماینده برگزیده خارجی های ساکن ماینس در شورای شهر ماینس عضو بود.
ربوبی زاده مشهد بود. پزشکی خواند اما عاشق فلسفه و ادبیات باقی ماند. محمد ربوبی همراه با همسر آلمانی و پسرش در شهر "ماینس"در آلمان زندگی می‌کرد. او که ۸۰ سال داشت، هنگام جراحی قلب دچار حمله قلبی شد و جهان را واگذاشت.
کانون نویسندگان ایران " درتبعید" درگذشت عضو گرانقدرخود، محمد ربوبی را به مردم ایران، به اهل قلم و به خانواده و دوستان وی تسلیت می گوید.

هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران "در تبعید"
۲۷ آوریل سال ۲۰۱۶ / ٨ اردیبهشت سال ۱٣۹۵