• چه خوش دارم ببینم
ای عزیز بی پروا
بر جسم زیبای تو
تبلور پوست را ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ٣۱ ارديبهشت ۱٣۹۵ -  ۲۰ می ۲۰۱۶

 Charles Baudelaire (1821-1867)

Le Serpent qui danse
به رقص اندر چو مار
(شارل بودلر (۱۸۶۷ـ۱۸۲۱

چه خوش دارم ببینم
ای عزیز بی پروا
بر جسم زیبای تو
تبلور پوست را
بسان خرقه ای لرزان

بر روی گیسوان شبقت
ورایحه تند آن
آواره دریای معطر را
با امواج آبی و خرمائی آن

که بسان زورقی به دست باد سحر
بیدار میکند
روحم، این آلت خیال را
بهر آسمانی دگر

چشمانت، که آشکار نمی سازد هیچ
نه تلخی، نه لطافت را
دو گوهر سردند
که ترکیب شده در ان
آهن و طلا

و آنگاه که راه می روی
خرامان
زیبا چون رها
گوئی ماری است که می رقصد
به دور شاخه ای، بر بلندا

در زیر بار کاهلی ات
بسان نوزاد فیل
می تابد نرم و لطیف
سر و زلف کودکی ات

و قوس قزح جسمت
سِیر می کند کرانه را
لب به لب
چنان ناوی فاخر
وبه آب می زند باله هایش را

بسان سیلابی است،
دستخوش ترکیبات یخ رودهای ویرانگر، هیبتش
به گاهی که آب می اندازد دهانت
و بالا می آید
تا کناره ی دندانهایت

ایمان دارم که می نوشم،
شراب خمّار
تلخ است و فاتح
و ستاره باران میکند قلبم را
آسمانی زلال!

برای دریافت مختصری درباره شاعر، روجوع کنید به ادرس زیر
akhbar-rooz.com


Le serpent qui danse

Que j'aime voir, chère indolente,
            De ton corps si beau,
Comme une étoffe vacillante,
            Miroiter la peau !

Sur ta chevelure profonde
            Aux âcres parfums,
Mer odorante et vagabonde
            Aux flots bleus et bruns,

Comme un navire qui s'éveille
            Au vent du matin,
Mon âme rêveuse appareille
            Pour un ciel lointain.

Tes yeux où rien ne se révèle
            De doux ni d'amer,
Sont deux bijoux froids où se mêlent
            L’or avec le fer.

A te voir marcher en cadence,
            Belle d'abandon,
On dirait un serpent qui danse
            Au bout d'un bâton.

Sous le fardeau de ta paresse
            Ta tête d'enfant
Se balance avec la mollesse
            D’un jeune éléphant,

Et ton corps se penche et s'allonge
            Comme un fin vaisseau
Qui roule bord sur bord et plonge
            Ses vergues dans l'eau.

Comme un flot grossi par la fonte
            Des glaciers grondants,
Quand l'eau de ta bouche remonte
            Au bord de tes dents,

Je crois boire un vin de bohême,
            Amer et vainqueur,
Un ciel liquide qui parsème
            D’étoiles mon cœur !

   Charles Baudelaire, Les Fleurs du mal