اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۷ خرداد ۱٣۹۵ -  ۲۷ می ۲۰۱۶

همه ساله با فرا رسیدن ماه می، همه فوتبال دوستان انتظار آخرین و بزرگترین رقابت باشگاهی در اروپا را می کشند. جایی که تیمهای بزرگی به قهرمانی رسیده و بزرگانی هم ناکام بوده اند.
فینال لیگ قهرمانان اروپا که بسیاری از کارشناسان آن را جزء پنج فینال بزرگ جهان می دانند، قهرمان فصل را مشخص می کند و از روز بعد تیم پیروز میدان تا سال آینده به عنوان قهرمان اروپا شناخته می شود.

به گزارش مشرق، علاوه بر کسب افتخار، فتح این جام از نظر مسائل اقتصادی و مالی هم کمک بسیار بزرگی برای باشگاه های فوتبال است. همین انگیزه های ترکیبی سبب می شود تا حساسیت و البته جذابیت این رقابتها و به خصوص دیدار نهایی آن دو چندان شده و تیمها برای حضور در لیگ قهرمانان و فتح آن از هر نظر خود را مجهز و آماده کنند.

با توجه به نزدیک بودن فینال امسال لیگ قهرمانان اروپا (شنبه ٨ خرداد) میان رئال مادرید و اتلتیکو مادرید، سایت گل نگاهی به فینال دوره های قبلی این رقابتها داشته و ده فینال برتر در تاریخ بازی های لیگ قهرمانان اروپا را انتخاب کرده و وبسایت نود آن را منتشر کرده است. با خواندن این گزارش حس نوستالژیک عجیبی به شما دست خواهد داد.

۱۹۹۴؛ آث میلان ۴ – بارسلونا صفر
۳۹ مین فینال جام باشگاه های اروپا در حالی برگزار شد که میلان ایتالیا از همان ابتدای بازی حاکم مطلق زمین بود. ۷۰ هزار تماشاگر مشتاق در ورزشگاه آتن شاهد پیروزی و نمایش حیرت انگیز میلانی¬ها بودند. میلان در این بازی با گل های دانیل ماسارو (۲ گل)، ساویسویچ و دسایی، با ۴ گل بارسلونا را در هم کوبید.

۱۹۹۵؛ آژاکس یک – آث میلان صفر
میلان به عنوان نزدیک ترین تعقیب کننده رئال از نظر تعداد عناوین قهرمانی در اروپا، خیلی تلاش کرد تا با پیروزی و فتح این جام در دو سال متوالی، با رکورد رئال مادرید برابر شود. اما در دقیقه ۸۵ بازی، همه حاضران در ورزشگاه وین شگفت زده شدند. رایکارد پاس عمقی را ارسال کرد و پاتریک کلایورت ۱۹ ساله از این فرصت نهایت استفاده را برد و دروازه سباستیانو روسی سنگربان میلان را باز کرد. آژاکس با هدایت لوئیس فان خال قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد.

۱۹۹۷؛ بورسیا دورتموند ۳ – یوونتوس یک
دورتموند پس از پیروزی برابر یوونتوس به اولین و تنها جام قهرمانی باشگاه های اروپا دست یافت. این بازی که در کشور آلمان و شهر مونیخ برگزار می شد، با حساب ۳ بر یک به سود تیم آلمانی با هدایت اوتمار هیتسفلد به پایان رسید. دو گل کارل هاینز ریدله و یک گل چیپ زیبا از لارس ریکن کافی بود تا تیم زردپوش آلمان بر بام فوتبال اروپا بنشیند. تک گل دل پیرو برای یوونتوس هم بی فایده بود.

۱۹۹۹؛ منچستر یونایتد ۲ – بایرن مونیخ یک
پس از گل دقایق اولیه ماریو باسلر از روی یک ضربه آزاد، و حملات ادامه دار این تیم در نیمه دوم، به نظر می رسید که بایرن کار منچستر را یکسره کرده و قهرمانی این فصل را جشن خواهد گرفت. بایرن تا دقیقه ۹۱ هم قهرمان بود، اما اتفاقی افتاد که نه خود منچستری¬ها آن را باور داشتند و نه بایرنی¬ها. همه داستان را باید اینگونه شرح داد؛ دو ضربه کرنر، طی دو دقیقه، دو سانتر عالی از بکام، و دو گلی که مثل آوار روی سر هیتسفلد و شاگردانش خراب شد. ضربه کرنر اول را تدی شرینگهام گل کرد، و ضربه کرنر دوم را اوله گونار سولشیار. جالب اینکه هر دو گلزن شیاطین سرخ به عنوان بازیکن جانشین وارد زمین شده بودند.

۲۰۰۲؛ بایر لورکوزن یک – رئال مادرید ۲
لورکوزن برای نخستین بار به فینال این رقابتها رسیده بود، و باید مقابل تیمی به میدان می رفت که در این بازی به دنبال کسب نهمین عنوان قهرمانی جام باشگاه های اروپا بود. رائول گلزن باتجربه رئال در همان ده دقیقه اول تیمش را از لورکوزن پیش انداخت. شش دقیقه بعد، لوسیو مدافع برزیلی بایر لورکوزن این گل را پاسخ داد. و اما صحنه گل دوم رئال هیچگاه از ذهن فوتبال دوستان پاک نخواهد شد. درست همانگونه که زیدان برای زدن ضربه پای خود را در هوا می چرخاند، هواداران هم سر خود را برای دنبال کردن توپ می چرخاندند و انگار که ورزشگاه دور سر آنها می چرخد؛ بلی، همه از حیرت گل زیبایی که زیدان به لورکوزن زد سرگیجه گرفتند. واقعاً تصور زدن چنین گلی با آمادگی ذهنی بالا، بسیار دشوار است. سرانجام رئال با نتیجه ۲ بر یک به پیروزی رسید و نهمین قهرمانی خود در اروپا را جشن گرفت.

۲۰۰۵؛ آث میلان ۳ – لیورپول ۳
هیچ کس تصور نمی کرد با سه گلی که میلان در نیمه اول به لیورپول زد، در نهایت قهرمانی را به این تیم واگذار کند. مالدینی در همان دقیقه اول میلان را پیش انداخت، و در ادامه هرنان کرسپوی آرژانتینی دو گل دیگر زد و تیم ایتالیایی با ۳ گل برتری به رختکن رفت. اما شاگردان رافا بنیتس در نیمه دوم یکی از بزرگترین بازگشت های تاریخ فوتبال را رقم زدند. گل جرارد با ضربه سر در دقیقه ۵۴ آغازی بر آتش بازی لیورپول بود. دو دقیقه بعد ولادیمیر اسمیچر گل دوم را برای تیم انگلیسی زد، و ژابی آلونسو هم شادی این شب به یاد ماندنی را برای لیورپول و هوادارانش تکمیل کرد و با گلی که از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند، نتیجه را ۳-۳ کرد. در ضربات پنالتی، پیرلو و شوچنکو پنالتی های خود را هدر دادند تا میلان بازنده بزرگ فینال استانبول و لیورپول هم فاتح بزرگ این میدان باشد.

۲۰۰۹؛ بارسلونا ۲ – منچستر یونایتد صفر
بارسا در این سال سومین قهرمانی خود در تاریخ رقابتها را در شهر رم جشن گرفت. کاتالانها در این دیدار به مصاف قهرمان فصل قبل رفتند. گل اول بارسا روی همکاری مثلث آندرس اینیستا، لیونل مسی و ساموئل اتوئو به دست آمد. زننده این گل ساموئل اتوئو در دقیقه ۱۰ بازی بود. ارسال ژاوی و گل لیونل مسی در دقیقه ۷۰ مهر تأییدی بود بر پیروزی و قهرمانی بارسلونای اسپانیا. جدا از نتیجه بازی، این دیدار بسیار جذاب و تماشایی بود.

۲۰۱۱؛ بارسلونا ۳ – منچستر یونایتد یک
باز هم شاگردان فرگوسن رودر روی مردان پپ گواردیولا؛ دیداری انتقامی که این بار در ورزشگاه ویمبلی لندن برگزار می شد. اما گواردیولا برای این بازی هم خواب هایی دیده بود و قصد داشت چهارمین قهرمانی اروپا را هم برای کاتالانها به ارمغان بیاورد. بارسا همان داستان را برای منچستر پیاده کرد و به آنها درس فوتبال داد. تک گل وین رونی در برابر ۳ گل پدرو، مسی و داوید ویا بی اثر ماند و سرانجام بارسلونا باز هم سلطه چند ساله خود را به اروپا دیکته کرد.

۲۰۱۳؛ بایرن مونیخ ۲ – بورسیا دورتموند یک
فینال ۲۰۱۳ باز هم در ویمبلی لندن برگزار شد؛ در دیداری تمام آلمانی، بورسیا دورتموند با هدایت یورگن کلوپ به مصاف شاگردان یوپ هاینکس در بایرن رفتند. هاینکس در این فصل بسیار عالی کار کرد و پس از فتح دو جام داخلی، به دنبال تکمیل کلکسیون افتخارات خود در آخرین حضورش در میادین ورزشی بود. این نخستین باری بود که فینال بین دو تیم آلمانی برگزار می شد. تا دقیقه ۶۰ دروازه ها همچنان بسته بود تا اینکه ماریو مانژوکیچ قفل دروازه دورتموند را شکست و تیمش را پیش انداخت. اما هشت دقیقه بعد، گوندوغان بازی را برای دورتموند به تساوی کشید. سرانجام در دقیقه ۸۹، آرین روبن با فرار از خط دفاعی زردپوشان با وایدن فلر تک به تک شد و با ضربه ای بسیار آرام اما دقیق، سنگربان دورتموند را مغلوب ساخت و توپ را وارد دروازه کرد. این آخرین حضور هاینکس در میادین فوتبال بود و این مربی بزرگ با خلق حماسه ای ماندگار در بایرن، برای همیشه دنیای مربیگری را ترک کرد.

۲۰۱۴؛ رئال مادرید ۴ – آتلتیکو مادرید یک
بازی با گل دقیقه ۳۶ دیگو گودین در حال پیگیری بود و این نتیجه تا ثانیه های پایانی بازی حفظ شد. در این لحظه پرواز سرخیو راموس به سمت آسمان آغاز شد و زمانی که فرود آمد مأموریت خود را انجام داده بود. ضربه کرنر دقیقه ۹۳ بر روی سر راموس نشست و این مدافع اسپانیایی گل مساوی تیمش را به ثمر رساند تا بازی در وقت های اضافه دنبال شود. اما رئال در وقت های اضافی، انگار تیم دیگری شده بود و تازه ماشین گلزنی اش روشن شد. ۳ گل از گرت بیل، مارسلو و رونالدو، دهمین قهرمانی سفید پوشان مادریدی را به ارمغان آورد. بهترین خط دفاعی لیگ قهرمانان، در دو وقت اضافی، انگار بدون دروازه بان و مدافعین بازی می کند؛ شاگردان سیمئونه اصلاً نتوانستند در وقت های اضافی تمرکز خود را حفظ کرده و در نهایت ۳ گل دیگر دریافت کردند. و دهمین قهرمانی رئال مادرید در لیگ قهرمانان برای آنها چه زیبا و دراماتیک به دست آمد!!!