عنوان : سخنی با یک هموطن
۱) در اینکه زحمت کشان اخبار روز که گاهاً از طرف بعضی چپ خواهانِ خودگو وخود خند تحت فشارقرار می گیرند که فقط مدافع یک نظر شوند اما زحمت کشان سایت با نگرشی آزاد اندیشانه کار خود را به پیش می برند شکی نیست و برکسی پوشیده نیست! که گاهاً این سیاست زحمتکشان باعث می شود بعضی از آن چپ های خودگو وخودخند قهرکنان و پرخاشگرانه مسیر دیگری را بر می گزینند. ۲) باید گفت: در این اظهار نظرها گاهی یک فرد، دیگر یک فرد نیست بلکه تبدیل به نوع می شود و در نقد و نظر دهی از یک فرد به دارنده یک نوع تفکر می رود که دیگر در نظر دهی برخورد شخصی معنی پیدا نمی کند بلکه اقدام نظر دهنده؛ هشدار یا به چالش کشیدن یک تفکر می شود. ۳) همه ما هر اندیشه ای که می خواهیم داشته باشیم اما چون وابسته به یک سرزمین وکشور هستیم قطعاً همه در پی ایجاد ساختار سیاسی مناسب در میهن مان خواهیم بود که تمام آنانی که شهروند این کشور محسوب می شوند با آزادی و برخورداری از عدالت اجتماعی، زیست متناسب با استانداردهای متعارف داشته باشند. اما مشکلی که در این سرزمین داریم ؛وجودمسائلی است! که چه بخواهیم وچه نخواهیم ریشه دوانده اند . که می توان گفت عبور رادشوار می کنند و یرای عبوربی بازگشت قطعاً راهکارهای مناسب خاص خودش را می طلبند. اگر چه با قوه قهریه بتوان حذفی را انجام داد که ممکن است حذفِ ظواهری باشد اما بعداً چه تضمینی است آن قوه قهریه خودش به راحتی پایین بیاید! که در اینجا هوشیاری لازم برای عبور از ریشه دوانده ها که برای عبور از آنان ابزار خاص خودش مورد نیاز است، طلبیده می شود. ۴) از نظر ساختار سیاسی راهکار مناسبی که تجربه بشری نسان داد، دمکراسی است که این مسئله در ایران با بودن شاه و شیخ، این راهکار با مانع بزرگی روبرو بوده وهست. از شاه عبوری انجام شده که عبور از شیخ مطرح است اما عبور از شیخ که متاسفانه ریشه چندین قرنی دارد استفاده از ابزارهای مختلفی طلبیده می شود چه بسا نیاز باشد از همان شیخیت بر علیه خودش استفاده کرد. پرداختن به این مسئله شاید خسته کننده شود. وقتی صحبت از عبور می شود ؛ عبور بدون بازگشت را باید پی گرفت این همان هوشیاری است که از طرف تمام فعالین طلب می شود.۵) در نکته ای ،نشان از این است؛ که درپی این هستی که به نوعی، اطمینان بدهی که از طرف چپ کشتاری رخ نخواهد داد که بدین وسیله من نوعی را از ترس مرگ برهانی. بایدگفت:این نکته اصلی است که بسیارانی در پی این هستند به سایر فعالین بقبولانند؛ هیچ کس از قبل خود را تصمیم گیرنده برای دیگران و حاکم بر دیگران نپندارد و هر کس باید بپذیرد در ساختار بعدی ایران او فقط نماینده بخشی از جامعه ایران است اگر او را انتخاب کرده باشند که او با تناسب با شرایطش عمل باید بکند.۶) در این سرزمین آنانی که چه در مقام اپوزیسیون وچه در مقام حکومت کننده اگردر مظان اتهامهایی هستند برای درس آموزی و عبرت گرفتن نیاز به محاکمه شدن دارند و این عمل لازم وضروری است . اما در این محاکمه کنندگی موضوع اصلی اینست: ساختار مناسب محکمه گری باید ایجاد گردد و براساس آن ساختار محاکمه کردن انجام گیرد نه اینکه هرکس بگونه ای حق محاکمه کردن را بخود بدهد .چه بسا! آن محاکمه کننده و یا محاکمه کننده خواه، خود باید محاکمه گردد. همچون گذشته نظردهنده کوشا باشی!
۷۴٨۴۶ - تاریخ انتشار : ۲۵ خرداد ۱٣۹۵       

عنوان : آشکار گفتن- دغذغه آقای امیر ایرانی
نظری گذاشتم پای مقله " سخنی در چند....." و گویا طبق معمول به مذاق آقای امیر ایرانی خوش نیامده. هم من در پای برخی مقالات نظری میگذارم و هم ایشان ( البته بمراتب بسیار بیشتر) خواننده گان هم ار لابلای نظرهایمان متوجه شیوه کار و ساختار فکری و اندیشیدن هر دو را میتوانند بخوبی بخوانند. بنابراین احتیاجی نیست که جناب ایرانی "دالواپس" بشوند که مبادا ستون دین ترک بردارد. جناب ایرانی باور کنید که سایت اخبار روز در عمل و در مدت زمان طولانی ای نشان داده که اهل سانسور نیست مگر آنکه ادب نوشتاری رعایت نشود. بیائید بجای دلواپس شده و سوال برانگیز شدن مسائل، یکبار هم که شده از فرهنگ اسلامی در لفافه صحبت کردن دوری کنید و اشکار و عیان بنویسید که چه فکر میکنید و در پی دفاع چه کسان و نیروئی هستید. باور کنید نیروهای چپ و سایت های آنها در پی کشتار مخالفان آنظوریکه رژیم های شاه و شیخ خواهانند نیستند و به شما اجازه میدهند که نظراتتان را همانگونه هست بیان کنید
۷۴٨۱٣ - تاریخ انتشار : ۲٣ خرداد ۱٣۹۵       

عنوان : جاکشیت- دیوثیت؟!
با پیش کشیدن جاکشیتی، آیا می توان ؛ دیوثیت دوران مدیریت خاص خامنه ای را لاپوشانی کرد؟ بعضی اقدامات دلواپسانه، پرسش برانگیز است!.
۷۴۷٨۶ - تاریخ انتشار : ۲۲ خرداد ۱٣۹۵       

عنوان : دیوث
دیوث در اصل صفتیست داده شده به انسانهایی که برای شخصیت خود حرمتی قایل نیستند. حرمت را در لاتین اینتگریته می گویند. البته حرمتها مثل تعلق انسان به مثابه ی موجودی اجتماعی گوناگونند.حرمت شخصی، حرمت خانوادگی، حرمت طبقاتی، حرمت ملی....
خانم سیمین بهبهانی می گوید: زندگی به بندی وصل است به نام حرمت. اگر آن بند پاره شود، کار زندگی تمام است.
۷۴۷۴۷ - تاریخ انتشار : ۲۰ خرداد ۱٣۹۵       

عنوان : زمانی که حکومت دست "جا کش" ها میافتد، دیوث گفتن ابدا مسئله ای نیست
نیمدانم چند نفر کتاب/جزوه ای که اوائل سالهای ۵۰ نشر بیرونی پیدا کرده بود و تحقیقی بود در باره "شهر نو" را خوانده باشند یا بیاد داشته باشند؟ در این کتاب آمده بود که برخی از کوچه های این محله بنام افرادی که در زمان امام ضد امپریالیست، "ستون های انقلاب" نامیده شدند، نامگذاری شده چرا که صاحبان اصلی خانه آنها همان ستون های انقلاب اند. به عبارت آخوندی-اسلامی "جا کشان" آن محله همانا ستون های انقلاب بودند و بسیاری از "علما" و "اهل دین" با لباس مبدل برای "ارشاد" زنان سیه بخت مرتب به آن محله "ورود" میکردند. و اینکه "صیغه" همانا فاحشگی اسلامی است که هزینه "جاکشی" به آخوند میرسد و حرمین "معطر". و نمیدانم چند نفر از هم نسلی های من نوشته های علی اکبر اکبری (نمیدانم که نام واقعی بود یا مستعار) را خوانده اند در مورد ریشه های فحش و ناسزا های جنسی؟ ریشه ها جملگی از عربده کشان هیئت های عزادار حسینی در چاله میدان ( به ریاست طیب و رمضون یخی) و میدان تره بار سرچشمه (به ریاست ممد موش)، نازی آباد (به ریاست حجاریان و شرکا) و میدان قزوین (به ریاست ماشالله قصاب و دسته پیراهن سیاهان مستقر در کمیته انقلاب پشت سفارت آمریکا) و روانپریشان انجمن اسلامی دانشگاه علم و صنعت (زاد گاه سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی). اینها با یک مشت سرسپرده گان "شیطان بزرگ" و "دولت فخیمه" (بقول زنده یاد منوچهر محجوبی، "مثلث بیق"، "نهضت آزادی" و "جامعه روحانیون مبارز" به سرپرستی بهشتی، اردبیلی، رفسنجانی مطهری .ووو)
خوب واضح هست که برقراری حکومت عدل علی مترادف خواهد شد با حکومت "جاکش" ها و وقتی که اینان با آن فرهنگ لجن زارشان بقدرت برسند، گفتن "دیوث" ابدا مسئله ای نیست. این لغات تنها لغاتی هستند که راهیان نور میفهمند و بزبان میاورند و ملت مسخ شده هاج و واج مانده که چگونه میتوان "دم" آقا را ببیند تا به نان و نوایی برسد. شلاق زدن کارگران که ابدا مسئله نیست
۷۴۷۲۵ - تاریخ انتشار : ۲۰ خرداد ۱٣۹۵