از : آرمان شیرازی
عنوان : واقعیت پیاده و آرزو در پرواز
هم میهن گرامی, آقای روزبه:
بر پایه نوشتار شما, پرسش دو گزینه ای ماندن و یا خروج از اتحادیه اروپا که در همه پرسی انگلستان مطرح شد "چیزی جزمخدوش کردن صورت مسأله اصلی (یعنی عملکرد, نتایج و بحران ناشی از استیلای الیگارشی سیاسی و اقتصادی نهفته در پشت اتحادیه), نبود. "حق این بود که پرسیده می شد که با کدام نوع آرمانشهراروپائی موافقید: اروپای متعلق به سرمایه داران یا اروپای متعلق به شهروندانی که سرنوشت را بدست دارند؟"
سپس از "رویکردسومی" سخن بمیان می آورید که باید "با گفتن نه قاطع به هردو گزینه در برابرشراصلی و یکه تازی سرمایه داران" می ایستاد. جدا از ویژگی آرمان گونه این ارزیابی, که من نیز در آن با شما همراهم, آیا براستی فکر می کنید که این رویکرد از تشکل, تکامل و جنبندگی لازم برای انجام چنین نقشی برخوردار بود؟ آیا شهروندان امکان دگرگون سازی همه پرسی را در دست داشتند؟
۷۵۱۲۰ - تاریخ انتشار : ۱۲ تير ۱٣۹۵
|