• یوهان ماریو- زیمل، رمان نویس اتریشی در سال ۱۹۲۴ در خانواده ای یهودی تبار بدنیا آمد و در سال ۲۰۱۴ درگذشت. او یکی از پرخواننده ترین نویسندگان آلمانی زبان بعد از جنگ جهانی دوم یعنی بعد از سال ۱۹۴۵ میلادی و موفق ترین نویسنده کتابهای پرفروش اواخر قرن ۲۰ است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱٨ تير ۱٣۹۵ -  ٨ ژوئيه ۲۰۱۶

johanne mario - Simmel ( ۱۹۲۴ - ۲۰۱۴ )
Falsaf@web.de

یوهان ماریو- زیمل، رمان نویس اتریشی در سال ۱۹۲۴ در خانواده ای یهودی تبار بدنیا آمد و در سال ۲۰۱۴ درگذشت . او یکی از پرخوانده ترین نویسندگان آلمانی زبان بعد از جنگ جهانی دوم یعنی بعد از سال ۱۹۴۵ میلادی و موفق ترین نویسنده کتابهای پرفروش اواخر قرن ۲۰ است.
آثار زیمل با تیراژ ۷۰ میلیونی تاکنون به ۲۵ زبان خارجی ترجمه شده اند . تنها از کتاب " همیشه نباید غذا خاویار باشد " او، حدود ۲۰-۱۵ میلیون نسخه بفروش رسید . نمایشنامه " هم کلاسی " وی تاکنون ٣ بار بصورت فیلم درآمده. تقریبا تمام آثار زیمل مربوط به زمان حال و نیمه دوم قرن ۲۰ در اروپا است . او شکایت میکند که آلمان تنها کشوری است که در آنجا بین ادبیات اجتماعی و سرگرم کننده فرق گذاشته میشود .
رمان نویسی زیمل بر اساس تجربیات و سبک ژورنالیستی او است . وی با تکیه بر تحقیقات روزنامه نگاری و گرد آوری اسناد و مدارک میخواهد زندگی مدرن و پیچیده انسان را با جنبه های سیاسی و شخصی آن نشان دهد ، به این دلیل تمام آثارش پایه ای واقعگرایانه دارند .
از جمله موضوعات آثار زیمل - خارجی ستیزی در اروپا ، تعقیب و آزار یهودیان ، پدیده اعتیاد و الکل ، مشکلات فرهنگی جوامع چند ملیتی ، قاچاق اسلحه ، جنایتهای فاشیسم ، مسابقات تسلیحاتی و اتمی کشورها ، تحقیقات و دست کاریهای ژنتیک انسان ، نقشه و کوششهای جاسوسی ، توطئه های سیاسی ابرقدرتها ، و حمله های ویروسی کامپیوتری کارتل ها به همدیگر هستند .
زیمل از نظر سیاسی عضو حزب سوسیال دمکرات اتریش بود و از موضعی ضد کاپیتالیستی به مشکلات جهان فعلی میپردازد . اغلب آثار او پایان خوشی ندارند چون بقول او پایان سرمایه داری، فاجعه یا روز قیامت و صحرای محشر است .
زیمل غیر از رمانهای قطور در زمینه نمایشنامه نویسی ، فیلم نامه ، نوول ، داستان ، کتاب کودکان و تهیه گزارش نیز فعال بود . رمانهای او معمولا تحت تاثیر آثار توماس مان نوشته شده اند . او میگوید هر بار خلاصه ای ۱۲۰ صفحه ای از رمانهای ناکامل خودرا به وکیل خود برای کنترل میدهد تا پس از چاپ و نشر مورد شکایت سازمانهای دولتی و ارگانهای سرمایه داری قرار نگیرند .
در غالب کتابهای او طرز تهیه غذاهایی نیز توضیح داده میشود چون در نظر او برای مامورین ، توطئه چینان ، و جاسوسان کشورهای سرمایه داری ، غیر از اقامت در هتل های باشکوه و حضور زنان جوان ، غذا نیز از اهمیت خاصی برخوردار است .
زیمل خود اعتراف میکند که با پول ناشی از فروش رمانهایش بیش از نیمی از عمر خود را در هتل های گران ، زیبا و راحت گذرانده است . او اشاره میکند که محتوای هر نوشته ای مهمتر از زبان و سبک آن اثر است . در نظر زیمل آشنایی با هر زنی با یک دروغ آغاز میشود چون مرد باید در باره عشق پیشین خود گزارش بدهد . او خوشحال است که در پایان عمر او را نویسنده ای روشنگر با کیفیت کار آثار تولستوی ، بالزاک و داستایوسکی بشمار آوردند .
از جمله مشهورترین آثار یوهان ماریو - زیمل : اعتراف میکنم ، همیشه غذا نباید خاویار باشد ، هورا ما هنوز زنده ایم ، از خوشحالی خود تعجب میکنم ، خدا نگهدار عاشقان باشد ، عشق فقط یک واژه است ، میهن عزیز آرام باش !، همه انسانها برادرند ، آقای جیم بسوی رنگین کمان رفت ، موادی که رویاها از آن هستند ، جواب را فقط باد میداند ، هیچکس جزیره نیست ، لطفا گلها را بحال خود بگذارید ، آنها را در تاریکی نمی توان دید ، دلقک هایی که در پایان ما را به گریه انداختند ، در بهار آخرین چکاوک آواز خواند ، موقع خنده هم گریه میکنیم ، مردی که درخت بادام را تقاشی نمود ، عشق آخرین پل است ، دیدار در مه ، ۲۲ سانتیمتر لطافت ، داستانهایی از ٣۵ سال گذشته ، و غیره هستند .
او در زمینه ادبیات کودکان نیز آثاری مانند - اتوبوسی به بزرگی جهان ، مادرم نباید باخبر شود ، تا پایان تاریخ ، و سختگیری کمتر ممنوع است ، را منتشر کرد .زیمل پیرامون آینده غرب سرمایه داری اشاره میکند که بعد از شکست استالینیسم و عواقب پیشرفت علم و صنعت ، اکنون تحقیقات ژنتیک و جنگ های ویروسی کامپیوتری، آینده انسان گلوبال را تهدید می کنند.