از : حسین بیرانوند
عنوان : تسلیت
درود و ابتدا تسلیت برای این در گذشته .
خانواده ی بیرانوند چرا می خواهند برای خود تاریخ سازی کنند ، و واقعیت و غیر واقعت را در هم قاطی کنند ، واقعیت این است که این سران مبارزی که ایشان برای تاریخ سازی از آنها نام می برند از خوانین به نام و آن منطقه بودند و درگیری های این ایل هم با زصا شاه شاه به خاطر زمین و تصاحب زمین های آنان آغاز گشت ، این مطلب اخبار روز توسط یک لر آن هم از همان قوم نگاشته شده در سطر ، سطر پیام تسلیت نشان از قوم گرایی و تعصب گرایی قومی در آن پیدا است ، فرزندان نسل بعد این خوانین که به سوی تهیدستی و قشر خورده بورژوایی تهیدست گشیده می شدند ، طبیعتا آنان را به سوی مبارزه ، ابتدا برای منافعی که لگد هورده بود و بعد به سوی مبارزه از نوع جدیدتری راند ،گروه آرمان خلق که کتیرایی و خرم آبادی ها و اعطمی و ... جزی از آن بودند ، کم کم به، از حالت اصلی خارج و تبدیل به سازمانی با ساختار قوم گرایانه شد ، یعنی چه ؟ بنده که خودم از اعصای هسته های جوانان این سازمان بودم ، کم کم دریافتم ، که تقریبا تمام اعضا واصلی از میان همین قوم به علت قوم گرایی و ایجاد هژمونی در آن منطقه از میان اینان برزگزیده می شد ، و استسن کسانی را که توانی اندیشدن بالا داشتند به نوعی حذف می کردند ،که برای امنیت نمی خواهم نام آنها را ببرم ، برهی از آنها الان از موسیقی دانان ، و شاعران و نویسندگان و مترجمان معرف این ناحیه هستند ، از سازمان جوانان آن و مسول آن حجت تا فعالین اصلی زضا ( نام فامیل را نمی برم ) همهگی به یا از این قوم بودند یا گدر و مادرانشان نسبت فامیلی با قوم داشتند ، و تشکیلاتی که بر اساس قوم گرایی بنا شود / بر عکس آنجه سوسیالیسم است که انسان و همگی انسانها در مرکز هستند ، در تضاد با اندیشه های سوسیالیسم حرکت خواهد کرد ، شما حتا پیام تسلیت را نگاه کنید بند بند آن آغشته به قومیت ، و قوم گرایی است ، که فرهنگ فیودالی نویسنده آن حکایت دارد ، نه فرهنگ گارگری ! به هر حال در گذشت این انسان مانند سایرین انسان ها را تسلیت می گویم .
۷۵٣۶۷ - تاریخ انتشار : ۲ مرداد ۱٣۹۵
|