• مبارزه حزب دمکرات کردستان ایران ماهیتا‌ً مبارزه ایست برای همه ایران، برای برافراشته نگاه داشتن پرچمی که استبداد دهه هاست سعی در به زیر کشیدن آن دارد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۴ مرداد ۱٣۹۵ -  ۲۵ ژوئيه ۲۰۱۶

 دفتر سیاسی حزب دمکرات کردستان ایران نامه‌ای را خطاب به مردم و سازمان‌های سیاسی ایران منتشر نمود. حزب دموکرات در این نامه ضرورت های مشی جدید خود در دفاع مسلحانه در برابر حکومت را توضیح داده و به برخی انتقادها در این زمینه پاسخ گفته است.
به گزارش کردستان مدیا متن نامه به شرح زیر است:


مردم عزیز ایران،
دیر زمانی است که همه ما از استبدادی رنج می‌بریم که ریشه در بافت و ساختار جامعه‌مان دارد. استبدادی که نسل‌های زیادی از ما را قربانی خود ساخته و اکنون این جامعه را در بسیاری از زمینه‌ها و بر اساس معیارهای بین‌المللی در مسیری قهقرایی قرار داده است. امروز کارکرد اصلی نهادهای حاکم بر ایران در صدد هرچه بیشتر گسترش دادن نژاد پرستی و دیگر هراسی فرا روی نسل‌های آینده مان است. قوانین تبعیض آمیز ضد زن و ضد اقلیت‌ها، جامعه ما را در لبه پرتگاهی اخلاقی قرار داده است و حکومتی که این جامعه را به گروگان گرفته، تنها به تحکیم چنگال‌های استبداد خویش بر گرده این جامعه می‌اندیشد حتی اگر به قیمت به جای ماندن ویرانه ای از آن تمام شود.

استبداد اگرچه لبریز از تبعیض‌های بی‌پایان است اما در یک امر بر هیچ کس تبعیضی روا نمی‌دارد حتی بر کارگزاران آن، و آن هم ایجاد جامعه ای است به منظور به بردگی کشاندن انسان‌ها و غصب آزادی از آن. این اما بسی روشن است که هویت‌های مختلف در جامعه استبداد زده ای مانند جامعه ایران می‌توانند مبنای تبعیض‌های مضاعف قرار گیرند. به عنوان مثال هویت جنسی در ایران منشا ستم مضاعف و سرکوب بیشتر است.

پر واضح است که زنان تنها و تنها به خاطر هویت جنسی خود رنج بیشتری بر دوش می‌کشند و کمتر از مردان در فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی دخالت داده می‌شوند چرا که قربانیان ساخت قدرت مردسالارانه در این جامعه استبداد زده هستند. بر کسی پوشیده نیست که امروزه وضعیت اسفناک بلوچستان ایران، فقر روز افزون اهواز، در محاق قرار دادن فرهنگ غنی ترکمن‌ها و آسیمیالسیون نهادینه شده و سیستماتیک ترک‌ها در ایران در راستای حذف هویت، زبان و فرهنگی است که با آن متولد شده‌اند در میان آن زندگی می‌کنند و، به واسطه آن تعریف می‌شوند و بنا بر آن فکر می‌کنند.

اگر من به عنوان یک ایرانی از نبود آزادی بیان رنج برده‌ام، به عنوان یک کرد نیز از سلب سیستماتیک حق تحصیل به زبان مادری خود در عذابم. اگر به عنوان یک ایرانی دارای اقتصادی فاسد و زیر سلطه سپاه هستم، به عنوان یک کرد نیز با ویرانه ای به نام اقتصاد در استان‌های محل زندگی خود روبرو هستم. اگر به عنوان یک ایرانی نمی‌توانم در چارچوب آزادی‌های فردی خود رفتار اجتماعی را آنگونه که می‌خواهم تنظیم نمایم، به عنوان یک کرد نیز ناچار هستم که وجود فرهنگی و جمعی خود را همیشه در زیر تیغی امنیتی ببینم. اگر به عنوان یک ایرانی باید تاوان نتیجه تصمیم‌های نسنجیده یک هیئت حاکمه نامشروع را بر دوش بکشم، به عنوان یک کرد نیز کمترین نقشی در اداره زندگی و جامعه خود ندارم.

اگر به عنوان یک ایرانی آینده فردی خود را زیر سایه شوم استبداد تباه شده می‌انگارم به عنوان یک کرد نیز حق تعیین سرنوشت خود را به شیوه‌ای سیستماتیک ضایع شده می‌بینم.

بی‌شک اما این ستم‌های مضاعف نه تنها نتوانسته اند که جامعه کردستان ایران را بزانو در آورند و از هویت خود تهی کنند، بلکه عطش آزادی را در این مناطق بیشتر کرده‌اند. این جامعه همیشه و هرگاه پناهگاه آزادیخواهان ایرانی بوده و خواهد بود. کردستان در تاریخ معاصر ایران قلعه ای تسخیرناپذیر برای ایده والای آزادی بوده و هست. ما تعهد خود را به آزادی به عنوان نقشی تاریخی برای خود می‌انگاریم و در راستای آن آماده تقبل هرگونه هزینه‌ای هستیم. به همین دلیل است که مستبدان حاکم بر ایران همیشه جهت سرکوب این قلعه سعی در تخطئه مطالبات ملت کرد و جرم نگاری این مطالبات کرده اند.

بنا بر همین نقش تاریخی که ما بر دوش خود احساس می‌کنیم و بر اساس اعتقاد راسخی که به مفهوم آزادی به عنوان لازمه جوهر انسانی داریم، حزب دمکرات کردستان ایران همیشه و هرگاه در سازماندهی و اعتلا بخشیدن به جنبش آزادیخواهی ملت کرد نقشی بنیادین ایفا کرده است. بر همین اساس است که همیشه سعی کرده‌ایم که از هر ابزار و روش مشروعی در راستای نیل به این مهم استفاده نماییم. پس از سال‌ها که حزب دمکرات سعی داشته با توسل به فعالیت‌های مدنی حاکمیت را ناچار به تسلیم شدن در مقابل خواست جامعه نماید، اما با قبضه نمودن روز افزون قدرت در دستان دیکتاتور و خشونت آمیز شدن بیش از پیش پایه های نظام استبداد در ایران، و همچنین با باز گذاشته شدن دست سپاه به عنوان پاسداران جهل و فساد در غصب کردن همه عرصه های اقتصادی، سیاسی، دیپلماسی و اجتماعی برای همگان بیش از پیش روشن شده است که زمینه های ساختاری به منظور وادار نمودن حاکمیت به پاسخگو بودن در مقابل خواست‌های دمکراتیک مردم باید از اشکال گوناگون مبارزه، از جمله مبارزه قهر آمیز هم استفاده کرد.

به همین دلیل حزب دمکرات کردستان ایران وظیفه خود دانسته که با تمهید متد و تاکتیک‌های جدید به مردم و فعالین کمک نماید که خود را برای مقابله با دیکتاتوری بیش از پیش سازماندهی کنند. این متدهای جدید مستلزم حضور پیشمرگه های ما برای دفاع و به عنوان پشتوانه ای قوی برای مبارزات مردم و فعالین می‌باشند. بر همین اساس است که حزب دمکرات کردستان ایران حضور پیشمرگه های خود را در سطحی وسیع‌تر و در راستای یک تاکتیک دفاعی در بیشتر نقاط خاک کردستان ایران افزایش داده است. این اقدام حزب انرژی تازه ای به جنبش آزادیخواهی در کردستان بخشیده و خواهد بخشید، چراکه همگان به خوبی می‌بینید که چگونه این حرکت با هدف قرار دادن اقتدار دروغینی که حاکمیت سرکوبگر برای شهروندان ایران و مردم دنیا توهم‌سازی کرده است، پایه های استبداد در سراسر ایران را به لرزه در آورده است.
در همین راستاست که جمهوری اسلامی چون همیشه تنها به جای پاسخگویی به مطالبات دمکراتیک مردم، متوسل به اتهام و تهدید شده است. مسئولان این رژیم به جای مطرح کردن مسئله و تلاش برای حل مشکل، مانند همیشه در نهایت عصبیت و به دور از هرگونه منطقی، شروع به دروغ پراکنی و اتهام زنی کردند و سعی می‌نمایند جنبش آزادیخواهانه‌ی ملت کرد و مبارزه حزب دمکرات کردستان ایران را طرح بیگانگان و دشمنان ایران به حساب آورند و اصالت آنرا خدشه‌دار نمایند.

شیوه همیشگی جمهوری اسلامی خواست‌های دمکراتیک مردم را ناشی از دخالت دیگران می‌داند تا بدین وسیله از حل آنها سر باز بزند؛ چه آن زمان که روزنامه نگاران را همگی ایادی آمریکا معرفی می‌کند و چه آن وقت که مطالبات مردم را به اسم دخالت‌های کشورهای بیگانه مهر امنیتی زده و از حل آن طفره میرود. حزب دمکرات کردستان ایران مانند هر حزب مدرن امروزی مهم‌ترین منبع مالی خود را حق عضویت و کمک‌های مالی اعضا و هواداران قرار داده است، چنین روشی ناشی از اعتقاد راسخ حزب دمکرات بر دو اصل است حفظ استقلال در تصمیم‌سازی و اجرای آنها و، اعتقاد به پاسخگو بودن در برابر اعضا و هواداران ما می‌باشد.

لذا خطاب به آن دسته از هموطنانی که تحت القائات رژیم و یا به دلیل کمبود آشنایی با افکار و یا تاریخ هفتاد ساله مبارزات حزب دمکرات کردستان ایران، نگران نتایج این جنبش در کردستان و ایران هستند، و یا گروهی که لبه تیغ انتقادات‌شان بر این اصل استوار است که اینگونه جنبش‌ها می‌تواند فضا را بیش از پیش امنیتی کند، باید گفت که امنیتی نبودن فضا در نظامی سیاسی که مبتنی بر حذف تمام شیوه‌ها و مدل‌های مبارزات دمکراتیک است. تنها نشان دهنده آن است که ما در حال زندگی کردن در چارچوب یکی از مدل‌های تفکر و زیست تعریف شده از سوی حاکمیت هستیم؛ مدل‌هایی که به ما تحمیل شده اند تا در سایه آنها بتوانند استبداد خود را هرچه بیشتر به سایه شوم مسلط بر اذهان تبدیل نمایند. لذا طبیعی است که ارائه مدلی آلترناتیو و جایگزین، خواب آرام دیکتاتورها را پریشان می‌کند. اما پر واضح است که تنها با ارائه این آلترناتیو است که می‌توان استبداد دیرپای حاکم را به چالش کشید و هم باز پر واضح است که تفکر و زیست در چارچوب مدل‌های ارائه شده از سوی حاکمیت تنها به استقرار روز افزون استبداد کمک می‌کند.

در پایان باید این نکته را به عرض برسانیم که مبارزه حزب دمکرات کردستان ایران ماهیتا‌ً مبارزه ایست برای همه ایران، برای برافراشته نگاه داشتن پرچمی که استبداد دهه هاست سعی در به زیر کشیدن آن دارد.

این مبارزه و کمپین جدید حزب دمکرات که به عنوان "راسان" به معنی دوباره برخاستن شناخته شده است مبارزه ایست که می‌خواهد ایده آزادی را از زیر آوار از مدل‌های مختلف بزک شده استبداد نجات داده و دوباره به جامعه معرفی نماید. به همین جهت حزب ما برای ادامه مبارزات حق‌طلبانه خود از همه آزادیخواهان ایران انتظار دارد در این کارزار یار و حامی وی باشند و، در جهت گسترش آن بکوشند.

حزب دمکرات کردستان ایران
دفتر سیاسی

١٣٩٥/٥/٤ شمسی
٢٠١٦/٧/٢٥ میلادی