• علی رازینی رئیس فعلی شعبه ۴۱ دیوانعالی کشور و ریاست دستگاه قضائی نیروهای مسلح در دوران جنگ در گفتگو با خبرگزاری فارس با صراحت می گوید اعدام های سال ۶۷، به دستور خمینی بود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۹ مرداد ۱٣۹۵ -  ۹ اوت ۲۰۱۶

 علی رازینی رئیس شعبه ۴۱ دیوانعالی کشور و عضو مجلس خبرگان رهبری که به گفته خودش فعالیت خود را با صدور حکم اعدام مخالفان در بجنورد آغاز کرده است در گفتگو با خبرگزاری فارس می گوید در سال ۶۷ جمهوری اسلامی در موقعیتی بود که برای روشن شدن مسیر آینده آن رهبری چند تصمیم مهم از جمله تعیین تکلیف بازندانیان را می گرفت.
رازینی در باره اعدام های ۶۷ و حکم خمینی می گوید: تعدادی از منافقین در شرایطی بودند که جرایم جدیدی داشتند که امام(ره) دستور دادند اینها دوباره محاکمه شوند و یک جمعی مرکب از قاضی و دادستان آمدند و در یک برهه، همه را محاکمه کردند و حکم صادر شد.
عده ای که به گفته ی رازینی از خمینی دستور محاکمه دوباره زندانیان و پاکسازی زندان ها را گرفتند همان کسانی هستند که آیت اله منتظری در خاطرات خود به صراحت از آنان اسم برده و نوشته است: "اول محرم شد من آقای نیری که قاضی شرع اوین و آقای اشراقی که دادستان بود و آقای رئیسی معاون دادستان و آقای پورمحمدی که نماینده اطلاعات بود را خواستم و گفتم الان محرم است حداقل در محرم از اعدام‌ها دست نگه دارید، آقای نیری گفت: "ما تا الان هفتصد و پنجاه نفر را در تهران اعدام کرده ایم، دویست نفر را هم به عنوان سر موضع از بقیه جدا کرده ایم، کلک اینها را هم بکنیم بعد هر چه بفرمایید". نوار صوتی این نوشته هم حالا در رسانه ها و شبکه های اجتماعی منتشر شده است.

علی رازینی در مصاحبه با فارس اگرچه منکر مشارکت خود در محاکمات سال ۱۳۶۷ می‌شود، اما تصریح می کند که «هیات مرگ» همه زندان ها را با محاکمه های چند دقیقه ای پاکسازی کردند و تعداد کمی از زندانیان از این «محاکمه» ها جان سالم بدر بردند. رازینی می گوید: «کسانی که آن زمان در زندان بودند و جرائم جدیدی داشتند دوباره محاکمه شدند.»

رازینی در مصاحبه قبلی خود با همین خبرگزاری گفته بود که حکومت به هرحال تصمیم به حذف فیزیکی مخالفان خود گرفته بود. او با اشاره به حوادث بعد از پذیرش قطعنامه جنگ ایران و عراق گفته بود: «به خاطر شرایط خاصی که در آن زمان حاکم بود. برخی گرایش‌ها مانند مرحوم منتظری باعث آزادی منافقین از زندان قبل از سال ۶۷ شده بودند، دستگاه قضایی نظرش این نبود که اینها موجودات با ارزش هستند و باید حفظ شوند، لذا آنها را اعدام کرد. چون جرمشان سنگین بود و علاوه بر جرم‌های گذشته به ایران حمله کرده بودند. طبیعی است که اینها مستحق ارفاق نبودند و دستگاه قضایی هم معتقد بود که حکم اینها سریع‌تر اجرا شود. لذا هر کدام از این منافقین دست هر نهادی امانت بود تا بازجویی‌ها انجام شود و بعد از بازجویی تحویل دستگاه قضایی می‌شدند. »

رازینی در باره میزان اعتماد خمینی به قاطعیت وی در برخورد با مخالفان حکومت می گوید: در اواخر جنگ با دستور امام(ره) دادگاه­‌ رسیدگی به تخلفات ایجاد شد تا بدون تشریفات مرسوم، به تخلفات جنگی رسیدگی شود.

امام(ره) نیز مسئولیت ریاست سازمان قضایی نیروهای مسلح را به من سپرده بودند و ما در همان روزهای منجر به پذیرش قطعنامه، دادگاه­‌ها را در مناطق مرزی ایجاد کردیم و رفته بودیم تا به آنها سرکشی کنیم.

همزمان با تشکیل دادگاه رسیدگی به تخلفات جنگ، قطعنامه ۵۹٨ امضا شد و چون نظامی‌های بیگانه طبق قوانین دنیا در دادگاه نظامی محاکمه می‌شوند رسیدگی به وضعیت منافقین دستگیر شده در عملیات مرصاد هم به عهده این دادگاه بود.