اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲٣ مرداد ۱٣۹۵ -  ۱٣ اوت ۲۰۱۶

طی روزهای اخیر دولت روحانی که به او لقب "قهرمان اعدام" داده شده است به اعدام تعداد کثیر دیگری از زندانیان دست زده است.
روز سه شنبه ۱۹ مرداد ماه ۱٣۹۵ رسانه های رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی از اعدام چند زندانی در زندان ارومیه خبر دادند که در میان آن ها یکی از زندانیان سیاسی به نام محمد عبدالهی حضور داشت که از سال ٨۹ به اتهام ارتباط با "یکی از احزاب کُرد" دستگیر و در بیدادگاه های جمهوری اسلامی به اعدام محکوم شده بود.
در چند روز گذشته نیز خبرگزاری ها از اعدام حدود ۲۰ زندانی در زندان رجائی شهر خبر دادند که اکثرا کُرد و سنی مذهب بودند و مسئولین جمهوری اسلامی اتهام آن ها را "محاربه" به دلیل عضویت در گروه های سلفی ای همچون "توحید و جهاد" اعلام کرده و مدعی نزدیکی و ارتباط آن ها با داعش شده اند.
همچنین باید اعدام شهرام امیری، پژوهشگر فیزیک هسته ای در دانشگاه صنعتی مالک اشتر را ذکر کرد که به "جنگ لفظی ستادهای انتخاباتی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا" منجر شد. شهرام امیری ، که از او به عنوان کارشناس هسته ای جمهوری اسلامی نام برده می شود ، در سال ۱۳۸۸ در مراسم حج در عربستان سعودی ناپدید شد و سپس معلوم شد که به آمریکا رفته است. در همان زمان وزارت امور خارجه ایران، آمریکا را متهم به ربودن شهرام امیری نمود. اما چندی بعد نامبرده به ایران بازگشت و حتی با استقبال مقامات وزارت امور خارجه ایران مواجه شد. حال اعدام او به موضوعی جهت حمله ستاد انتخاباتی ترامپ به کلینتون شده که اعدام وی را به دلیل رو شدن اسم اش در ایمیل های کلینتون قلمداد می کنند.
با توجه به رواج شدید و گسترده شکنجه در دوران بازداشت و بازجوئی که به امری معمول در بازداشتگاه های جمهوری اسلامی تبدیل شده است و همچنین به دلیل سیستم دربسته و مخفی بیدادگاه های جمهوری اسلامی که حتی به وکلای تسخیری هم امکان تماس با متهم داده نمی شود، روشن است که نمی توان بر اساس اتهاماتی که رژیم به این زندانیان اعدام شده وارد کرده و فاقد هر گونه ارزشی می باشد در مورد هویت و به اصطلاح جرم های تک تک این اعدام شدگان قضاوت نمود.
در عین حال این رژیم بسیاری از آزادی خواهان را با بستن اتهامات غیر سیاسی به جوخه اعدام سپرده است. همچنان که محمد عبدالهی را در ارومیه که فردی سیاسی بوده در کنار زندانیان غیر سیاسی اعدام کرد. به همین دلیل باید در مورد کُردهای سُنی مذهبی که رژیم همه آن ها را به جرم عضویت در "گروهک تروریستی تکفیری توحید و جهاد" محکوم به اعدام نمود ، متوجه بود که چه بسا همه آن ها متعلق به چنین گروهی نبوده باشند. واقعیت این است که چنین گروهی یک جریان بنیاد گرای اسلامی سُنی مذهب می باشد که در شیوه تفکر بنیاد گرائی اسلامی و اشاعه ارتجاع و اعمال و کردار جنایتکارانه علیه توده های مردم تفاوت چندانی با خود رژیم جمهوری اسلامی ندارد.
اما در شرایطی که اتفاقا بر اساس سیاست های ضد مردمی رژیم جمهوری اسلامی در منطقه چنین جریان ارتجاعی امکان رشد و فعالیت در کُردستان داشته و در شرایطی که گزارشات متعددی در سال های اخیر از ارتباط جمهوری اسلامی با گروه های تروریستی از جمله القاعده خبر می دهند، اعدام وابستگان به گروه "توحید و جهاد" نه حقانیتی برای آنان ایجاد می کند و نه ذره ای از بار جنایت رژیم در اعدام آن ها می کاهد. رژیم داعشی ایران که ننگ و جنایت با همه وجودش در آمیخته و در طول ٣٨ سال نشان داده است که شکنجه و اعدام نه فقط کمونیست ها و آزادی خواهان بلکه حتی مردم غیر سیاسی پیشه همیشگی اش بوده حتی از اعدام همکیشان خود را نیز ابائی ندارد. وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در تلاش است با تکیه بر نفرت به حق مردم ما از داعش و اعمال جنایتکارانه اش ضمن تأکید بر انتساب گروه "توحید و جهاد" به داعش قبح جنایات خود را لاپوشانی کند. اما واقعیت این است که همین که چنین گروه های ارتجاعی و ضد مردمی ای امکان می یابند در شرایط ایران رشد کرده و نیرو گیری کنند ، خود نتیجه طبیعی سلطه سیاه داعشیان حاکم می باشد.
تجربه زندگی در زیر نظم ظالمانه و سرکوبگرانه حاکم نشان داده هر گاه اعتراضات مردمی شدت می گیرد سردمداران رژیم از وحشت اوج گیری این مبارزات جهت قدرت نمائی و ایجاد فضای رُعب و وحشت مبادرت به اعدام تعدادی از زندانیان می نمایند. به همین دلیل هم هست که با تشدید وخامت اوضاع اقتصادی و گسترش اعتراضات مردمی آمار اعدام های دولت روحانی در سال میلادی ۲۰۱۶ از ٣۰۰ نفر هم فرا تر رفته است.
موج جدید اعدام های وحشیانه و فله ای توسط دیکتاتوری حاکم نشان می دهد که رژیم دار و شکنجه جمهوری اسلامی پاسخی جز اعدام به خواست ها و مطالبات مردم نداشته و در طول ٣٨ سال اخیر با حمام خونی که در ایران جاری ساخته ، کوشیده تا با بستن شمشیر از رو ، مبارزات توده ها را سرکوب و همه مردم از کارگران گرفته تا کشاورزان و زحمتکشانی چون دست فروش ها و اقلیت های ملی و مذهبی را هر چه بیشتر مورد ستم و تحقیر قرار داده و در بند نگاه دارد. اما این رژیم غافل از آن است که با این جنایات ، زمینه رشد نارضایتی در صفوف توده های وسیع مردم ایران را بیشتر مهیا ساخته و آن ها را به مبارزه هر چه قاطع تر علیه جمهوری اسلامی و کل نظام سرمایه داری وابسته ایران می کشاند. مبارزه ای که دیر یا زود جمهوری اسلامی را با همه دارو دسته های درونی اش به زباله دان تاریخ خواهد انداخت.

نابود باد رژیم وابسته به امپریالیسم جمهوری اسلامی
چریکهای فدائی خلق ایران
۲۰ مرداد ۱٣۹۵ – ۱۰ آگوست ۲۰۱۶