در نامه‌ سرگشاده فرید مدرسی به استادان دانشگاه‌ها مطرح شد:
هشدار نسبت به صدور احکام سنگین انضباطی در آستانه امتحانات


• فرید مدرسی، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت، در نامه‌ای سرگشاده خطاب به اساتید و اعضای هیات‌های علمی سراسر کشور خواستار تلاش آنان درجهت جلوگیری از صدور احکام سنگین و گسترده کمیته‌های انضباطی و هیات‌های نظارت در آستانه امتحانات، شد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۲ دی ۱٣٨۵ -  ۲ ژانويه ۲۰۰۷


فرید مدرسی، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت (طیف علامه)، در نامه‌ای سرگشاده خطاب به اساتید و اعضای هیات‌های علمی سراسر کشور خواستار تلاش آنان درجهت جلوگیری از صدور احکام سنگین و گسترده کمیته‌های انضباطی و هیات‌های نظارت در آستانه امتحانات، شد.

به گزارش ایسنا، در این نامه خطاب به اساتید و اعضای هیات علمی دانشگاه‌های سراسر کشور آمده است: «از آن رو که در آستانه امتحانات، کمیته‌های انضباطی و هیات‌های نظارت دانشگاه‌ها اقدام به صدور احکام سنگین و گسترده برای دانشجویان کرده‌اند، بر خود لازم دیدم که به‌عنوان یک شاگرد کوچک دانشگاه مواردی را به اطلاع شما برسانم و نسبت به پیامدهای این مساله هشدار دهم. شما نیز به‌عنوان رکن رکین و کانون تاثیرگذار دانشگاه توانایی بالایی در جهت جلوگیری از این روند را دارا هستید و نگاه دلسوزانه پدرانه شما برای یاری به شاگردانتان همواره موید این امر است که از هیچ کوشش و تلاشی جهت صیانت از فضای علمی دانشگاه و دفاع از نهاد دانشگاه دریغ نمی‌کنید.»
در ادامه این نامه ابراز عقیده شده است: «در آستانه امتحانات، در دورانی که دانشجویان خود را برای مطالعات امتحانات پایان ترم آماده می‌کنند، انواع و اقسام احکام کمیته‌های انضباطی‌وهیات‌های نظارت دانشگاه صادر و در معرض دید عموم گذاشته شده است.آنان سعی کرده‌اند تا ازاین فرصت سود جویند و صدای اعتراض به این احکام را به دلیل همزمانی با امتحانات نشنوند و درسکوت دانشجویان به خاطر این فضای درسی هر آنچه دل تنگ‌شان می‌خواهد، عملی کنند.»
وی در ادامه ادعا کرد: «گذری به رسمی‌ترین خبرگزاری‌ها که فقط می‌توانند اخبار تایید شده را منتشر کنند، نشان از آن دارد که حدود بیش از ۵۰ درصد اخبار سیاسی غیرحکومتی به انتشار اخبار احضار، اعلام حکم و برخورد با تشکل‌ها و فعالان دانشجویی اختصاص یافته است. این سرعت مدیران دانشگاه دراعلام احکام کمیته‌های انضباطی و هیات‌های نظارت بی‌نظیر به نظر می‌رسد. به گونه‌یی که این رفتار، فضای مناسبت‌ها یا پایان دوره مدیریت مسوولان را به ذهن تداعی می‌کند. مسوولانی که معمولاً سعی می‌کنند در مدت زمانی کوتاه پروژه‌های ناتمام و تکمیل نشده را افتتاح و بهره‌برداری کنند تا به نام آنان تمام شود یا در فلان مناسبت مقدار آمار اعلام شده از تکمیل طرح‌ها به بالاترین حد ممکن برسد.»
وی در ادامه ابراز عقیده کرد: «به هر حال تنها علت محتمل مورد توجه آنان، همزمان کردن صدور احکام کمیته‌های انضباطی و هیات‌های نظارت با زمان امتحانات است تا از شکل‌گیری اعتراض‌های فراگیر در دانشگاه‌های سراسر کشور جلوگیری شود. این شیوه علوم پاک کردن صورت مساله، بدون حل جدی نابسامانی‌های رخنه کرده در وزارت علوم است.»
مدرسی در این نامه پیامد اینگونه رفتار را گاهی غیرقابل جبران دانسته و آورده است: چراکه این احکام با توجه به پیامد آن دارای تاثیرات بنیادی و جدی است:
احکام کمیته‌های انضباطی نه‌تنها به دامان فعالان سیاسی دانشگاه به ویژه اعضای انجمن‌های اسلامی دانشجویان دانشگاه‌های سراسر کشور افتاده، بلکه فعالان صنفی را نیز مورد عتاب قرار داده است. از سوی دیگر در میان دانشجویان محکوم در کمیته‌های انضباطی نام افرادی قرار گرفته که هیچ وابستگی و عضویت در تشکل‌های سیاسی و حتی صنفی را نیز ندارند. این دایره گسترده نشان از اعمال محدودیت‌های جدی در دانشگاه‌ها دارد که همزمانی آن با امتحانات نمی‌تواند بی‌تفاوتی دانشجویان را برای مدیران دانشگاه به ارمغان آورد.
این احکام آنقدر گسترده به نظر می‌رسد که به‌عنوان مثال فقط در یک دانشکده کوچک یک دانشگاه نزدیک به ۱۰ دانشجو با این احکام روبه‌رو شده‌اند. در صدور این احکام نه‌تنها دانشجو بودن محکومان از نظر مدیران دانشگاه لحاظ نشده، بلکه دانشجویان دختر را بدون در نظر گرفتن پیامد برخی احکام همچون اخراج از خوابگاه متهم و محکوم کرده‌اند.
در این نامه اعلام این احکام نه به صورت تدریجی، بلکه به صورت انقلابی و سیل‌آسا خوانده شده و آمده است: « این عمل موج اعتراض‌ها را تشدید می‌کند و امکان هر عکس‌العملی از سوی دانشجویان قابل پیش‌بینی است. سیل صدور احکام انضباطی در آستانه امتحانات ممکن است به سوی مجریان مسوول بازگردد و بحران‌هایی را ایجاد کند. همان بحران‌هایی که در چند سال اخیر شاهد آن بوده‌ایم و مدیران وزارت علوم بیش از سایرین از آن مطلع هستند. اگر این‌بار این بحران‌ها تکرار شود، دیگر مسوولان نمی‌توانند این اقدامات را به خارج مرزها یا مزدوران داخلی و خارجی نسبت دهند، بلکه «خودکرده را تدبیر نیست».
در این نامه با بیان اینکه همزمانی آغاز ترم تحصیلی با سالروز پیروزی انقلاب اسلامی، اگر با اعتراض‌های صنفی مصادف شود و دانشجویانی که این احکام را ظلم در حق خود می‌پندارند اعتراض کنند، آیا شایسته است که یک نظامی ۲٨ساله در سالروز پیروزی آن در دانشگاه شاهد آن باشد که «آینده‌سازان» آن رضایت ندارند و از مسوولان خشمگین هستند؟ ابراز عقیده شده است: «اگر بار دیگر بخواهند در برابر این اعتراضات چوب کمیته‌های انضباطی را بلند کنند چه تعبیری از آن در رسانه‌های گوناگون داخل و خارج ارائه می‌شود؟ اگر از این رسانه‌ها بگذریم و آنان را بوق‌های کذایی قلمداد کنیم، به پدر و مادران و خانواده این دانشجویان که «ولی‌نعمتان» این مملکت هستند، چه خواهیم گفت؟ و آیا این رفتارها با وجود ۲٨ سال سختی و تلاش و مجاهدت آنان در جنگ و سازندگی و بازسازی کشور که هر کدام بخشی از این مشقت‌ها را متحمل شده‌اند، چه توجیهی دارد؟ البته اگر مسوولان صادرکننده احکام انضباطی به این مسائل اهمیت نمی‌دهند، دیگر جای سوال ندارد.»
در این نامه با سنگین خوانده شدن احکام انضباطی در آستانه امتحانات و پیامدهای منفی فردی و جمعی و سیاسی و اجتماعی آن، اظهار شده است:«اگر همین امروز از صدور این احکام جلوگیری و احکام منتشر شده پس گرفته نشود، تمامی دود این مساله به چشمان مسوولان و مدیران دانشگاه نخواهد رفت، بلکه دیگرانی که در سایر نهادها هم دستی بر آتش دارند، باید در برابر پیامد این بحران ساخته شده به دست دوستان خود پاسخگو باشند.اعلام این مسائل از سر دلسوزی برای کشوری است که خون‌های پاکی در راه رشد آن جاری شده و بزرگانی را از دست داده است. امیدواریم که گوش‌هایی بشنوند و دست‌هایی اجرا کنند.»
فرید مدرسی در پایان نامه خود آورده است: با توجه به پیامدهای مذکور، از شما اساتید و اعضای هیات علمی دانشگاه خاضعانه و متواضعانه استمداد می‌طلبم که در جهت جلوگیری از این بحران تمام تلاش خود را صرف گفت‌وگو، رایزنی و تاثیر بر مدیریت دانشگاه و به ویژه اعضای کمیته‌های انضباطی و هیات‌های نظارت کنید، تا در آستانه امتحانات شاهد امنیت و آرامش کامل دانشجویان باشیم و فضای علمی دانشگاه دچار بحران‌های نامیمون گذشته نشود.