اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۷ شهريور ۱٣۹۵ -  ۲٨ اوت ۲۰۱۶

انتشار فایل صوتی آیت اله منتظری در دیدار با اعضای هیات مرگ در جریان اعدام های سال ۶۷ همچون زلزله ای در حال لرزاندن ارکان نظام جمهوری اسلامی است. تاثیر و عمق این افشاگری را می توان از واکنش هایی که مقامات حکومت نسبت به آن نشان می دهند، سنجید. در بیست و هشتمین سالگرد این اعدام ها - شاید زمانی که خیلی ها فکر می کردند موضوع به «تاریخ» پیوسته است، شبح ۶۷ بر فراز سر حکومت اسلامی خیمه زده است. آن طور که از رئیس قوه ی قضائیه، تا هاشمی رفسنجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت و مجلس خبرگان تا مصطفی پورمحمدی یکی از عاملان جنایت و وزیر دادگستری فعلی و و بسیاری دیگر از مقامات حکومت مجبور شده اند مطابق وضعیت خود نسبت به این اعدام ها حرف بزنند. دور نیست که این روزها خود ِ «رهبر» هم یادی از آن موضوع داشته باشد! این حرف زدن ها هر چند تماما در خدمت دفاع از تصمیم جنایتکارانه ی خمینی باشد - که هست - اما موضوع اعدام ها را بیشتر و بیشتر در جامعه مطرح می کند و خاوران را از «غربت» بیرون می آورد.

در این اظهارنظرها و اعلام موضع گیری که یک طرف آن مقامات و ارگان های حکومت قرار دارند و طرف دیگرش خانواده های قربانیان و رسانه ها و محافل دموکراتیک و انسان هایی که وجدان خود را زیر پا نگذاشته اند، جای اصلاح طلبان البته طبق معمول خالی است. با این حال غیبت آقای محمدرضا عارف «وکیل اول تهران» آن هم در وقتی که موضوع به مجلس شورای اسلامی کشیده، بیشتر از دیگران به چشم می خورد. آقای عارف گویا قرار است همچنان با روزه ی سکوت خود در این مورد هم مثل اکثر موارد دیگر ادامه دهد و رای دهندگان به خود را بیشتر و بیشتر حیران کند که اصلا برای چه به او رای داده اند؟