از : masoud memar
عنوان : تعبیر از «ما»ست که بر ماست .
آقای مالجو در آخر مطلب بدرستی گفته اند : [ دولت از ما باشد و برای تحقق منافع ما کار کند و به ما پاسخگو باشد. این است بدیلی برای خصوصی‌سازی. اما نقطه ی عزیمت برای حرکت به سوی چنین بدیلی عبارت است از ساختن همین «ما».] وجود این « ما » شرط لازم برای ورود به عدالت اجتماعی است اما شرط کافی نیست ٬ کیفیت این « ما » است که توانائی و قدرت و میدان عمل خود را تعیین میکند و خواهد کرد . برای نمونه کمیت «ما» در ۵۷ توانست یک سلطنت مطلقه تا دندان مسلح را اسقاط کند اما کیفیت این «ما» قابلیتش همان بود که رأی به بازتولید استبداد داد. یک اصل بدیهی و جهانشمول چشم انداز تحولات را تعیین میکند و عبارت است از رابطه منافع شخصی با منافع عمومی یا ملی . در عرصه های گوناگون اجتماعی از اقتصاد تا سیاست از آموزش تا فرهنگ مادامی که تحقق منافع شخصی در گرو حفظ منافع عمومی میسر شود روند بسوی عدالت اجتماعی حرکت خواهد کرد در غیر اینصورت هر کسی برای بقا و حفظ منافع شخصی خود به منافع عمومی توجهی نخواهد کرد .
۷۵۹٣۹ - تاریخ انتشار : ۱۱ شهريور ۱٣۹۵
|