سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر): حمایت از مقاومت رژاوا در برابر طرح های شوم دولت اردوغان
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
دوشنبه
۲۲ شهريور ۱٣۹۵ -
۱۲ سپتامبر ۲۰۱۶
اعلامیه هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)
حمایت از مقاومت رژاوا
در برابر طرح های شوم دولت اردوغان وظیفه همه ماست!
جنگ در ادلیب و حلب میان اردوهای متخاصم در حالی شعله ورتر شده است که وزرای خارجه آمریکا و روسیه در روز (۲۰ شهریور ۱۳۹۵ برابر با ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۶) در ژنو از توافق روی طرح آتش بسی در سوریه خبر دادند که از نظر آن ها می تواند مقدمه پایان گام به گام جنگ داخلی سوریه باشد. نیروهایدرگیر با شدت دادن به جنگ تلاش کرده اند تا شروع آتش بس، دست پرتری نسبت به حریفان خود درپشت میز مذاکره احتمالی داشته باشند. دخالت دولت های ارتجاعی منطقه از جمله عربستان، قطر و دیگرشیوخ خلیج فارس، ترکیه و جمهوری اسلامی ایران از یک سو و حضور نظامی قدرت های امپریالیستی آمریکا و متحدانش و روسیه از سوی دیگر، کشتارگاه سوریه را به مهم ترین کانون بحران منطقه ای و بین المللی مبدل ساخته است. به یاد داشته باشیم که فاجعه جنگ داخلی ویرانگر سوریه، پس از آن آغاز شد که خیزش مردم سوریه علیه رژیم دیکتاتوری بشار اسد در مارس ۲۰۱۱ با خشونت و بیرحمی جنایتکارانه رژیم بعثی درهم کوبیده شد و هر نوع راه مسالمت آمیز و سیاسی برای اعتراض مسدود گشت.
دولت ترکیه ازهمان آغاز جنگ داخلی، در راستای طرح های شوم خود برای ترکیه و منطقه، به مهم ترین پشت جبهه و حامی داعش، القاعده و انواع و اقسام نیروهای جهادی تبدیل شد. دولت این کشور تلاش می کرد با مدیریت جنگ نیابتی توسط نیروی های جهادی با همکاری عربستان و شیوخ خلیج فارس، رژیم اسد را سرنگون و سوریه را به اولین کشور تحت الحمایه طرح نوعثمانی خود، مبدل سازد. روشن است که در چنین حالتی کنترل مرزهای جنوبی کشورش از خطر شکل گیری یک منطقه خودمختار کردنشین بسیار آسان می بود. توجه داشته باشیم که حضور کردها و قدرت گیریشان در شمال سوریه، بزرگترین خطر برای پان ترکیسم ترکیه است که آنها را از قدرت گیری کردها در خود ترکیه بشدت نگران می سازد. کردهای ترکیه مهمترین مانع بر سر اهداف سیاسی اردوغان هستند و این نکته، دیگر قابل کتمان نیست.
شکست طرح سرنگونی ضربتی رژیم اسد و ادامه جنگ داخلی، دولت ترکیه را به یکی از بازندگان اصلی بحران سوریه تبدیل کرد و آنچه که دولت اردوغان و ناسیونالیست های ترک نگرانش بودند اتفاق افتاد. در شمال سوریه نیروهای نظامی کرد تحت رهبری"حزب دمکراتیک مردم" توانستند با فدارکاری و شجاعت کم نظیری نیروهای جهادی را از مناطق کردنشین بیرون رانده و موثرترین نیروی رزمنده علیه داعش و سایر نیروهای جهادی باشند. مقاومت قهرمانانه کوبانی، در شرایطی اولین شکست بزرگ نظامی، سیاسی و ایدئولوژیک داعش را رقم زد که این نیروی تاریک اندیش و فاشیستی پس از پیروزی های پی درپی درسوریه وعراق( تسخیر رقه، رمادی، تکریت و به ویژه موصل دومین شهر بزرگ عراق) افسانه شکست ناپذیری خلافت اسلامی را به پرچم خود مبدل ساخته بود. در چنین شرایطی بود که پیروزی های نیروهای نظامی کرد و متحدان عرب و آسوری اش وخطر اتصال کانتون کوبانی به عفرین کابوس حزب حاکم ترکیه شد .
ورود ارتش ترکیه به خاک سوریه؛ اشغال جرابلس و سپس گسترش عملیات علیه نیروهای کرد و متحدانش، نشان دهنده هدف اصلی دولت ترکیه برای جلوگیری از بهم پیوستن کانتون ها و شکل گیری کامل منطقه خودمختار شمال سوریه است. کانتون ها توانسته اند برای اولین بار طرح سیاسی مترقی با حمایت عمیق و گسترده مردم تشکیل دهند. سیستم اداری کانتون ها، چند نسل از ساکنان این منطقه را با دنیای دیگری آشنا ساخته که به آن ها امکان مشارکت و اداره امور خود را می دهد. زنان توانسته اند دست آورد های بی نظیری در رهائی از یوغ سنت های مرد سالارانه عمیق و جا افتاده هزاران ساله به ثبت برسانند. برگزاری مجلس موسسان، در کانتون های تحت محاصره، نشان دهنده اعاده حق مردم در تعیین سرنوشت سیاسی شان می باشد که از بدو شکل گیری کشور سوریه و به ویژه در طول دهه ها حاکمیت رژیم بعثی، خواب و خیالی بیش نبوده است. فدرالیسم منطقه ای( منطقه فدرال شمال سوریه) که در مراحل اولیه تکوین و پایه گذاری است،الگوئی واقعی و دمکراتیک برای کشوری همچون سوریه ارائه می دهد که از ملیت ها، مذاهب و اقوام گوناگون تشکیل یافته و انواع ستم ملی، مذهبی و فرهنگیدیرپا بر ساکنانش اعمال شده است. تجربه فدرالیسم منطقه ای در بوته عمل و دردوره کوتاه شکل گیری خود، دربطن یکی از خشن ترین جنگ های داخلی قرن اخیر، کارآئی و حقانیت خود را به عنوان یک راه حل واقعی برای رفع ستم ملی، مذهبی و فرهنگی نشان می دهد.
کشتارگاه سوریه اکنون به چنان ویرانه ای تبدیل شده است که بازسازی آن در صورت پایان جنگ داخلی، ده ها سال به طول خواهد انجامید. برای آنکه دورهی بازسازی بتواند ریشه های فاجعه کنونی را بخشکاند، باید برمبنای پذیریش حق مردم سوریه برای تعیین سرنوشت سیاسی خود، پذیرش حق شهروندی برابر برای همه شهروندان صرفنظر از تعلقات ملی، مذهبی و سیاسی، جلب همه شهروندان به مشارکت سیاسی فعال و به ویژه پذیرش حقوق ملیت ها و اقلیت های تحت ستم سوریه در نظامی که حقوق آن ها و همزیستی مسالمت آمیز با دیگر ملیت ها و اقلیت های تشکیل دهنده کشور را تامین و تضمین کند، استوار باشد. الگوی منطقه فدرال شمال علیرغم هر کمبودی که داشته باشد این وجوه پایه ای و اساسی را یک جا در خود جمع کرده و راه واقعی برای خروج از بحران را نشان می دهد. علاوه بر وجوه فوق، از میان برداشتن فاصله عظیم طبقاتی که در پی اجرای سیاست های نئولیبرالی دولت بشار اسد به شکل جهش آسائی افزایش یافته، باید در دستور قرار گیرد. این شکاف طبقاتی در مناطقی مانند شمال سوریه که محل استقرار اقلیت های ملی مانند کردهاست به مراتب عمیق تراز دیگر مناطق است.روشن است که اقدامات ضروری برای تامین حقوق اقتصادی و اجتماعی اردوی کار و زحمت، از الزامات برقراری عدالت اجتماعی است که بُعد اقتصادی ـاجتماعی مشارکت مردمی در یک دمکراسی اجتماعی را بنا می نهد.
دست آوردهای تا کنونی منطقه فدرال شمال سوریه و ارائه یک الگوی مترقی، همه مرتجعان منطقه را وحشت زده کرده است. دولت ترکیه که در حال جنگ سرنوشت ساز با کردهای کشور خود می باشد، درصدرمخالفان تثبیت "منطقه فدرال شمال سوریه" است و با عدم کامیابی در استفاده از جهادی های رنگارنگ و به ویژه داعش برای شکست مقاومت کانتون ها، اکنون مزدوران جهادی تعلیم داده شده تحت نام "ارتش آزاد" را در در پناه آتشبار ارتش خود وارد سوریه کرده است. دولت سوریه نیز به بهانه نقض حق حاکمیت کشورش ، تنها به یک اعتراض آبکی اکتفا کرد تا همراهی خود با دولت ترکیه علیه جنبش کرد را نشان دهد. رژیم جمهوری اسلامی نیز به عنوان متحد اصلی بشار اسد همانند دولت سوریه موضع گرفته تا همسوئی خود با ترکیه و سوریه در سرکوب کردها را اثبات کند.
مقاومت رژاوا زیر فشار سنگین همه نیروهای مرتجع منطقه قرار گرفته است. همبستگی انترناسیونالیستی اکنون یکی از وظائف مهم همه نیروهای چپ، سوسیالیست و دمکرات در حمایت از دست آوردهائی است که راه حل واقعی برای خروج از بحران سوریه را نشان می دهد. دست آوردهای منطقه فدرال شمال سوریه به نوبه خود می تواند الگوئی عملی، دمکراتیک و کارآ برای اکثر کشورهای خاورمیانه باشد که بخش برزگی از ساکنانشان از انواع ستم ملی، مذهی، جنسیتی و فرهنگی در رنج هستند. ما دخالت دولت ترکیه در سوریه را محکوم می کنیم. دست ارتش ترکیه و مزدورانش و نیز همه دولت های خارجی از سوریه کوتاه!
پیش به سوی همبستگی انترنالیسونالیستی
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)
یکشنبه ۲۱ شهریور ۱۳۹۵ برابر با ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۶
|