روبان


یوسف صدیق (گیلراد)


• کابوس های موازی
فضاهای بی زمان را درمی نوردند
و خوانش های بلند اوراد کهنه ی بی مقدار
زمان های بی فضا را می آلایند. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۶ مهر ۱٣۹۵ -  ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۶



کابوس های موازی
فضاهای بی زمان را درمی نوردند
و خوانش های بلند اوراد کهنه ی بی مقدار
زمان های بی فضا را می آلایند.
دریغا ....... شهیدان، قربانیان بودند
و فریبکاران،
ناخدای کشتی های بی لنگر،
همسفره ی دزدان دریایی.

ما، در خواب های متورم
بر داربست اسکلت ها تکیه داده ایم.
گویی توفان دیگری در پیش است
تا دوباره، تابوت پشت تابوت،
از کوچه های بی پنجره بگذرد
و مادران، کنج خانه های ویران
سر بر شانه های یکدیگر بگریند.

چند هزار دست و پای مصنوعی
باید ضمیمه ی حسرت ها شوند ؟
چند هزار موشک
باید وسط باورها بنشینند ؟
چند میلیون گل بوسه باید نشکفند ؟
تا ما، سال ها بعد، خسته،
از گورستان حافظه بازگردیم؛
خیره به پاییزی که روبانی سیاه
بر پیشانی درختان می ببندد ؟


یکشنبه ۴ مهر ۱۳۹۵ - - -