• این دو مورد, بیکاری جوانان و مسئله بازنشسته ها, محوری ترین مسئله در تقابل با حضور خارجی هاست. علیرغم همه‍ی مشکلاتی که ایتالیائی ها از آن در رنجند, هنوز می توان نفس گرم ایتالیائی متعهد به حیات انسانی را در سر تاسر ایتالیا حس کرد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱٣ مهر ۱٣۹۵ -  ۴ اکتبر ۲۰۱۶

[ من پارتیزانم, زنده ام و در وجدان ستبر همسوی خویش, صدای تپش کنشگری شهر آینده ای را می شنوم که, بخش من دارد آن را می سازد. و در آن زنجیره ی اجتماعی روی تعداد معدودی افراد سنگینی نمی کند و در آن هر چیزی که روی می دهد اتفاقی و قضا قدری نیست و هوشمندانه است. عملکرد شهروندان, در آن شهر هیچ کس نیست که بر پنجره به تماشا بماند آنگاه که اندک کسانی دارند از جان خویش در می گذرند و رگ هایشان در این فداکاری دریده می شود و به همراه او کسی هم نیست که بر پنجره بماند و کمین کند تا از اندک خیری که کنشگریِ کسانی چون او به همراه آورده استفاده کند و اوهام خویش را با توهین به آن که دست از جان شسته و رگش را دریده شده بیرون بریزد که چرا در نیل به اراده خویش موفق نبوده است. من زنده ام ـ من پارتیزانم, پس بیزارم از آن که مشارکت نمی کندـ من از بی تفاوت ها بیزارم]
"آنتونیو گرامشی"


بدون شک امروز اگر آنتونیو گرامشی زنده بود, در کنار مهاجران و دوشادوش جبهه مقاومت علیه دیکتاتوری های تبعیدپرور مبارزه می کرد. "چپ" در ایتالیا در آنجا معنا پیدا می کند که چه دیدگاهی امروز راجع به این معضل جهانی مهاجران دارد.
هر روز, هواپیماهای بی سرنشین مستقر در جزیره سیسیل, نیروی دریائی مالت, هواپیماهای با قابلیت جستجو در شب, ناوهای جنگی مستقر دردریای مدیترانه, گارد ساحلی, هلیکوپتر های گشت زنی, قایق های پلیس دریائی, کشتی های ماهیگیری, کشتی های باری که در این مسیر تردد می کنند, آژانس بین المللی سازمان ملل, آژانس مرزی اتحادیه اروپا، کشتی های نیروی داوطلب غیردولتی, جستجو در دریاها را برای نجات هزاران مهاجر, انسان های آواره از جنگ و ویرانی و قحطی ناشی از ناامنی که سرمایه مالی در بوجود آوردنش با همدستی رژیم های دیکتاتور تبعیدپرور مسبب آن هستند را از دریاها نجات می دهند و به سواحل ایتالیا منتقل می کنند.
این ماهیان از آب گرفته اما زنده, وقتی پایشان به اروپا در ایتالیا می رسد تازه جنگی نو را پیش رو دارند.
اتحادیه اروپا, ایتالیا را مبدل به دژی کرده است تا مانع ورود مهاجران به سمت شمال اروپا گردند, اما این دژ در حال فروریختن است.
مشکلات عدیده ای که ایتالیائی ها از آن رنج می برند هیچ ارتباطی به حضور مهاجران ندارد. فاشیست ها, راسیست ها و متاسفانه دامن بخشی از چپ, آلوده به این نگرش گردیده که ابتدا شهروند ایتالیائی سپس مهاجران.
اجرای طرح ریاضت اقتصادی اتحادیه اروپا در نابودی دستاوردهای طبقه کارگر ایتالیا و زحمتکشان بی سبب نیست.
موسسه آمار "ایستات" اعلام کرده است ایتالیا ۷ میلیون بیکار دارد. ٣.۵ میلیون نفر با توجه به اینکه توان کاری دارند به دنبال کار نمی باشند. همچنین ۴ میلیون شاغل نیمه وقت را به این آمار اضافه کنیم می توان به حجم نیروی کار مشکل زا پی برد. در ایتالیا از هر ۱۰ شاغل یک نفر به طور غیر قانونی و "سیاه" کار می کند. در طول این ۵ سال که اجرای طرح ریاضتی پیاده شده, بیکاری در ایتالیا به ۲ برابر افزایش یافته است.
"سازمان حمایت از مصرف کننده ها" اعلام کرد, ایتالیا تنها کشوری است که "بازنشسته ها" در مقایسه با زمانی که شاغل بوده اند, مالیات بیشتری پرداخت می کنند. در همه کشورها, بازنشسته ها با توجه به درآمدی که دارند, کمتر از فرد شاغل مالیات پرداخت می کنند. ایتالیا ۱۶.٣۰۰.۰۰۰ نفر بازنشسته دارد که, با اجرای طرح ریاضتی و افزایش سن بازنشستگی در فاصله سالهای ۲۰۱۱ـ ۲۰۱۴, ۴۰۰ هزار نفر از تعداد بازنشسته ها, کاسته شده است. تعداد زنانی که بازنشسته و کمتر از ۱۰۰۰ یورو دریافت می کنند ۴.۲۰۰.۰۰۰ نفر می باشد.
این دو مورد, بیکاری جوانان و مسئله بازنشسته ها, محوری ترین مسئله در تقابل با حضور خارجی ها ست.
علیرغم همه‍ی مشکلاتی که ایتالیائی ها از آن در رنجند, هنوز می توان نفس گرم ایتالیائی متعهد به حیات انسانی را در سر تاسر ایتالیا حس کرد.
هر هفته یکصد اتوبوس, مهاجران نجات یافته را از جزیره سیسیل, پولیا و ساردنی, پس از انگشت نگاری و تشخیص هویت, به شهرهای مختلف ایتالیا منتقل می کند. کئوپراتیوها با هماهنگی کمون ها (شهرداری ها), فرمانداری ها و اداره پلیس این انتقال را سازماندهی می کنند.
حجم وسیع یورش به سواحل ایتالیا پس از بستن مسیر بالکان و توافق ترکیه با اتحادیه اروپا, متئو رنزی نخست وزیر دمکرات ایتالیا را وا داشته که بگوید... اگر وضع بهمین منوال ادامه یابد, مرزها را به سمت اروپا باز خواهد کرد.
دیگر دیوار فیزیکی, باطوم, ضرب و شتم, بازداشت, سیم خاردار حرکتی منفعلانه و بی فایده ست. مهاجر به هر جان کندنی باشد از این وضعیت خود را خلاص خواهد کرد.
بررسی های انجام گرفته حاکی از این است که ایتالیا ۴۰ درصد پناهجو ها را مورد پذیرش قرار می دهد. ۶۰ درصد مابقی را در کمپ های با تدابیر بشدت امنیتی جهت بازگرداندن به کشورهایشان تحت نظر دارد. (آنجلینوآلفانو وزیر کشور ایتالیا). این گفته وزیر کشورا باید در توافق بین ایتالیا و آلمان جهت بازگرداندن مهاجرانی در نظر گرفت که جواب مثبت دریافت نکرده اند.
کنترل مهاجران امکان پذیر نیست و نخواهد بود. این آتش را کسانی که افروخته اند قادر نیستند مهارش کنند و باید تغییر در قوانین پذیرش و ترمیم حقوق پناهنده ها را در دستور قرار دهند. (بخصوص ایتالیا) همچنین در مبارزه علیه قاچاق انسان تنها نیروی پلیس کافی نیست. باید مسیری که قاچاقچیان انسان و زمینه موجود این تجارت انسان را, از پیش پای فرد مهاجر بر دارند. در آمد سالانه قاچاق انسان در انتقال به اروپا به ۶ میلیارد دلار بالغ شده است. قاچاق چیان انسان در فاصله سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ توانسته اند از افغانستان, عراق و سوریه ۵۰۰ هزار کودک را به اروپا منتقل کنند. (دویچه وله دری)
شخم خاورمیانه توسط ارتش ناتو و هم پیمانان اش و همچنین دخالت های بشردوستانه!! با توجیهات دفاع از آزادی و دمکراسی با حمایت از گروه های افراطی عملا آفریقا را در ورطه ای از خشونت, ناامنی, فقر و قحطی سوق داده است. اغلب آنانی که از کشورهای نیجریه ۱۹ درصد, اریتره ۱٣ درصد, گامبیا ۷ درصد, گینه ۶ درصد, سومالی ۵ درصد, مالی ۵ درصد, سنگال ۵ درصد, (درصد مردان ۷۰ درصد, و کودکان بدون همرا ۱۶ درصد) به امید یافتن دنیائی بهتر هر خطری را در مسیر راه بجان می خرند تا به اروپا برسند.
درسال ۲۰۱۶ , ۱۱۲,۵۰۰ مهاجر وارد ایتالیا شده اند که ٣۰٨٣ نفردیگر در دریا ی مدیترانه غرق گشته اند. (پرس تی وی)
مسئله مهاجران پیوند تنگاتنگی با مسئله تروریسم بین المللی و حامیان شناخته شده اش دارد, پیچیدگی موضوع تا بدانجاست که کوردی از سوریه مدعی شد ما همه قربانیان" ناتو" هستیم. چه انهائی که برای کمک به ما قدم پیش می گذارند چه ما که از جنگ و خونریزی کشورهای خود را ترک می کنیم. این مسیر, مسیر برده های مدرن است که با دستان ما باز شده است و این راه را پایانی نیست.
امسال, سومین سال فاجعه "لامپدوزا" بخاطر غرق ٣۶٨ مهاجر در جزیره لامپدوزا بر گزار شد. پیترو گراسو رئیس مجلس سنای ایتالیا گفت: برای هر زندگی از دست رفته, انسانیت در ما می میرد.

کاوه بنائی ـ رم