بمناسبت ۱۰ اکتبر روز جهانی علیه اعدام، برای جهانی فارغ از اعدام و جنایت



اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۹ مهر ۱٣۹۵ -  ۱۰ اکتبر ۲۰۱۶


اعدام نام دیگری برای کشتن انسانهاست. قتل عمد است. این عمل به معنای نقض حق حیات است. حق حیات و مصونیت جسمی و روحی فرد از هر نوع تعرض یک حق اساسی است که باید در هر جامعه مورد احترام قرار گیرد. اعدام این حق را از انسانها سلب می کند. اعدام آنجا فاجعه آمیزتر می شود که طی آن عمل کشتن انسان با نقشه از پیش و با اعلام قبلی و با خونسردی انجام می گیرد. انگار نه انگار که جان آدمیزادی گرفته می شود. اعدام یک جنایت سازمانیافته است و دولت و نیروی مسلط بر جامعه که اعدام میکند، خود مرتکب جنایت میشود. بهانه های این عمل شنیع هر چه باشد، هدف اما، واحد است: کنترل جامعه از طریق ارعاب! به این معنا اعدام مجازات نیست. ماشین اعدام در طول تاریخ وسیله ای بوده است که با استفاده از آن معترضین به نظام های ستمگر را سربه نیست کنند، به نابودی مخالفان و ناراضییان بپردازند، جامعه را به سکون بکشانند و زنجیر بردگی و اسارت طبقاتی را محکم کنند.
اعدام اجرای عدالت نیست، انتقام است. چشم در مقابل چشم است. متعلق به گذشته و قرون وسطی است. اعدام بر خلاف ادعای مدافعین آن، به کاهش جرم کمک نمیکند. برعکس، در جوامعی که اعدام ملغی شده است، آمار جرائم نیز کاهش یافته است. بیشترین اعدام ها در کشورهای ایران، آمریکا، چین،عربستان سعودی و عراق صورت میگیرد و خشونت در این کشورها بیداد میکند. و البته اولین قلم خشونت خود این اعدام ها است. راهکار مقابله با جرم و جنایت در جامعه نه اعدام و بکار بردن خشونت دولتی بلکه اقدامات پیشگیرانه و تغییر شرایطی است که مولد جرم و جنایت است.
بشریت در مبارزه با اعدام بسیار جلو آمده است و خوشبختانه در بسیاری از کشورهای دنیا مجازات اعدام ملغی شده است. اما جمهوری اسلامی ایران یکی از کشورهایی است که بعد از چین بیشتر اعدام در سطح جهان را دارد. در ایران طی سی و هفت سال گذشته دهها هزار نفر از مخالفین سیاسی و عقیدتی به جوخه های اعدام سپرده شده اند. صدها نفر با اتهاماتی نظیر رابطه جنسی خارج از ازدواج و همجنسگرائی اعدام یا سنگسار شده اند. عده کثیری به جرم قاچاق مواد مخدر اعدام شده اند. و یا فقط در سه سال گذشته زیر سایه دولت "تدبیر و امید" روحانی حدود سه هزار نفر اعدام شده اند.
در ایران یک جنبش وسیع در مخالفت با اعدام وجود دارد که اعتراض مادران و خانواده ها علیه اعدام و جنبش بخشش دو جلوه مهم آن هستند. وجود این جنبش و فشارهای بین المللی باعث شده است که بر سر ادامه اعدامها در ایران بویژه اعدامهای مرتبط با مواد مخدر در میان حکومتیان شکاف ایجاد شود.

در ایران به یمن تلاشهای فراوان ما موفق شدیم که سنگسار را عملا لغو کنیم. در باره لغو مجارات اعدام نیز می توانیم گامهای بلندی به جلو برداریم. به این منظور لازم است خواست لغو مجازات اعدام همه جا فراگیر شود. در مبارزه علیه اعدام باید به کمک خانواده و مادرانی شتافت که برای لغو این مجازات ضد انسانی تلاش می کنند. ما در مقابل اعدام و خشونت دولتی از زندگی و شرایط بهتر زندگی برای همه انسانها دفاع می کنیم.

هرمز رها – مسئول کمیته بین المللی علیه اعدام
حسن صالحی- سخنگوی کمیته بین المللی علیه اعدام
۱۰ اکتبر ۲۰۱۶- ۱۹ مهر ۱۳۹۵