سال ۲۰۱۶: نقطه عطف تاریخی؟ - سهراب مبشری

نظرات دیگران
  
    از : سوال

عنوان : چرا مقاله از بخش سیاسی حذف شده و فقط زیر مطالب نویسنده در دسترس است؟
چرا مقاله از بخش سیاسی حذف شده و فقط زیر مطالب نویسنده در دسترس است؟
۷۷۶۹٣ - تاریخ انتشار : ۱۷ دی ۱٣۹۵       

    از : محسن

عنوان : یک سوال از آقای پورمندی
منظور شما از "سوسیال-دموکراسی" همان نیرویی است که امثال تونی بلر و گرهارد شرودر تا دیروز و گابریل و ... امروز نماد آن بوده و هستند؟
آیا احزاب سوسیال دمکرات فرانسه، آلمان و حزب کارگر انگلستان (عامدانه به ایتالیا، اسپانیا و یونان اشاره نمی کنم چون خیلی تهوع آور می شود) امروز در زمره همین "سوسیال-دموکراسی" مورد نظر شما هستند که تنها نیازمند یک "خانه تکانی" هستند؟
۷۷۶۷۵ - تاریخ انتشار : ۱۵ دی ۱٣۹۵       

    از : احمد پورمندی

عنوان : چیست این نامدار بینام؟
سهراب عزیز! خسته نباشی. جمعبندی خوب و پخته ای ارائه دادی . در رابطه با نتیجه گیری پایانی مقاله، پیشتر هم وقتی در حوزه دولت های ملی، لیبرالیسم مدعی تفکیک سیاست از اقتصاد ، در تحقق این شعار در ماند و عملا سیاست را به اقتصاد واگذار کرد، وظایفش هم به پایان رسید و ناچار شد که میدان را به سوسیال دموکراسی واگذار کند که با آن سگانه مورد اشاره ات یعنی آزادی ،برابری و همبستگی به صحنه آمد تا نه به جداسازی اقتصاد و سیاست، بلکه به برقراری رابطه ای مبتنی بر آن سه شعار بپردازد و دولت های رفاه را پایه گذاری کند. به نظر می رسد که این بار با فرار سرمایه از چنگ سیاست ها و دولت های ملی، همان بازی قدیم دارد در سطح جهانی تکرار می شود و درست می گویی که لیبرالیسم برای مهار این غول فراری، هیچ برنامه ای ندارد و باز باید آن نیرویی که با " آزادی، برابری و همبستگی" شناخته شده، پا به میدان بگذارد و البته این بار صلح و حفظ محیط زیست را هم به اصول اولیه اش بیفزاید تا به مهار غول و ساختن جهانی عادلانه توفیق یابد. این نیرو اما چندان بی نام و نشان نیست و به مثابه " سوسیال-دموکراسی" تاریخ و شناسنامه خودش را دارد و صد البته، اگر بخواهد برآمدی جهانی با وظایفی بزرگ و تاریخی داشته باشد، به یک خانه تکانی جدی نیاز مند است. اما خانه تکانی به معنی انکار هویت و تاریخ نیست.
۷۷۶۵۰ - تاریخ انتشار : ۱۴ دی ۱٣۹۵