• سالهایی که گذشت
یک گل از شاخه ِ پژمرده ِ گلدان نشکفت

بوسه ِ دختر رَز را دیگر
نه کسی دید نه یک ذره چشید ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۴ بهمن ۱٣۹۵ -  ۲ فوريه ۲۰۱۷

 
سالهایی که گذشت

یک گل از شاخه ِ پژمرده ِ گلدان نشکفت


بوسه ِ دختر رَز را دیگر

نه کسی دید نه یک ذره چشید


سبزه های ِ در و دشت

غم ِ کم آبی را


به فراوانی شنهای زمین بخشیدند

چشمه ها خشکیدند


شادی از کوچه ِ فرهنگ گریخت

غم به پهنای ِ دل ِ مردم ریخت


شبنم پاک ِ سحر گاه ، گلی را نشکفت

ارغوان خواب شد و هیچ نگفت


عاشق و کوچه و معشوقه و آواز

فراموش شدند


دختری رو به دری باز اگر می خندید

سقف ِ دروازه تذویر ترک بر می داشت


شیخ ِ ما دغدغه اش بود حجاب

بی خبر از غم ِ این شهر ِ خراب


سالهایی که گذشت

در عوض زورق ِ بیداریمان راه افتاد


روح بر کالبَد ِ مردم ِ خوابیده نشست


لاله ها باز سر از خاک برون آوردند


تخت ِ جمشید سر آغاز ِ دویدن ها شد

نسل ِ نوپای جوان بر پاشد


عشق بر منزل ِ مقصود رسید


گلی از شاخه ِ گلدان ِ من اینک اینجا

پًر شد از شاخه ِ گلهای ِ وطن در همه جا


این سر آغاز ِ عبور است و شمایان در پیش

همه گان یک دل و یک دست و با قدرت ِ خویش


پا بکوبید که سرشار شوید از شادی

درد ِ یک قرن ِ شما نیست به جز آزادی


داریوش لعل ریاحی

هفتم بهمن ۱۳۹۵

dlr۱۲۶۶@hotmail.com