عنوان : میهن و هم میهن
جناب لادن، اگر بپذیریم که شاه بیت نوشته شما همانا آخرین جمله ی شماست "مشکل ما در خودمان و راهِ حل نیز خودمان هستیم." پس بایست ابتدا یاد بگیریم که ایرانیان را آنگونه که شما تقسیم و سپس با بعضی قهر کردید (البته چون در قدرت نیستید) نکنیم. دوست گرامی؛ ما ایرانیان همه ی آنچیزهایی که شما مرقوم فرمودید هستیم باضافه ی چیزهای دیگر. آن خانه هم خانه ی همه ی ماست و ما در آن خانه دارای حقوقی برابر هستیم. جمهوری جهل و جنایت از درون همین "فرهنگ" برخاسته است و هنوز ادامه ی حیات میدهد. پس اشکال در فرهنگ دیرینه سال ماست و مسائل فرهنگی همانطور که یک شبه نیامده اند، یک شبه هم نخواهند رفت. این آگاهی هشداریست برای آنان که دائما ً در کوره ی انقلاب می دمند و از مردم می خواهند تا زیر همه چیز بزنند و رژیم را بزیر کشند. من نمیدانم شاید حکومت، مردم را به آن مرحله بکشاند و باز همه چیز در یک غلیان احساسی بسوزد ولی نیک میدانم که از درون آن غلیان به اعتبار تاریخ بسیار نزدیک غلیانها، چیزی جز یک دیکتاتوری جدید و آواره گی و غل و زنجیر در نخواهد آمد.
انتظار از دلسوخته گانی چون شما آنست که قلم را در جهت اعتلای فرهنگی ما مردم بچرخانید. بایست گفت: برعکس آنچه کمال پاشا برای ترکیه می اندیشید "لباس این مردم را عوض کنید این مردم تغییر خواهند کرد" (نقل به معنی) بایست آستینها بالا زد و اقدام به یک کار دراز مدت فرهنگی نمود و اشکالات فرهنگی را تصحیح کرد. مطمئن باشید با تغییر فرهنگ (فرهنگ غالب) یک اجتماع به یک فرهنگ مدرن و بالنده ی بالطبع مردم به آنچه که لیاقتتشان هست خواهند رسید. البته استاد؛ شاید این مقصود در زندگی من و شما دست ندهد اما چه باک که قطار جامعه بر ریل صحیح افتاده است و سود آنرا نسلهای آینده خواهند برد و اینگونه آن درس دوران ابتدائی در مدرسه را به اجرا خواهیم گذارد: دست در دست هم دهیم به مهر – میهن خویش را کنیم آباد.
۷٨٣٣٨ - تاریخ انتشار : ۷ اسفند ۱٣۹۵